Programma Open Monumentendag zaterdag 14 september 2024 in Udenhout

/0 Reacties/in /door

Routes, netwerken en verbindingen is het Europese thema van de Open Monumentendagen 2024. Onder de slogan ‘Onderweg!’ gaan de bezoekers op pad van monument naar monument.

Geopend zijn van 10.30-16.00 uur:

ERFGOEDCENTRUM ’T SCHOOR, Schoorstraat 2,eigen ingang aan achterzijde. (rijksmonument)
Met bezichtiging vaste expositie en de nieuwe wisselexpositie over de Tweede Wereldoorlog.
Boekverkoop vindt vandaag in t Raadhuis plaats.

VOORMALIG RAADHUIS, Slimstraat 2, (rijksmonument)
* Verkoop (tweedehands boeken)
* Wandelkaart Pauwelsroute verkrijgbaar
*Om 12.00 uur en om 14.00 uur vindt er een lezing plaats over ‘De mooie natuur in en om Udenhout en Biezenmortel’, verzorgd door Henk Peters.

LAMBERTUSKERK, Slimstraat 9, (rijksmonument)
Om 11.00 uur en om 13.30 uur vindt er een uitleg over de geschiedenis van de kerk plaats, verzorgd door Tiny van Kempen.
Om 11.30 uur en 14.00 uur vindt er een orgelconcert plaats op het Loret-orgel, verzorgd door organist Ad Vergouwen. Tevens worden dan enkele muziekstukken ten gehore gebracht door sopraan Shirley Kosters.

LANDPARK ASSISIË / PRISMA, Hooghoutseweg 3, Biezenmortel
Open op zaterdag 14 en zondag 15 september van 11.00 – 16.00 uur.
Activiteiten: bezichtiging schuilkelder onder het Dorpshuis (schuin tegenover Lokaal 12).

 

Zie de website: https://www.historietilburg.nl/wp-content/uploads/Open-Monumentendag-2024-Folder.pdf

Udenhout en Biezenmortel zijn binnenkort 80 jaar bevrijd

/0 Reacties/in /door

Op 26 oktober a.s. zal het precies 80 jaar geleden zijn, dat Biezenmortel en Udenhout werden bevrijd van het Nazi-juk. Dat is op die dag in 1944 ook in die volgorde gebeurd; Biezenmortel werd door de geallieerden dus eerder bevrijd dan het zuidelijker gelegen Udenhout!
“De Wegwijzer” zal in de weken, voorafgaand aan 26 oktober, op diverse manieren aandacht geven aan deze historische mijlpaal. Zo komen er interviews met Udenhouters en Biezenmortelnaren, die zich de bevrijding, 80 jaar geleden, nog goed kunnen herinneren. Ook zal ons weekblad stilstaan bij enkele opmerkelijke gebeurtenissen uit die tijd, die wellicht tot nu toe wat onderbelicht zijn gebleven, terwijl zij toch een directe relatie hebben met onze dorpen.
Niet alleen “De Wegwijzer”, maar ook “Erfgoedcentrum ‘t Schoor” zal ruime aandacht geven aan de 80-jarige herdenking van onze bevrijding. Daar is men overigens al een tijd geleden mee begonnen. Er is bij “’t Schoor”, zoals waarschijnlijk wel bekend zal zijn, dit jaar een boeiende expositie ingericht: “Over de oorlog en de bevrijding van Udenhout en Biezenmortel”. Als u deze tentoonstelling nog niet gezien hebt, is ons advies om dat wel te gaan doen. Het is echt meer dan de moeite waard. Gelukkig blijft de expositie ook nog ná 26 oktober te bezichtigen.
Maar “’t Schoor” doet meer! In de Udenhoutse bibliotheek wordt in de maand oktober een foto-tentoonstelling ingericht. Ook die gaat over oorlog en bevrijding in onze twee dorpen.
Op vrijdag 25 oktober is er ter gelegenheid van de 80e herdenking van onze bevrijding een concert in de Lambertuskerk te Udenhout. U kunt dan het Zuid-Nederlands kamerkoor (o.l.v. dirigent Rowan v.d. Westen) komen beluisteren. Het concert begint om 20.00 uur.
Op de bevrijdingsdag zelf (26 oktober) presenteert ‘t Schoor een nieuw boek : “Burgerslachtoffers van het Nazi-regime in Udenhout en Biezenmortel”. Dit boek staat stil bij inwoners van onze dorpen, die toentertijd een hoge prijs hebben moeten betalen vanwege de Tweede Wereldoorlog. Tevens wordt het lot gememoreerd van een aantal onderduikers in Biezenmortel en Udenhout. Overigens beschrijft het boek niet alleen somberheid. Het gaat niet alleen over mensen die het niet overleefd hebben. Er zijn ook optimistischer verhalen over mensen die meer geluk gehad hebben.

