Nieuwjaarsconcert MVC

/0 Reacties/in /door

Geheel volgens traditie trakteerde ook dit jaar onze harmonie MVC ons weer op een geweldig nieuwjaarsconcert.

Op zondag 14 januari trapte het opleidingsorkest om 12:00 uur af met een mix van filmmuziek (Star Wars en Pirates of the Caribbian) en andere moderne stukken die we allemaal zouden kunnen kennen uit de hitlijsten van de afgelopen jaren (Ladada). Dirigente Hadewych van Leeuwen werd door de jeugd nog verrast met een paar gele ‘ducksloffen’ waar ze het nummer ‘Rubber Duck Boogie’ mee moest dirigeren. Hadewych liet zich uiteraard niet kennen…
Het harmonieorkest trakteerde na de koffie en een oliebol op ook weer een gevarieerd repertoire. Met o.a. de ‘Kaiser Waltzer’ en, hoe kan het ook anders, de ‘Radetzky mars’, liet het orkest horen dat we in ons dorp over een geweldig orkest beschikken.
Na het traditionele nieuwjaarsconcert-slot (de Radetzky mars) had het publiek eigenlijk nog niet zoveel zin om naar huis te gaan…. en ‘Voilà’ dat werd dus nog een extra toetje.

Toon van Rijsewijk neemt afscheid van het orgel

/0 Reacties/in /door

74 jaar achter het orgel
Op 10 jarige leeftijd “moest” Toon in Helvoirt met zijn vader mee naar de kerk om op het kerkorgel te leren spelen. De invloed van vader zou nog heel lang doorwerken weten we inmiddels. Uiteindelijk 74 jaar lang! In die jaren speelde hij in Helvoirt, bij Assisië, ’t Laar, Berkel-Enschot en tientallen jaren in de St.-Lambertuskerk in Udenhout, waar hij het gregoriaans koor en de samenzang begeleidde op het prachtige Loret-orgel dat onze kerk rijk is. Het moment om te stoppen is nu gekomen. Het wordt te inspannend.

Erespeld
Dit afscheid is voor pastoor Looijaard en de heer Bocca van het kerkbestuur, reden voor een persoonlijk huisbezoek aan Toon en zijn vrouw. Bij die gelegenheid krijgt Toon, als speciaal eerbetoon, de zilveren parochie-speld van de parochie Johannes XXIII opgespeld. Het is overigens niet de eerste onderscheiding die Toon van de kerk mocht ontvangen. Enkele jaren geleden ontving hij al de Pro Ecclesia et Pontifice. Een pauselijke onderscheiding voor zijn bewezen diensten aan de Rooms-Katholieke kerk. Zo’n grote inzet voor de kerk vraagt ook iets van het gezin. En dus waren er ook warme woorden van dank van pastoor en kerkbestuur voor zijn vrouw en kinderen. De eerste jaren was ieder weekend bezet omdat hij de enige organist was. Bovendien was zijn vrouw degene die de bladen van de muziek omdraaide en op die manier assisteerde.
Al pratende komt Toon uit bij 40 à 45 jaar orgelspel in de St.- Lambertuskerk. Zijn grote betrokkenheid blijkt ook uit het mooie archiefmateriaal wat hij klaar heeft liggen om mee te geven aan de pastoor voor het parochie archief. Talrijke foto’s, van vooral het hele proces van de renovatie van het Loret-orgel in 1995-1996. Toon heeft van deze twee jarige renovatie een uitgebreid vervolgverhaal in de Wegwijzer geschreven. Alle knipsels, alle publicaties over het orgel zijn door hem keurig bij elkaar in een ordner verzameld en worden op deze manier voor de toekomst behouden.

 

Deken-Schrijver wordt Ridder

/0 Reacties/in /door

Op 13 januari j.l. werd Rob Weytmans onder valse voorwendselen van huis en haard weggelokt. Rob is deken-schrijver van het Gilde St. Joris. Hij is gewend om de touwtjes in handen te hebben en hij kan de controle moeilijk uit diezelfde handen laten glippen.

