Berichten

Flessenpost – Chantal Claassen

De Udenhoutse schrijfster Chantal Claassen debuteerde onlangs met het boek Flessenpost – als je helemaal opnieuw begint, waar vind je dan hoop? dat verscheen bij uitgeverij Zomer en Keuning. Rond de verschijningsdatum werd ze al verrast met een artikel in het Brabants Dagblad waarin ze vertelde over de start van het schrijven op terugweg van een vakantie in Frankrijk. Hoe toepasselijk is dat als je weet dat Liefs uit Frankrijk haar een shortlistvermelding opleverde bij de Kobo-schrijfwedstrijd. Deze feelgoodroman is het gevolg van deze aanmoediging.

Flessenpost is primair een vrouwenboek maar is naar mijn mening goed te lezen door een man om eens een liefdesverhaal te lezen vanuit de ervaring van een vrouw.
Ondanks dat we bij de stijl feelgoodroman meteen weten dat het boek goed zal afl open bevat het verhaal genoeg elementen van spanning en drama om de drijfveer om verder te lezen hoog te houden. Het liefdesverhaal kent een keur aan zijwegen en verhaallijnen dat het lezen niet alleen spannend maakt maar ook de wil om te blijven lezen zondermeer vergroot. Het taalgebruik van Claassen is zeer aangenaam en de woordkeuze nergens hoogdravend maar van een aangename snit.
De tweehonderdvijfentachtig pagina’s trekken als fi lm aan je voorbij. De beelden die Claassen oproept zijn helder maar spreken ook tot de verbeelding. De subtiele liefdesscenes zijn uiteraard geschreven vanuit het oogpunt en de beleving van de vrouw. Een enkele keer waagt Claassen zich eraan om vanuit het standpunt van de tweede hoofdpersoon Jesse, de man, te schrijven. Maar meestal schrijft Claassen vanuit de hoofdpersoon Cloë die de avonturen in de liefde beleeft en wiens leven op zijn kop lijkt te staan, van de overlevingsstand naar een vurige ervaring die ze nauwelijks toelaat. Al zegt haar lichaam over dat laatste totaal wat anders dan haar geest denkt goed voor haar te vinden. De verwikkelingen rond de relaties deelt ze met haar hartsvriendin Babs die eenzelfde tumultueuze ti jd lijkt mee te maken. Heerlijk vriendinnen gekeuvel waar we als mannelijke lezer ook even een inkijkje in krijgen.

Het fictieve verhaal speelt zich deels af in Breda en deels in Hoek van Holland. Al zijn de geschetste sferen aan het strand rond de Beachclub Esperanza in Hoek van Holland zondermeer te plott en naar welke strandtent van welk warm strand dan ook. De sfeer is broeierig, druk en doorspekt van Spaanse klanken en sferen.

Wie een aantal uren of avonden heerlijk ontspannen wil lezen, genieten van de warme sferen onder lichte spanning en af en toe een traantje durft weg te pinken zal aan Flessenpost zeer aangenaam gezelschap beleven. Het slot is verwacht positief, zoals reeds geschreven, maar weet toch te verrassen.

Als Chantal Claassen voldoende aandacht krijgt en de inspiratie vindt om meer van dit soort boeken te schrijven dan zullen deze naar verwachting haar weg vinden naar  en grote schare te ontwikkelen fans van vooral het vrouwelijke geslacht. Mag ik de mannelijke lezers ook uitnodigingen om eens het vrouwelijk perspectief te beleven? 

Joost Festen
Correspondent