Het boek zal door hoofd-auteur Frank Scheffers worden gepresenteerd in “De Vorselaer” te Biezenmortel, waarbij ook mede-auteurs Ton de Jong en Jan van de Voort aanwezig zullen zijn.
Vervolgens is er een wandeling naar het adres Capucijnenstraat 56, waar destijds in de boerderij van de familie van de Pas, Leo Hartogs ondergedoken heeft gezeten. Hier wordt ter nagedachtenis in het trottoir een struikelsteen gelegd. Hetzelfde gebeurt op nog een aantal andere plaatsen in Udenhout en Biezenmortel.
Tijdens deze plechtigheid zullen de gilden een gildegroet brengen en zal Willy MacVean de doedelzak bespelen.
Hierna zal nog een bezoek worden gebracht aan de graven van de zeven, tijdens de oorlog en bevrijding, gesneuvelde soldaten, die op het kerkhof van Biezenmortel begraven liggen.
Tenslotte is er in de week van 26 oktober een scholenprogramma om ook de jeugd bij deze cruciale gebeurtenissen uit onze geschiedenis te betrekken.

We willen u ook nog wijzen op een aantal boeken en andere uitgaven over bezetting en bevrijding in Udenhout en Biezenmortel:
1) In 1994 verscheen bij ‘t Schoor: “Over d’n oorlog in Udenhout en Biezenmortel”.
2) In 2019 bracht ‘t Schoor het boek “Verhalen over de Tweede W.O. en de bevrijding van Udenhout en Biezenmortel” uit.
3) Eveneens in 2019 schreef Henk Peters het boek “Oorlogsmonumenten in Nationaal Park Loonse en Drunense duinen”.
Deze drie boeken zijn niet meer te koop, maar ze kunnen op de site van het erfgoedcentrum nog worden gelezen (alleen tekst).
4). In 2021 schreef Frank de Hommel het boek “Drie Britse soldaten”. Het gaat over drie gesneuvelde Britse militairen die op het kerkhof van Udenhout begraven liggen. Er is thans een herdruk van dit boek gereed en ook te koop.
5). Tenslotte zijn in diverse “Sprokkels” van ‘t Schoor verhalen opgenomen over de oorlog en de bevrijding.


Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders; De Wegwijzer en archief “’t Schoor”

Kookclub “Samen aan tafel” viert 1-jarig jubileum

/0 Reacties/in /door

Op maandag 22 juli heeft de kookclub voor mensen met dementie en hun mantelzorgers het 1-jarig bestaan gevierd. In de zeer fijne locatie, het restaurant van “De Eikelaar”, waren alle gasten die in dit eerste jaar mee hebben gedaan present.
Twee koks en een een flink aantal vrijwilligers hebben, samen met de gasten, een uitgebreid diner klaargemaakt en natuurlijk ook verorberd.
Als toetje werd een omelet siberiënne geserveerd wat gepaard ging met feestvuur.
De gasten ontvingen als cadeautje een map met daarin diverse in de loop van het jaar klaargemaakte gerechten, zodat ze die thuis ook nog een keer konden uitproberen.
Dat de kookclub zeer wordt gewaardeerd bleek uit het feit dat de koks en de vrijwilligers door een van de mantelzorgers werd toegesproken en ze een mooi aandenken mochten ontvangen.
We gaan zeker verder omdat er zich spontaan ook nieuwe gasten melden.

28 juli waren Trees en Jo Baelemans 65 jaar getrouwd

/0 Reacties/in /door

Trees en Jo kijken terug op een fijn feest wat ze zondag 28 juli hebben gevierd in het restaurant van de Eikelaar samen met kinderen, kleinkinderen, vrienden, zussen, broers, buren en oud-buren.

Gouden bruiloften komen tegenwoordig vaak voor, maar 65 jaar samen is wel een uitzondering. Trees en Jo vertellen over hun lange leven samen. Het begon met interesse voor elkaar bij een feestje van een neef van Jo waar ze beiden waren. In eerste instantie zagen ze elkaar stiekem als Trees zogenaamd een vriendin van haar naar huis ging brengen en dan Jo trof. Dit moest zo omdat de vader van Trees haar te jong vond. Na een jaar mocht hij dan toch thuiskomen.