En dat is nu precies wat er op die 13e januari gebeurde. Rob werd, volkomen verrast, benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Het gebeurde allemaal in het clubhuis van het Gilde St. Joris aan het Kuilpad. Velen, die wèl op de hoogte waren van wat er ging gebeuren, waren daarbij aanwezig. Om te beginnen burgemeester Theo Weterings, die Rob namens de Koning onderscheidde. Voorts: vele gildebroeders en -zusters uit Rob’s eigen gilde. Verder waren allerlei bevriende gilden binnen de “Kring Maasland” en de “Noord-Brabantse Federatie van Schuttersgilden” vertegenwoordiogd. Zowel bij de “kring Maasland”, als bij de Federatie is de heer Weytmans als bestuurder actief.

Maar het blijft niet bij Rob’s ontelbare activiteiten en functies in het gildewezen. Hij is ook actief in het “Genootschap van Udenhoutse Broeders”. Verder is of was Rob betrokken bij “Erfgoedcentrum ‘t Schoor” en de “Dorpsraad”.
Namens veel van bovenstaande organisaties werd het woord gevoerd en kreeg de heer Weytmans een massa complimenten over zich heen. De Hoofdman van Gilde St. Joris, Piet Vromans, tevens ceremoniemeester tijdens deze gedenkwaardige bijeenkomst, rondde het officiële gedeelte af. Nogmaals kreeg Rob alle hulde die hem toekomt, voor ruim 40 jaar inzet en trouw en voor soms ook een tikkeltje eigenwijsheid. Ook Rob’s vrouw, Marie-Paule, werd terecht in deze hulde betrokken. “De Wegwijzer” sluit zich graag aan bij allen die de heer Weytmans feliciteren met de toekenning van deze hoge onderscheiding.

Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders; De Wegwijzer

Koninklijke onderscheiding voor Udenhoutse Mirjam Schoenmakers

/0 Reacties/in /door

Op de kalender van rijvereniging De Cavalieren staat bij 13-1-2024: “Teerdag, een gezellige dag voor jong en oud”. Kortom: een dagje met elkaar potverteren. Het is dan ook een levendige drukte in de kantine van de rijhal aan De Kraan in Berkel-Enschot. Er wordt teruggekeken op het afgelopen jaar. Een jaar met hoogte- en dieptepunten. Er lijkt een hoog familiegevoel te zijn bij De Cavalieren. En misschien is dat wel de belangrijkste verklaring voor het feit dat ze dit jaar hun 95 jarig bestaan mogen vieren. Een bijzondere prestatie. En zoals voor elke prestatie geldt: die komt niet aanwaaien. Daar moet voor gewerkt worden. En dus is er ook aandacht voor mensen, die dat werk verzetten.

Vice-voorzitter Ingrid Visser vraagt Mirjam Schoenmakers-Hazenberg naar voren te komen. Officieel is Mirjam penningmeester van de vereniging, maar weldra zal blijken dat ze veel meer voor de vereniging betekent dan dat de boekhouding op orde is. Terwijl Ingrid de inleiding van haar woordje aan Mirjam begint, komt een heel gezelschap de kantine binnen. Voorop directe familieleden van Mirjam en haar werkgever, en tot slot de burgemeester van Tilburg. Dat is wel heel veel om allemaal te verwerken. Zelfs voor een rots in de branding als Mirjam. Het is tijd voor uitleg. Burgemeester Weterings neemt het woord.
Hij vertelt dat Mirjam al 25 jaar op zorgvuldige wijze de financiën van de vereniging beheert met alles wat daarbij aan de orde komt: begroting, jaarrekening, contributie, sponsoring. Ook de ledenadministratie valt onder haar verantwoordelijkheid. Grote waardering is er voor haar inzet bij de financiële afwikkeling van de uitbreiding van de oude manege in 2016, de nieuwbouw van de manege, en bij de perikelen rond de coronaperiode. Mirjam is daarnaast regelmatig actief achter de bar in de kantine en betrokken bij de jaarlijkse schoonmaak.
Naast haar vrijwilligers werk bij de rijvereniging is Mirjam ook actief in haar woonplaats Udenhout. Gedurende acht jaar is ze vrijwilliger geweest bij de plaatselijke basisschool. Ze hielp bij diverse activiteiten en was verkeersbrigadier. Ook was zij betrokken bij de Survival Run en bestuurslid bij de buurtvereniging. Het afgelopen jaar heeft ze geholpen bij het Winterparadijs, Udenhout onder Zeil en Trekker Trek. Een duizendpoot op vrijwilligersgebied.

Daarom “heeft het de Koning behaagd “om Mirjam te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Het bijbehorende “lintje” werd namens de koning opgespeld door Burgemeester Weterings. De Wegwijzer feliciteert Mirjam van harte met deze prachtige koninklijke onderscheiding.

