Er was nog een vuurgevecht niet ver van ons huis

Riet Beerens woonde tijdens de bevrijding op “’t Voorste Winkel”. Het buurtschap, dat nu bij Biezenmortel hoort, maakte 80 jaar geleden deel uit van Udenhout. Gelukkig was het er in het algemeen rustig gedurende de oorlog. En er was ook geen reden om aan te nemen dat er bij de bevrijding gevaarlijke dingen zouden gebeuren. Toch liep dat bijna anders.
Een peloton Duitse militairen vluchtte vanaf “’t Endeke” in de Groenstraat via een karrespoor (dat daar toen liep) naar ‘t Winkel. Maar daar vlakbij werden de Duitsers onverwacht ròch geconfronteerd met geallieerde troepen. Engelse tanks en pantserwagens rukten namelijk niet alleen op vanuit Helvoirt, maar ook vanaf Assisië. Deze laatste troepen troffen de Duitsers niet ver van de Winkelsestraat. Er volgde een kort, hevig vuurgevecht. Gelukkig zagen de Duitsers snel het hopeloze van hun situatie in en maakten ze rechtsomkeer. Waarschijnlijk is deze eenheid vervolgens terecht gekomen aan de duinwal. Hier hebben de Duitsers nog een drietal dagen stand gehouden.
“Het had dus ook helemaal anders met ons af kunnen lopen,” zegt Riet, “als de Duitsers iets verder waren geweest en de Engelsen wat minder ver. Dan hadden we zo maar midden in het oorlogsgeweld kunnen zitten.”
Het gezin Beerens (vader, moeder, drie kinderen en hun knecht Jan van der Loo) zat tijdens het hierboven beschreven vuurgevecht in hun schuilkelder.
“En toen waren er de Engelsen”, herinnert Riet zich. Jan van der Loo hoorde als eerste de Engelse soldaten praten. Hij vloog meteen de schuilkelder uit met het gezin Beerens achter hem aan. Jan ging ook gelijk om sigaretten vragen bij de voorbijrijdende militairen. Waarschijnlijk wist hij al via de radio, dat de bevrijders ook allerlei lekkers bij zich hadden, dat de bezette Nederlanders jarenlang hadden moeten ontberen. Die radio moest natuurlijk tijdens de oorlog wel verborgen blijven. Het apparaat kon enorme problemen veroorzaken, als de Duitsers ontdekten dat je er een had.
In ‘t Winkel had men wel re maken met Duitsers, die fietsen, paarden en andere waardevolle zaken vorderden, maar het gezin van Toontje Beerens heeft daar niet veel last van gehad. Er is in die periode in ‘t Winkel ook een vliegtuig neergestort. Vrijwel zeker is dat een geallieerd toestel geweest, maar dat weet Riet niet meer. Ook weet ze niet of de boerderij van Jo van Rooij in hun buurt, toentertijd afbrandde door oorlogsgeweld of door een andere oorzaak, zoals bijvoorbeeld de bliksem.
Wèl weet de toen 10 jarige Riet nog goed, dat ze elke dag te voet naar Udenhout naar school moest lopen. ‘t Winkel hoorde immers bij Udenhout en alle kinderen die er woonden, mochten niet naar school in het dichterbij gelegen Biezenmortel. “We bleven ‘s middags ook over in Udenhout”, zegt Riet, “en we aten daar onze boterhammen.” Riet kan zich niet herinneren, dat de kinderen toen in de onzekere dagen rond de bevrijding, thuis zijn gebleven van school.
Vele jaren na de bevrijding trouwde Riet met Sjef Mallens, met wie ze vier kinderen kreeg. Ze woont thans in een fijn huis in Udenhout met een heel mooie tuin. Ondanks haar 90 jaar houdt ze die tuin nog volledig zelf bij.

Tekst: Jan de Kort
Foto’s: Henny Schilders en familie Mallens – Beerens