Na 7 jaar verkering trouwden ze met een mooi feest waarvoor het ouderlijk huis van Trees leeggehaald was. Voor iedereen die denkt dat het huidige woningtekort uniek is, laat de situatie van hen zien dat er toen ook al woningnood was. Ze gingen inwonen bij de ouders van Jo op kamers. Daar is ook hun oudste zoon geboren. Ze zijn een paar keer verhuisd totdat ze een definitieve stek hadden gevonden in de Maetsuyckerstraat in Tilburg, waar ze 38 jaar hebben gewoond. Een buurt die ze als heel fijn hebben ervaren. Ook nu nog hebben ze contacten met mensen uit die buurt.

Omdat Jo zijn gezondheid achteruit ging hebben ze 7 jaar geleden de stap genomen om te gaan verhuizen naar een geschikte en drempelloze woning. Tot hun schrik was er meteen plaats in een appartement in Udenhout. Trees vertelt dat ze er echt tegenop zag. “Hoe zal dat gaan? In een dorp en wij komen uit de stad”. Dat is voor niets geweest vertellen ze. Goede aard hadden ze meteen en ze hebben goede vrienden hier. Vanaf ongeveer een jaar geleden verblijft Jo in een zorgappartement. Beiden vinden ze dit verdrietig maar ze zijn wel blij dat ze onder hetzelfde dak wonen en voortdurend bij elkaar zijn.

Jo heeft in zijn arbeidzaam leven gewerkt als machinebankwerker, waarvan ruim 25 jaar bij Lips in Drunen. Trees heeft meer dan 10 jaar gezorgd voor de kinderen van de familie Schots. Met hen hebben zij nog steeds contact en zij waren ook op het feest.

Enthousiast vertellen ze ook over de vele vakanties die ze hebben doorgebracht samen met hun gezin. Dat was in de zestiger jaren toch heel bijzonder om met je kinderen in een hotel op vakantie te gaan. Met het gezin van hun oudste zoon zijn ze ook verschillende keren mee op wintersportvakantie geweest, waar zij vooral wandelden.

Muziek heeft een grote rol gespeeld. Jo speelde 20 jaar in een carnavalsband en was vanaf 11-11 tot en met carnaval daarvoor in touw en Trees “moest” dan wel mee. Uit alles blijkt dat ze dit niet met tegenzin deed.
Ze hebben het goed met elkaar en met iedereen om hun heen. Als cadeau hebben ze een digitale fotolijst gekregen waar iedereen van de familie foto’s op zet zodat ze op de hoogte blijven van alles.

 

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto van de bruiloft: fa Schmidlin
Foto van de 65 jarige bruiloft: Henny Schilders, de Wegwijzer

Oproep van onze échte wijkagent: Trap er níet in!

/0 Reacties/in /door

De afgelopen week zijn er bij de politie tientallen aangiftes binnengekomen van mensen die het slachtoffer zijn geworden van een babbeltruc door een nepwijkagent. De daders zijn uit op bankpassen, contant geld en sieraden. Er zijn ook veel slachtoffers in Udenhout en in Berkel-Enschot.
De daders bellen oudere mensen op en doen zich voor als nepagent. In sommige gevallen gebruiken ze ook de naam van de wijkagent of recherche en noemen ze ook de naam van het politiebureau. De nepagent vertelt dan dat er een inbraak in de buurt is geweest en dat de daders zijn gepakt. Daarbij zou dan een adresboekje zijn gevonden met het adres van degene die wordt gebeld. De nepagent zegt te vrezen dat bij de oudere die hij aan de telefoon heeft, ingebroken zal worden en biedt aan om kostbaarheden veilig te bewaren. De mensen die aan de deur komen, legitimeren zich als recherche. Soms hebben ze (een deel van) een nepuniform aan.

Trap er niet in!!
Wees extra alert en meld verdachte situaties direct. Deel alstublieft ook onderstaande preventietips met uw ouders, grootouders of andere mensen waarvan u weet dat ze kwetsbaar(der) kunnen zijn voor deze criminelen.
• Bent u gebeld door iemand die zegt van de politie te zijn en u vertrouwt het niet? Bel meteen 112
• De politie belt nooit om te vragen naar uw pincode of om te achterhalen of u waardevolle spullen in huis hebt.
• De politie komt niet langs voor het fotograferen van kostbare eigendommen, of het ophalen van pinpassen, cash geld en kostbaarheden.
• De politie moet altijd een geldig politielegitimatiebewijs kunnen tonen. U kunt hiernaar vragen als er iemand voor de deur staat en zich voordoet als politie. Het belangrijkste kenmerk van het bewijs is het hologram. Als u de pas beweegt, ziet u daarin afwisselend het logo van de politie, of het woord ‘politie’.