Tekst: Henny Schilders, Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer

Wat doet een Dementieconsulent?

/1 Reactie/in /door

Steeds meer mensen krijgen te maken met dementie. Wanneer het jezelf treft kan het je leven en dat van je partner of kind volledig op zijn kop zetten. Maar ook indirect kun je te maken krijgen met de ziekte dementie. Buren, familieleden, supermarktmedewerkers, politie, verenigingen kunnen iets doen om ervoor te zorgen dat mensen met dementie een volwaardig lid van onze samenleving zijn.

Een dementieconsulent kan mensen met dementie en hun dierbaren “bij de hand nemen” en hen wegwijs maken in de zeer diverse ondersteuningsmogelijkheden.

Laura Hoeksema, dementieconsulent vanuit de gemeente voor Udenhout en Biezenmortel, heeft elke derde woensdag van de maand van 11.00-12.00 uur inloopspreekuur in de bibliotheek van Udenhout. Zij kan laagdrempelig in gesprek gaan met iedereen, die vragen heeft. Zij kan U wijzen op de Dementheek in de bieb, een ruimte binnen de bibliotheek met informatie en verhalen over dementie. Zij kan u informatie geven over hulpmiddelen voor in huis, van eenvoudig (bv agenda’s) tot meer technologische middelen (bv dementieklok en sensoren). Al deze hulpmiddelen zijn te bekijken in de “Geheugenwinkel” (Burgemeester Broxlaan 1407 in Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen). Laura weet u alles te vertellen over activiteiten voor mensen met dementie (en hun mantelzorgers), zoals bv het Koffiemomentje of Samen Koken. Zij kent de mogelijkheden voor dagbesteding. Zij kan U wijzen op het Alzheimercafé. Zij kan U doorverwijzen naar de huisarts of praktijkondersteuner, naar de wijkverpleging, Contour de Twern, of casemanagers, die voor een gesprek aan huis kunnen komen en uw persoonlijke situatie nog beter kunnen beoordelen en ondersteuning kunnen geven.

Maar Laura is als dementieconsulent ook lid van de Werkgroep Dementievriendelijk Udenhout en Biezenmortel. Vanuit deze werkgroep heeft ze, samen met de mantelzorger van iemand met dementie, informatie gegeven aan de medewerkers van de Plus. Met leden van de Werkgroep uit Udenhout en Berkel-Enschot stelt zij het Dementiejournaal op, een informatieblad over activiteiten in Udenhout, Biezenmortel en Berkel-Enschot. Het journaal verschijnt 4x per jaar en ligt ter inzage in de bibliotheek, maar u kunt zich aanmelden voor een digitale versie via josevanderheijden@contourdetwern.nl

Laura werkt mee aan het maandelijkse Alzheimercafé, een ontmoetingsplaats voor mensen met dementie en hun mantelzorgers. Hier komen diverse onderwerpen aan de orde, zoals omgaan met dementie, medicatie, hulpmiddelen, muziek, in beweging blijven etc. Laura verzorgt daarnaast, samen met anderen, cursussen voor mantelzorgers.

Al met al kunt U de dementieconsulent Laura zien als “spin in het web” binnen het ruime aanbod van (zorg)ondersteuning voor mensen met dementie en hun mantelzorgers. Wandel eens bij haar binnen. U kunt Laura vinden in het hoekje van Dorpsloket-U. Ook via de bibliotheekmedewerker kunt U met haar in contact komen. Schroom niet en zet de eerste stap voor ondersteuning.


Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer

Terugblik op 10e editie Winterparadijs

/0 Reacties/in /door

Winterpret op natuurijs? Elk jaar lijkt de kans daarop kleiner te worden. Maar het vindingrijke Udenhout biedt die ijspret toch! Al voor de 10e keer! Genoeg reden om terug te kijken naar het tweede lustrum van het Winterpardijs. Dat doe ik in de Stube en rond de ijspiste, samen met een drietal personen, die om verschillende redenen betrokken zijn bij ons midwinter-festijn.
Ingrid Kokke is een van de tien bestuursleden van het Winterparadijs. Ze bemoeit zich niet met de sponsoring of met de juridische, financiële of technische zaken. Ook communicatie, P.R., horeca of het organiseren van allerlei activiteiten op of rond het ijs zijn niet haar “pakkie-aan”. Daarvoor staan anderen binnen het bestuur opgesteld.

Ingrid is met haar commissie (5 personen) wèl verantwoordelijk voor de inzet en planning van de bijna 200 vrijwilligers die deze jaarlijkse winterpret mogelijk maken. Samen met haar man Lazlo stond ze in 2007 aan de wieg van het Winterparadijs. In dat jaar kreeg de toenmalige Dorpsraad, waar haar man deel van uitmaakte, de beschikking over een potje gemeentelijk geld. Ten huize van Lazlo en Ingrid werd vervolgens aan de keukentafel besloten, dat geprobeerd zou worden om met dat potje een Winterparadijs te realiseren. Dat is inmiddels tien keer gelukt, aanvankelijk bij de Wichelroede-school en later op het terrein van SSS. Daarna bevindt het Paradijs zich al 5 jaar achter Welkoop aan de Kreitenmolenstraat. Een paar jaar was er helaas géén Winterparadijs, bijv. vanwege organisatorische problemen of Corona. Op tien wèl gerealiseerde edities is het bestuur terecht heel trots en dat heeft men ook tot uiting laten komen door de introductie van een “Tubing baan” (een soort schansspringpiste, waar je met een band vanaf kunt roetsjen).
Intussen is Ingrid al acht jaar voorzitter van de vrijwilligers en nog steeds doet ze die taak met veel plezier.

Een van die vrijwilligers is Jon Vugts. Ook hij is een “oudgediende”. Jon heeft bij het Winterparadijs al allerlei vrijwilligerstaken gedaan. Hij zorgde voor electra-aansluitingen van o.a. horeca-apparaten en ijsmachines. Hij stond achter de bar en hij heeft thans, samen met Marcel Maas, de belangrijke functie van ijsmeester. Maar hij is ook actief bij het opbouwen van het “Winterparadijs-complex”. Daar wordt al in september mee begonnen. Elke donderdagavond is dan een ploeg van zo’n 25 à 40 personen aan de slag. Een aantal onmisbare pensionado’s is ook overdag vaak volop bezig. En de laatste 2 weken voor de opening van het Paradijs wordt vrijwel elke dag door ploegjes mensen gewerkt aan de “finishing touch” van het evenement. Alles bijeen zijn er wel 85 bouwers. Die mannen en vrouwen zijn ook weer actief als vanaf 7 januari het Winterparadijs wordt onttakeld. Dat doen ze aanvankelijk op volle kracht en vanaf half januari op de donderdagavonden. “Dan rekken we dat afbreken zo veel mogelijk”, vertelt Jon mij, “want eerlijk gezegd kunnen we de gezelligheid van die donderdagavonden niet goed missen”.

Voor wie doen al die bestuursleden, organisatoren, commissieleden, vrijwilligers en ondersteuners al dit werk? Dat is bij het Winterparadijs meteen te zien. Op het ijs draaien veel schaatsers hun rondjes; op de “Tubing baan” suizen veel waaghalzen naar beneden en in de Stube heerst gezelligheid met een lekker glaasje of hapje erbij. Ik ben er op de avond van 4 januari. Op de ijsvloer is dan, in samenwerking met Jeu de Boulesclub VOP, een curlingtoernooi georganiseerd. Er zijn veel deelnemers. Een ervan is Julian Bouland. Hij vormt samen met zijn vader èn met vader en zoon Roovers het team “RoBo”. Alle teams die meedoen aan de curling-wedstrijd bestaan uit 4 personen. “Wij hebben nog nooit aan curling gedaan”, vertelt Julian mij, “Maar alle deelnemers hebben gelukkig een goede uitleg gekregen. Dus nu gaan we er stevig tegen aan. Het is leuk en spannend en na de eerste set, staan we al met 3-2 voor”. Inmiddels heeft Julian ook al begrepen dat er nòg drie sets aan komen. Concentratie vasthouden dus. Julian heeft vroeger ook regelmatig geschaatst op de baan van het Winterparadijs, maar dat doet hij nu niet meer. Hij is lovend over het evenement. “Er is daar altijd wat te doen”, zegt hij, “Veel verschillende activiteiten. Hartstikke leuk en goed georganiseerd”.
Conclusie: Wat aan de keukentafel begint, kan heel mooi en groot worden!

Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer
Foto’s: Henny schilders; De Wegwijzer

“De maatschappij verandert snel en je moet mee”

/0 Reacties/in /door

Wegwijs op de computer, Klik en Tik cursus in de bibliotheek
Dat geldt voor heel veel dingen, maar zeker ook voor het gebruik van de computer. Een afspraak maken bij de Gemeente, opzoeken hoe laat de trein gaat, een mail versturen etc. Voor mensen, die nog niet digitaal vaardig zijn, is er de Klik en Tik cursus in de Bibliotheek.

Vrijwilligers Theo van Duppen en Toon Robben begeleiden iedere woensdagmorgen van 10.00-12.00 uur een groepje mensen, die individueel en in eigen tempo vertrouwd raken met het gebruik van de computer. Zij doen dat via het landelijk gebruikte programma Oefenen.nl. Door in meerdere modules opdrachten uit te voeren, maken zij kennis met de digitale wereld in een veilige omgeving. “Ik durfde eerst niet te werken op de computer, want ik stuurde alles in de war” vertelt een van de deelnemers. Theo vertelt dat mensen vertrouwen krijgen in het gebruik van de computer en minder afhankelijk zijn van hun partner of kinderen. “Als mijn partner wegvalt zit ik met de handen in het haar”. “De kinderen zijn veel te snel om mij alles goed uit te leggen”. Dat maakt het vrijwilligerswerk van Theo en Toon zo dankbaar. “Het is mooi om te zien dat cursisten steeds nieuwsgieriger worden en steeds meer willen weten en kunnen. Er gaat een wereld voor hen open”. Sommige cursisten hebben alle modules van Oefenen.nl al snel doorgewerkt, anderen doen er langer over. Deelnemers mogen op hun eigen tempo oefenen, zonder dat er een aantal lessen aan vast zitten. Er wordt gewerkt op een laptop van de bieb, maar een deelnemer kan ook de laptop van thuis meebrengen.

“Een cursist had altijd hoofdpijn bij het begin van de cursus”, vertelt Theo. “Nu heeft ze de angst overwonnen en kan zelfstandig zoeken op het internet. Een andere deelnemer reisde nooit met het OV. Ze wist niet hoe ze via 9292 haar reis kon uitzoeken. Nu reist ze zelfstandig met de trein naar haar zus”. Mooie succesverhalen.

Theo hoopt in de nabije toekomst te kunnen starten met een vervolgcursus “Digisterker”, waarin deelnemers leren hoe overheidszaken te regelen via DigiD. In de bibliotheek in Oisterwijk is al een start gemaakt met een inloopspreekuur, waar mensen terecht kunnen met digitale vragen. Maar dat is in Udenhout nog even toekomstmuziek.

Wanneer u niet helemaal wegwijs bent in het gebruik van de computer, loop dan eens op woensdagochtend binnen in de bibliotheek. Opgave voor de Klik en Tik cursus kan ook telefonisch of mondeling bij een bibliotheek medewerker. U kunt er uw voordeel mee doen!

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer.
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer.

“Omdat je de mens kunt blijven zien”

/0 Reacties/in /door

Dat is het antwoord wat meteen komt na de vraag aan dokter Blessing waarom huisarts zo’n mooi beroep is. Dit na 29 jaar huisarts in Udenhout. Na zijn afstuderen was het niet zo makkelijk om een praktijk als huisarts te vinden. Zeker omdat zijn vrouw ook huisarts is en zij beiden een plek in de buurt van elkaar moesten hebben. Dat kunnen we ons in deze tijd bijna niet voorstellen. Op het moment dat hij inschreef voor een opleidingsplaats als huisarts waren er 200 gegadigden voor 12 plaatsen. Op dit moment worden in Nederland niet eens alle plaatsen bezet. Het lukte toch. Voor hem hier in Udenhout en zijn vrouw in Moergestel. En nu stopt hij. Er zijn twee belangrijke redenen om nú deze keus te maken. Zijn vrouw stopt en hij wil daarom ook meer regie hebben over zijn tijdsinvulling. Daarnaast is hij heel gelukkig met het feit dat hij nu een goede opvolgster heeft in de persoon van Elleke Breeuwer. Elleke werkt inmiddels drie jaar in de praktijk en zij wil de praktijk overnemen. Ook een opvolger vinden is in deze tijd niet makkelijk en zo’n kans moet je dan nemen.

Dokter Blessing weet boeiend en positief te vertellen over de veranderingen die hij de afgelopen 29 jaar als huisarts heeft ervaren. Hij vertelt dat de kérn van zijn vak niet veranderd is. Nog steeds is hij de dokter die met zijn patiënt mee oploopt waar een probleem is ontstaan en dat hij meezoekt naar de beste oplossing. Het doel is dat deze patiënt weer zonder hem verder kan. Dat proces is niet wezenlijk veranderd. Wel is veranderd dat de patiënten zelf op internet al het nodige opzoeken en dit inbrengen om de verschillende oplossingen te bespreken en gezamenlijk een keuze te maken wat het beste is. Hij ervaart dat als positief. Hij wil zich niet als de alwetende presenteren, die het beste zou weten voor de patiënt.
Ook is in de loop der tijd de kennis van huisartsen vergroot. Taken die vroeger bij specialisten in het ziekenhuis hoorden zijn overgegaan naar de huisarts. Hij begeleidt nu veel meer en intensiever mensen met een bepaalde aandoening die vroeger naar de specialist zouden zijn gegaan. Daarbij zijn taken van de huisarts naar de praktijkondersteuner gegaan en naar de doktersassistenten. Daarmee is een huisartsenpraktijk ook een heel bedrijf geworden. Was hij gestart met 1,5 doktersassistente, nu heeft de praktijk 19 personeelsleden. Het betekent dat een huisarts ook behoorlijk wat managementtaken heeft. Dokter Blessing vond dit altijd een uitdaging en die ontwikkelingen leuk.
Wat wordt de toekomst voor hem? Na een maand ‘afkicken’ gaat hij met zijn vrouw twee maanden reizen in Australië. Daarna gaat hij een bijdrage leveren aan de huisartsenopleiding, wat hij in het verleden ook al heeft gedaan. Ook zal hij nog waarnemingen gaan vervullen. Kortom hij zal zich niet gaan vervelen.
We wensen hem alle goeds voor de toekomst.


Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Wij komen te samen

/0 Reacties/in /door

Een hele mooie, harmonieuze samenkomst was het afgelopen zondag. Het kerstconcert van de Liederenkring, Gemengd Koor Udenhout, blazersensemble van MVC en vele toehoorders in de Lambertuskerk. Samen zorgden alle aanwezigen voor een mooie kerstsfeer. De geëxposeerde kerststalletjes in de kerk droegen daar nog extra aan bij.

Het is fijn te ervaren dat drie verschillende muziekverenigingen uit Udenhout de ‘handen ineen kunnen slaan’ om samen een mooi concert te geven, waar zowel de deelnemers als de toehoorders van kunnen genieten. Zeker in de kersttijd, waarin we de verbinding tussen mensen zoeken, kan samen musiceren en zingen ons op een fijne manier samenbrengen.

Na afloop van het concert werden alle aanwezigen uitgenodigd om nog even wat te drinken en na te praten in ’t Plein. Velen gingen op de uitnodiging in, waardoor het nagenieten werd in een gezellig, ongedwongen samenzijn.


Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Pieter Michielsen, De Wegwijzer

Kerstmarkt ASVZ “in een nieuw sfeervol jasje”

/0 Reacties/in /door

Omdat de kassen op het ASVZ terrein afgebroken zijn, worden dit jaar de bezoekers aan de kerstmarkt ontvangen In de mooie theetuin achter het Rectoraat. Van verre klinkt al vrolijke kerstmuziek. In de tuin staan vele houten huisjes en marktkraampjes opgesteld rondom de prachtige beuk, een gezellige aanblik. Er is voor ieder wat wils te koop, van kerstversiering tot leuke hebbedingetjes, veelal gemaakt door bewoners van ASVZ zelf. In het midden van de tuin kunnen de bezoekers zich warmen aan een knetterend kampvuur en genieten van de aangekochte lekkere chocolademelk, koffie, oliebollen of braadworst. Onder de “tent” op het marktterrein laten de leden van de toneelvereniging van ASVZ hun uitbeelding van het kerstverhaal zien. Een ontroerende voorstelling. In het TAC (Tuin Activiteitencentrum) zijn mooie kerststukjes te koop en is een fotograaf aanwezig voor een heuse kerst fotoshoot. In de avonduren zorgt de kerstverlichting voor een feeërieke sfeer en maken muzikanten enthousiast de stemmen van de bezoekers los. Overal blijde gezichten. Een zeer geslaagde Kerstmarkt.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer