Al vier jaar lang hebben we een verslag geschreven wat bijna altijd begon dat de deelnemers aan de DorpsQuiz Udenhout weer de nodige peentjes gezweet hebben bij het oplossen van de opdrachten in het Quizboek.
Nog voor het uitdelen van de Quizboeken kon al met een ‘aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’ gezegd worden dat de deelnemers het dit jaar ook niet droog zouden houden. Er was namelijk voor zowel de quizavond voor volwassenen op vrijdagavond als tijdens de JuniorQuiz op zondagmiddag de nodige regen voorspeld. Waar de regen zich op vrijdagavond nog beperkte
tot het laatste anderhalf uur van de avond, was het op zondag eigenlijk constant aan het regenen. Maar geen enkele keer dat daar over geklaagd werd (tenminste…. niet in het openbaar!). Dat zegt eigenlijk ook meteen alles over de manier waarop de DorpsQuizen dit jaar weer gespeeld zijn! Gezelligheid voorop en proberen het zo goed mogelijk te gaan doen met je team!
De reacties bij het inleveren van de quizboeken waren vooral weer erg positief. En op de dagen na de quiz waren de reacties op social media ook bijna alleen maar lovend. Natuurlijk zijn er altijd vragen of opdrachten bij die de een leuker vindt dan de ander, daar is nou eenmaal niets aan te doen.

Voor de volwassenen was afgelopen vrijdag de verrassing erg groot toen het Quizboek van de afgelopen 4 jaar was vervangen door een scheurkalender met 365 pagina’s….
Bij alle coördinatoren van de teams sloeg even de paniek toe omdat het waslijntje wat die middag al was opgehangen misschien wat te kort zou zijn, er nu geen rubrieken maar maanden verdeeld moesten worden, waarbij de kans dus groot is dat er in iedere maand vragen uit verschillende categorieën zonden staan…. Het kwam dus extra aan op de juiste samenwerking binnen elk team. 
Het tijdschema werden bestudeerd en de aangewezen personen voor de buitenopdrachten werden op  pad gestuurd om te kijken of er eendjes gevangen konden worden, er een Nederlandse vlag genaaid kon worden, samen met een ander team een puzzel opgelost kon worden of geboeid aan je teamgenoot een kaartenhuis gebouwd kon worden.

De jeugdleden uit verschillende teams werden op pad gestuurd voor een viertal selfies op 4 social sofa’s en ze moesten ontdekken waar in Udenhout de sprookjes uit de Efteling zouden liggen…
Aan de Efteling was ook bij de JuniorQuiz een hoofdstuk gewijd. De jeugd moest ook op een plattegrond de sprookjes aangeven. Dit was echter de echte plattegrond uit de Efteling…. nog een stukje moeilijker dus, want daar kom je niet elke dag…
Verder zaten er vragen tussen over fabeldieren en mocht de jeugd laten zien of ze weten in welke bak allerlei soorten afval gegooid moeten worden. Omdat de deelnemers tijdens de JuniorQuiz op
zondag zo nat waren geworden, is de organisatie nog snel even naar Jan Haen gelopen om voor de kinderen een warme snack te halen. Jan Haen heeft deze frikandelletjes vervolgens gratis meegegeven. Zo zie je maar, die DorpsQuiz wordt door iedereen in Udenhout op een positieve manier ondersteund, daar moet je dus volgend jaar wel weer aan deelnemen!

Over Udenhoutse familie Martinus Robben en de Helvoirtse burgemeester Adrianus van Rijswijk
Dit derde nummer van het heemkundetijdschrift De Kleine Meijerij bevat een artikel van Joost van der Loo die aan de hand van de geschiedenis van de familie Martinus Robben en Wilhelmina Martens vertelt hoe het familiekapitaal binnen de familie bleef en versnippering van boerderijen en landerijen voorkomen werd. Het volledige familievermogen kwam terecht bij hun enige kleinkind Mina Robben die later trouwde met Antoon Buijs.

Jeanne Traa-van Rijswijk schrijft over de geschiedenis van het pand Kastanjelaan 27 te Helvoirt. Dit keer (deel 2) met name over een van de bewoners: de latere Helvoirtse burgemeester Adrianus Franciscus van Rijswijk en zijn familie waaronder ook pastoor Andreas van Rijswijk. Nadat er nieuwbouw was gepleegd aan de Kastanjelaan nummer 2 verkocht Adrianus het oude huis in 1914 aan de broers Hein en Antoon van Schijndel die er een café in begonnen (Thans café Heeren Janssen en cafetaria d’n Bolhoed).

Jan van Leest schrijft over het leven van de markante en technisch begaafde Oisterwijker Gerard Mascherin, plaatselijk beter bekend als Girt Maskerini. Gerard, zoon van Lorenzo Mascherin en Dien Horvers, was een technicus pur sang. Hij had gouden handjes, werkte bij Jan Merkelbach en opende in 1959 een eigen elektrozaak aan de Lind 71. Hij knutselde ooit een automobiel in elkaar, was een fervent radiozendamateur en eind jaren ’40 maakte hij ook een zelfbouw-televisie, recent geschonken aan Heemkundekring De Kleine Meijerij.
Frans Schure schrijft over zijn opa Jan Maissan die van 1896 tot 1906 in Oisterwijk woonde en als gediplomeerd Leraar tekenen in die tijd in Oisterwijk de tekenschool voor ambachtelijke beroepen heeft opgericht. Het woonhuis  van Jan en Henriëtte Maissan stond in de huidige doorgangsopening Kerkstraat-Poststraat. Het werd in 1968 afgebroken om de verbinding Hoogstraat-Baerdijk te realiseren.

Ook in dit nummer weer een aantal Haarense zegswijzen uit de nalatenschap van Cees Verhoeven. De webtip gaat over het E-magazine Brabantse kloosterwaarden. Jan Franken bespreekt onder de titel ‘Alles over de Russische Madame’ het recent verschenen en door Martin van der Waals geschreven boek (deel 10 in de Oisterwijkse Historische Brochurereeks) over deze uit Letland afkomstige dame die in de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw in Heukelom woonde.  De boekaankondigingen attenderen op verder op boeken zoals Groeten uit Berkel-Enschot, 100 jaar kerk en parochie Biezenmortel, Taxandria Voetbal 75 jaar, het door leden van onze kring samengestelde Jumbo-plaatjesboek Groeten uit Oisterwijk en de filmdocumentaire  Op goede leest geschoeid van de Moergestelnaren Ad Wolfs Adr. Zn. en Hans van Brunschot.

Deze aflevering 3 van De Kleine Meijerij is verkrijgbaar bij boekhandel Verrijt in Winkelcentrum Eikenbosch te Berkel-Enschot en FotoGalerie Angelique aan de Kreitenmolenstraat 34 te Udenhout.
Heemkundekring De Kleine Meijerij heeft als werkgebied Berkel-Enschot, Biezenmortel, Esch, Haaren, Helvoirt, Heukelom, Moergestel, Oisterwijk en Udenhout: www.dekleinemeijerij.nl .

Foto: Het gezin van Antoon en Mina Buijs-Robbenmet v.l.n.r. Kees, Antoon, jeanne, Mina en Thomas.
(foto: fam. Buijs, Deursen).

Foto: Jan Lips

De 25e editie van het grootste en mooiste sportevenement in Udenhout heeft afgelopen weekend weer plaatsgevonden. Het mag dan nog wel geen gouden jubileum zijn, de uitvoering van deze editie was er al wel een met een gouden randje.

Twee dagen volle bak aan deelnemers en al bijna net zo veel mee fietsers/supporters. Fietspaden rondom Udenhout die deze dagen Engels aandoen als het om de rijrichting van de fietsers gaat. Zowel op zaterdag als zondag worden de 600 deelnemers uit, inmiddels niet alleen Nederland, maar ook uit België en Duitsland, de juiste weg gewezen door 250 vrijwilligers die shirtjes uitdelen, bij hindernissen de deelnemers vertellen wat ze moeten doen, hindernissen bouwers en afbrekers, kortom wederom een geweldig evenement.

In de schijnwerpers
Wij hebben dit jaar, omdat we dat vorig jaar beloofd hebben, twee dames gevolgd die in 2018 nog aan de kant toe stonden te kijken en heel stoer aangaven dit jaar (2019) deel te gaan nemen. Een van deze dames was Isabel Dirven. De andere moest werken… We waren al vroeg uit de veren om te zien hoe ze aan de start stond om te vragen of ze het zou gaan redden.

Isabel hadden we al wel snel gevonden, al trok ze wel een beetje wit weg toen ze ons met de fotocamera aan zag komen… Maar eerlijk is eerlijk, alles wees erop dat ze die hindernissen langs het 7-km lange parcours zou ‘gaan opvreten’. 

Vol goede moed vertrok Isabel samen met Koen Verbunt, in wie ze al bij de start een nieuw maatje gevonden had. Apenhang, touwklimmen, rollover en nog veel meer technische termen binnen de survival-sport vlogen ons om de oren, maar Isabel wist precies wat ze moest doen en dat ging haar bijzonder goed af. En dat in de wetenschap dat ze vorig jaar alleen nog stond toe te kijken! De wekelijkse trainingen in het ‘survivalbos’ hebben duidelijk de vruchten afgeworpen en zo kwamen we in een mum van tijd ‘bij Jan op d’n dam’ aan, waar de eerste echt grote hindernis te wachten stond. In de wetenschap dat de eerste plaats nog net wat te hoog gegrepen was heeft Isabel deze hindernis beheerst tot een goed einde weten te brengen. Naast de echte survival-termen waren bij deze hindernis ook al regelmatig kreten te horen als; ‘mijn armen lopen vol’… maar Isabel gaf nog geen kick en liep met Koen verder naar de volgende hindernis…

Even later zien we Isabel tot aan haar nek toe door het water lopen om er via een touw weer uit te klimmen, over een balk te klauteren om vervolgens weer via het water naar de volgende grote hindernis te gaan. Weer een flinke aanslag op armen en benen zou ik zo zeggen. Van het ene touw naar het andere touw, langs de ene kant van een net omlaag en de andere kant weer omhoog zonder de grond te raken en dan nog even d.m.v. een apenhang langs een balk naar het einde van de hindernis. Bij het zien van die inspanningen alleen al ‘liepen mijn armen en benen al vol’!

De eerste trekjes van vermoeidheid werden nu toch ook zichtbaar op het gezicht van Isabel, maar ze waren al ver over de helft van de run. Tegenover De Kat moesten er weer drie balken bedwongen worden, een m.b.v. een brandweerslang, een d.m.v. vééél te korte touwen en de laatste d.m.v. een los hangende stok…. Ogenschijnlijk niet de moeilijkste, maar wel een waar de armen voor veel recreanten ‘overliepen’ en ze hun ‘bandje’ moesten inleveren. De stokken waren ook Isabel net te machtig en het bandje moest worden ingeleverd. Samen met Koen (die ook zijn bandje al kwijt was) hebben ze de run met alle andere hindernissen nog gewoon heeft afgemaakt. De Kasteellaan en de eindhindernis waren ‘a piece of cake’ voor zowel Isabel als Koen.
En dan mag er geen rood bandje meer om de pols gezeten hebben, de band die Isabel tijdens deze Survivalrun met Koen heeft opgedaan zal er ongetwijfeld voor zorgen dat ze volgend jaar weer aan de start zal staan.

Speciale 25 km run
Speciaal dit jaar was de run over 25 km(!) waaraan vooral veel plaatselijke sportievelingen deelgenomen hebben.
Naast deze lange run, was het parcours in Udenhout dit jaar ook het toneel voor het open NK, waardoor er ook voor dat onderdeel weer veel deelnemers uit alle uithoeken van Nederland naar Udenhout waren gekomen.

Foto: Jan Lips

Op zaterdag 26 oktober 2019 is het 75 jaar geleden dat Udenhout en Biezenmortel bevrijd werden. Het schrijversteam van ’t Schoor, heemcentrum voor Udenhout en Biezenmortel, brengt een boekje uit met 60 verhalen over de Tweede Wereldoorlog en de Bevrijding, vertelt door 34 mensen, waarvan de meesten dat vertellen uit eigen ervaring tijdens de oorlog. Het boekje wordt gepresenteerd op vrijdagavond 25 oktober in Ontmoetingscentrum ’t Plein. Het boekje is na afloop van deze presentatie te koop, ook op zaterdagmorgen 26 oktober van 10.00-13.30 uur op het heemcentrum aan de Schoorstraat 2 (u kunt dan tevens een nieuwe (foto) expositie bekijken) en s’ middags tijdens de herdenkingsmanifestatie die door de Dorpsraad Udenhout in ’t Plein wordt georganiseerd. De verkoopprijs is slechts € 10,00.

U kunt het boek nu al reserveren door een mail te zenden naar heemcentrumudenhout@gmail.com

Of te bellen naar het secretariaat-Lia Clement-Verhoeven (013-511 1166) Want op is op!