U wordt gebeld of er staat een “agent” aan de deur
Als u een oplichter aan de telefoon hebt, geef dan geen enkele informatie over pincodes of waardevolle spullen en bel daarna 0900-8844. Staat er iemand voor de deur die u niet vertrouwt, bel dan 112. Zo hebben we de kans om een oplichter op heterdaad te pakken. Er lopen inmiddels meerdere onderzoeken.

Doe altijd aangifte
De politie vraagt om altijd aangifte te doen, ook van pogingen door dit soort nepagenten. Ook is het goed telefoonnummers te bewaren waarmee de nepagenten hebben gebeld en deze nummers met de politie te delen. ‘Hoe meer informatie we hebben, hoe sneller we dit kunnen stoppen,’ zegt Van der Velden Walda, projectleider Senioren&veiligheid. ‘Dat de namen van echte wijkagenten in de buurt worden misbruikt, is een kwalijk aspect van deze vorm van oplichting. We willen dat de wijkagent nabij is en benaderbaar. Misbruik van de naam van een wijkagent schaadt het vertrouwen van mensen. Dat is heel erg.’

Zonnemaatje Duinboeren ontwikkelt twee nieuwe projecten

/0 Reacties/in /door

Inschrijving voor ‘zon op dak’ in Helvoirt en Udenhout binnenkort mogelijk

Na de zomer gaat regionale energiecoöperatie Zonnemaatje Duinboeren zonnepanelen plaatsen op de daken van twee biologische melkveehouders, één in Helvoirt en één in Udenhout. Inwoners van Berkel-Enschot, Biezenmortel, Boxtel, Cromvoirt, Drunen, Esch, Haaren, Helvoirt, Heusden, Kaatsheuvel, Lennisheuvel, Loon op Zand, Oisterwijk, Tilburg-Noord, Udenhout, Vlijmen en Vught met interesse in een duurzame belegging kunnen investeren door zoncertificaten te kopen met een waarde van 100 euro per stuk. Na vijftien jaar krijgen zij hun inleg terug. Tot die tijd ontvangen zij jaarlijks naar verwachting een rendement van drie tot zes procent op hun investering.

Wethouder Yusuf Çelik (Verduurzaming en Energietransitie gebouwde omgeving) van de gemeente Tilburg is bij met het initiatief van energiecoöperatie Zonnemaatje Duinboeren: “De energietransitie is van ons allemaal. Het is dan ook goed om te zien dat inwoners niet afwachten, maar zich samen daarvoor inzetten. Als je zelf ontwikkelt, dan zit je ook meer met je handen aan het stuur en is het eenvoudiger om draagvlak te creëren. Bovendien zorgt gezamenlijk eigenaarschap voor meer positiviteit en betrokkenheid. Samen investeren in én profiteren van energie-opwek is dan ook een win-win situatie voor inwoner en het klimaat. Inschrijven dus, zou ik tegen onze inwoners uit Berkel-Enschot, Biezenmortel, Tilburg-Noord en Udenhout willen zeggen!”

Manon van Balkom

Voldoende plek
De Kerkhoeve van Manon van Balkom aan de Heikant in Helvoirt is een van de bedrijven die gaat samenwerken met Zonnemaatje Duinboeren. Op haar stal heeft Manon al zonnepanelen liggen. De zuidkant van het dak van haar koeienstal en de loods bieden echter nog volop ruimte, zowel voor extra zonnepanelen voor eigen gebruik als voor ongeveer 200 stuks voor de energiecoöperatie. De andere nieuwe projectlocatie bevindt zich tussen Udenhout, Tilburg en Loon op Zand: De Dobbelhoeve van Guus van Roessel. Ook Guus heeft al een flinke hoeveelheid zonnepanelen liggen. Hij kan echter nog zoveel duurzame elektriciteit op zijn bedrijf gebruiken dat hij het aantal zonnepanelen graag opschroeft. Daarbij blijft er voldoende plek voor nog eens 200 stuks voor Zonnemaatje Duinboeren.

Netcongestie
Voor projecten van Zonnemaatje Duinboeren is een kleinverbruikaansluiting van 3×80 ampère nodig. “Dat betekent dat Zonnemaatje Duinboeren bijna altijd mag terugleveren aan het elektriciteitsnet,” vertelt voorzitter Herman Brinkhoff. “Het is mogelijk dat de zomerpiek ertoe leidt dat we moeten betalen om opgewekte stroom kwijt te kunnen op het elektriciteitsnet. Dan zullen we op dergelijke dagen de productie enkele uren per dag stilleggen of verminderen. Als we daarmee bijdragen aan het tegengaan van de netcongestie kan dat zelfs een vergoeding opleveren. We verwachten daarom dat de netcongestie geen substantiële impact heeft op het rendement van de investering in zonnepanelen van Zonnemaatje Duinboeren. Nieuwe zonprojecten blijven bovendien nodig. Niet alleen omdat zij bijdragen aan de noodzakelijke energietransitie in onze regio, maar ook omdat een mix van zon- en windenergie belangrijk is voor een stabiele voorziening van duurzame elektriciteit. Dat komt doordat wind en zon vaak op een ander moment stroom leveren.”

Start inschrijving: tweede helft september
Zodra bekend is of de aangevraagde SCE-subsidie voor beide locaties wordt toegekend en het recht van opstal is geregeld, kunnen geïnteresseerden zich als certificaathouder inschrijven voor de nieuwe zonprojecten. Dat zal waarschijnlijk in de tweede helft van september zijn. Certificaathouders worden automatisch lid van energiecoöperatie Zonnemaatje Duinboeren, een organisatie die draait op vrijwilligers.

Maximaal 8.000 euro
Per persoon kunnen ook deze keer maximaal 80 certificaten van 100 euro worden aangeschaft. “Omdat we een goede spreiding willen hebben van de zoncertificaten onder leden houden we een maximumbedrag van 8.000 euro aan,” licht voorzitter Herman Brinkhoff toe. “Nadat de beschikbare certificaten zijn toegekend en betaald, starten de installatiewerkzaamheden. Met een beetje geluk zijn die voor het einde van het jaar op beide locaties afgerond en kan in het nieuwe jaar de opwek van duurzame energie op de daken van de Kerkhoeve en De Dobbelhoeve beginnen.

In haar nieuwsbrief en op haar website maakt Zonnemaatje Duinboeren bekend wanneer de inschrijving start. Dan zal ook een informatiedocument beschikbaar komen. Daarin staat aan welke voorwaarden nieuwe leden moeten voldoen, zoals het postcodegebied waarin zij wonen. Inschrijven voor de nieuwsbrief kan op https://duinboeren.zonnemaatje.nl/.

 

Over Zonnemaatje Duinboeren
Duurzame energie opwekken uit de zon is het doel van regionale energiecoöperatie Zonnemaatje Duinboeren. De circa 75 leden hebben op dit moment zonnepanelen liggen op daken van drie agrarische bedrijven rond de Loonse en Drunense Duinen.

Zonnemaatje Duinboeren komt voort uit een samenwerking tussen HOT, VET, ECLoZ (Energiecollectief Loon op Zand), Energiek Heusden en Energie Coöperatie Udenhout. De energiecoöperatie is mede mogelijk gemaakt dankzij een startinvestering uit het door de provincie Noord-Brabant gesteunde revolverende fonds van HOT. https://duinboeren.zonnemaatje.nl.

Foto’s :
Homepage: Guus van Roessel. Copyright: Guus van Roessel
Artikel: Manon van Balkom. Copyright: Jan Zandee

 

 

Handwerkcafé in het Trefpunt

/0 Reacties/in /door

Sinds maart is het de eerste woensdagmiddagmiddag van de maand handwerkcafé in het Trefpunt van 14.00-16.00 uur.

Mannen biljarten en vrouwen haken en breien.
Woensdag 5 juni kom ik binnen vanuit de Tuinstraat. Onmiddellijk is te zien dat hier twee werelden naast elkaar plaatsvinden. Allereerst is het een drukte van mannen rondom de drie biljarttafels. Er wordt geanimeerd gespeeld.
Door lopend naar achteren zitten rondom een tafel 10 vrouwen, allemaal met een brei- of haakwerk. Het is duidelijk dat deze twee hobby’s nog gender bepaald zijn. Ook duidelijk is dat dat de pret niet kan drukken. Overigens benadrukken de dames dat mannen ook welkom zouden zijn.

Lilian de Beer heeft het handwerkcafé opgezet nadat ze een handwerkmiddag in het Kreitenhuys had georganiseerd op de internationale ‘warmetruiendag’ in februari. Daar kwamen 28 vrouwen op af. Na die gezellige middag vroegen diverse vrouwen waarom ze dat niet vaker zouden kunnen doen. Twee van de deelneemsters aan die middag gingen op zoek naar een ruimte en vonden die snel. Lilian had nog een woensdagmiddag vrij en heeft meteen de koe bij de horens (of de breipennen) gepakt. Het handwerkcafé is nu een feit. Inmiddels hebben ze 22 leden, waarvan er gemiddeld zo’n 10à12 per keer aanwezig zijn. Men betaalt €2,50. Lilian is aanwezig en kan deskundig advies geven, brengt eventueel breiboeken of voorbeelden mee, laat nieuwe technieken en hulpmiddelen zien.
Men krijgt dan ook nog een kopje koffie of thee.

Eigen handwerk meebrengen
Belangrijk is dat iedereen haar eigen handwerk meebrengt. Ik zie dan ook heel verschillende handwerken. Haakwerken zoals pannenlappen en knuffels. Gebreid wordt er aan shawls, truien, sokken en vesten. Iedereen benadrukt dat het vooral om de gezelligheid gaat, het sociale contact, want breien en haken doen ze thuis ook wel. Hier is het leuker. Ze zijn ook selectief welk handwerk ze meebrengen naar het handwerkcafé. Het mag niet te ingewikkeld zijn want alle gesprekken, de praatjes leiden wel af. Dan moet je geen ingewikkeld telwerk hebben. Zo kan een individuele hobby toch een sociaal gebeuren worden.

Interesse?
Men kan informatie vragen of aanmelden bij Lilian de Beer: info@dewolbeer.nl

Test en foto’s: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer.

Marcel Smits staat klaar voor oud en jong

/0 Reacties/in /door

Iedere dinsdagmiddag gaat Marcel naar de Eikelaar. Hij haalt senioren op en begeleidt ze naar de Wichelroede school voor een paar gezellige uurtjes. Samen koffiedrinken, samen buurten, samen kaarten, een wandelingetje maken door de school. Dat laatste geeft vaker aanleiding tot een praatje over het schoolgebeuren van vroeger en nu. Hoe geanimeerd de sfeer is, ervaarden we vorig week, toen Marcel ook de maandagmiddag groep begeleidde en wij even aansloten bij “Groep 72 van basisschool de Wichelroede”, zoals ze zichzelf spontaan voorstelden. Vaak blijven zitten op school heeft kennelijk ook zo zijn voordelen; je blijft je jong voelen. Soms sluiten enkele leerlingen van de basisschool aan bij de senioren, bijvoorbeeld tijdens de Sinterklaasviering. Dit gezellig samenzijn is een initiatief van Stichting Groot in ’t Klein. Met het doel om thuiswonende ouderen met weinig sociale contacten uit hun isolement te halen. In de loop der jaren zijn meerdere deelnemers in de Eikelaar gaan wonen. Vandaar dat op dit moment ook bewoners van de Eikelaar deelnemen.

Maar Marcel is ook graag onder jongeren. Hij heeft de Bevergroep van Scouting Udenhout opgezet en is 12 jaar lang begeleider geweest. Ook bij Peerke Donders heeft hij jarenlang een Scouting groep begeleid voor kinderen met een “rugzakje”. Voor Stichting Jeugd en Jongerenwerk heeft hij meegeholpen bij de dagelijkse activiteiten, zoals de inloopavonden in de Peppel, Soos de Gouden Poort voor cliënten van Vincentius en Assisie en de woensdagmiddag kinder-knutsel-club. Hij vindt het jammer dat deze activiteiten gestopt zijn.

Ieder jaar trekt Marcel er een week op uit om mensen met een lichamelijke beperking een fantastische vakantieweek te bezorgen (Little Fun vakantie). Dat doet hij met een vaste groep gasten en begeleiders. De begeleiders nemen ook hun kinderen mee, wat een bijzondere sfeer geeft voor alle deelnemers. Marcel is mee geweest op bootreizen, reizen naar Tsjechië, Frankrijk, Lanzarote, België. Maar ook dichter bij huis, bijvoorbeeld Bergeijk. Hele fijne weken volgens Marcel.

Al 35 jaar draait Marcel in de zomervakantie mee als groepsbegeleider en lid van de organisatie van de Kindervakantieweek. Op dit moment doet hij het wat rustiger aan en heeft hij, samen met Ton van Wiel en Bernita Robben, de taak van de “Ranja oma’s en opa’s” overgenomen. Kinderen blij maken met ranja, af en toe ”snoepkes uitdelen” en de begeleiders voorzien van koffie en thee. En natuurlijk is hij altijd bereid tot hand en spandiensten. Van 5 -9 augustus staat hij weer paraat.

Marcel geeft aan in de loop der jaren heel veel leuke dingen gedaan te hebben en ervan genoten te hebben. “Het vrijwilligers werk is een way of life geworden. Maar ik ben mezelf hier en daar wel voorbij gelopen. Daarom zet ik nu even een beetje pas op de plaats en ga even kijken wat ik nog wel en niet wil.” Maar de senioren en de deelnemers aan de Kindervakantie week kunnen op hem rekenen!

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Nieuwe kas bij het TAC van ASVZ

/0 Reacties/in , /door

Afgelopen woensdag is bij het TAC (Tuin Activiteiten Centrum) van ASVZ de feestelijke opening geweest van een nieuwe kas. Een prachtige grote en professionele kas voor het kweken van planten. Ingrid Coolen, teamleider van het TAC start de opening met het vertellen van een stuk geschiedenis en het bedanken van iedereen die bijgedragen heeft aan de totstandkoming van de kas.

35 jaar geleden is men gaan pionieren bij Vincentius met het kweken van planten en een dierenweide als dagbesteding voor cliënten. Dat was het begin van het TAC. Een fijne werkplek voor bewoners die op zoek waren naar ‘echt werken’. In 1998 is er een tweedehandse kas geplaatst. Bewoners werden cliënten en cliënten werden deelnemers en inmiddels praten we over medewerkers. Samen werd er hard gewerkt aan een mooie en unieke werkplek binnen de beschermde omgeving van het terrein in Udenhout.

Van zaadje naar te verkopen plant.
Inmiddels is er sprake van een heuse productie van allerlei tuinplanten door de ongeveer 20 medewerkers van het TAC. De productie is verdeeld in twee fasen. De eerste fase: van zaadje naar klein plantje, vindt plaats in een kas in Haaren, waar iedere dag 5 à 6 medewerkers naar toe gaan. Daar wordt het plantje opgekweekt tot een plant wat daarna verhuist naar het TAC in Udenhout. Daar wordt het kleine plantje opgekweekt tot een plant van dusdanige kwaliteit en formaat dat deze verkocht kan worden. Het TAC verkoopt aan particulieren in de winkel, maar inmiddels hebben zij ook een aantal vaste afnemers die vanuit het hele land en soms zelfs uit het buitenland komen. Om een indruk te geven: vorig jaar zijn er 120.000 planten verkocht.

Uitbreiding van het assortiment
Men gaat nu pionieren om het assortiment uit te breiden met producten uit de moestuin. In het Rectoraat zullen deze dan ook gebruikt worden bij het maken van gerechten. De moestuinproducten zullen ook in de winkel van het TAC verkocht worden en men gaat samenwerken met een aantal duinboeren. Een ontwikkeling naar een meer kleinschalige boerderijwinkel. Bij de opening werd die ambitie geïllustreerd door middel van kraampjes met aantrekkelijk geëtaleerde producten. In de kas waren al een aantal planten aan het groeien.

Na drie jaar een nieuwe kas
Vanaf 2021 is men bezig geweest om een nieuwe kas te plaatsen. Het is een lange weg geweest en enkelen van de aanwezige ouders van medewerkers vertelden dat dit ook wel moeilijk was voor enkele van hun kinderen. Sommigen werken er a 25 jaar met heel veel plezier en keken dan ook erg uit naar de nieuwe kas. Maar gelukkig is deze er nu. Samen met Hanneke Kooiman, voorzitter Raad van Bestuur van ASVZ mochten de medewerkers Remko en Joris de kas openen door een feestelijk lint door te knippen. Dit onder belangstelling van de vele genodigden en gezellige muziek met een hapje en een drankje

Tekst en foto’s: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders

En dan start half augustus het nieuwe seizoen bij SVSSS

/0 Reacties/in , /door

Op 26 mei eindigde het seizoen bij SVSSS en half augustus begint het nieuwe seizoen. De meesten van de 700 leden van de voetbalclub hebben dan de vakantie achter de rug. De school of het werk begint weer of is al begonnen. De leden zijn blij om hun ploeggenoten weer te zien. Goed om weer te starten met trainingen en competitie na alle vrije tijd. Conditie moet weer op peil komen en bij sommigen moeten er weer vakantie kilo’s afgetraind worden. Kortom iedereen met frisse energie en de nodige ambitie het nieuwe sportseizoen in.

Alle 700 leden verwachten dan ook en vinden het misschien vanzelfsprekend dat alles geregeld is. De velden liggen er goed bij, teams zijn ingedeeld en alle materiaal is voorhanden. We beginnen weer!

Maar wat is daar allemaal voor nodig?
Zo vanzelfsprekend is dit niet. Ben Weijters voorzitter van SVSSS en Hans Smulders, coördinator van de vrijwilligers, vertellen wat er allemaal gebeurt het hele jaar door, maar speciaal tijdens de zomerstop. Wat is nodig om al die 700 leden een goed voetbalseizoen te geven?
Dat vraagt heel veel (vrijwilligers)werk en werk van heel verschillende aard. Al dat werk is verdeeld over diverse groepen vrijwilligers en commissies. En dat natuurlijk naast het bestuur.

Technische commissie
Na het seizoen gaat de technische commissie alle leden opnieuw indelen in de verschillende elftallen. Daar hoort per elftal natuurlijk een trainer bij en bij de jeugd ook begeleiders. Een hele puzzel om het rond te krijgen. Kost moeite, maar uiteindelijk is het bij SVSSS nog altijd gelukt. Gemiddeld zijn er zo’n 25 jeugdteams en 9 seniorenteams.

Materiaalcommissie
Ieder team heeft een eigen materiaalkast waarin het trainingsmateriaal wordt bewaard zoals hesjes, ballen en pionnen. De materiaalcommissie controleert na het seizoen alle materialen. Wat is kapot wat moet vervangen, wat moet gerepareerd enz. Dat geldt ook voor al het materiaal op de velden: de vaste goals, maar ook alle losse goals die bij trainingen worden gebruikt. Zijn er palen kapot, moet het net gerepareerd? Zo nodig helpt de onderhoudsploeg bij reparaties.

Kledingcommissie
Buiten het materiaal zien de teams er ook altijd tip-top uit qua kleding. In de bestuurskamer liggen op dit moment ongeveer 35 tassen klaar met de kleding per team. Na de indeling in de nieuwe teams wordt namelijk alle kleding nagekeken en opnieuw per team verdeeld. Elk team zorgt gedurende het seizoen zelf voor het wassen van de tenues behalve van de selectieteams. Eén vrijwilliger zorgt voor de was van de selectieteams, de was van de hesjes en alle was uit de kantine zoals handdoeken, theedoeken. En dat het hele jaar door!
Ongeveer 20 personen zijn als vrijwilliger bezig met al deze materialen.

Onderhoudscommissie
Buiten het materiaal zijn voor een voetbalclub natuurlijk de velden van wezenlijk belang. En die velden die vragen veel aandacht. Er is een onderhoudsgroep van 5 à 6 personen die daar het hele jaar voor zorgt.
Iédere dag zijn twee à drie personen van ongeveer 9.00 tot 11.00 uur aanwezig om te zorgen dat de conditie van die velden zo is dat iedereen goed kan voetballen. De velden liggen er dan ook fantastisch bij. Wat moet er zoal gebeuren? Meteen de maandag na de stop, dit jaar dus 27 mei, start Firma Vogels met het groot onderhoud. Dat houdt in: verticuteren van de grasmat, egaliseren, doorzaaien, kunstmest opbrengen. De onderhoudsploeg houdt het verder íedere dag bij. In de zomer, als het droog is, betekent dat iedere dag sjouwen met beregeningsslangen en zorgen dat het nieuw ingezaaide gras goed aanslaat. De onderhoudsploeg zorgt er ook voor dat het hele terrein er picobello bij ligt. De bankjes rondom de velden, de struiken en de kanten. Wie denkt dat een kunstgrasveld onderhoudsvrij is heeft het mis. Een keer per jaar krijgt dat ook groot onderhoud in de vorm van kloppen, zuigen en naden repareren. Verder zorgt de onderhoudsploeg ervoor dat iedere 14 dagen het kunstgrasveld geborsteld en gesleept wordt. In de herfst is het een klus om te zorgen dat alle bladeren van de velden geharkt worden. Zo is er het hele jaar door iedere dag werk om alles in orde te hebben en te houden.

De onderhoudsploeg heeft tijdens de zomerstop extra klussen: alle kleedkamers een grote schoonmaakbeurt, de reclameborden worden afgesopt, eventueel schilderwerk gedaan.
Ook de kantine krijgt een grote beurt.

ASVZ en Prisma
Naast al deze vrijwilligers zijn er, gedurende het seizoen, tweemaal per week mensen vanuit ASVZ aan het werk om de kantine schoon te houden en vanuit Prisma zorgt een groep er viermaal per week voor dat de kleedkamers en de bestuurskamer netjes en schoon blijft.

Voor elk van die 700 leden is het goed om even stil te staan bij al het werk wat voor hun gedaan wordt door deze groepen bevlogen vrijwilligers om hun het hele seizoen veel sportplezier te geven. Want zonder hen, had Udenhout geen voetbalclub.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer