Dat is het antwoord wat meteen komt na de vraag aan dokter Blessing waarom huisarts zo’n mooi beroep is. Dit na 29 jaar huisarts in Udenhout. Na zijn afstuderen was het niet zo makkelijk om een praktijk als huisarts te vinden. Zeker omdat zijn vrouw ook huisarts is en zij beiden een plek in de buurt van elkaar moesten hebben. Dat kunnen we ons in deze tijd bijna niet voorstellen. Op het moment dat hij inschreef voor een opleidingsplaats als huisarts waren er 200 gegadigden voor 12 plaatsen. Op dit moment worden in Nederland niet eens alle plaatsen bezet. Het lukte toch. Voor hem hier in Udenhout en zijn vrouw in Moergestel. En nu stopt hij. Er zijn twee belangrijke redenen om nú deze keus te maken. Zijn vrouw stopt en hij wil daarom ook meer regie hebben over zijn tijdsinvulling. Daarnaast is hij heel gelukkig met het feit dat hij nu een goede opvolgster heeft in de persoon van Elleke Breeuwer. Elleke werkt inmiddels drie jaar in de praktijk en zij wil de praktijk overnemen. Ook een opvolger vinden is in deze tijd niet makkelijk en zo’n kans moet je dan nemen.

Dokter Blessing weet boeiend en positief te vertellen over de veranderingen die hij de afgelopen 29 jaar als huisarts heeft ervaren. Hij vertelt dat de kérn van zijn vak niet veranderd is. Nog steeds is hij de dokter die met zijn patiënt mee oploopt waar een probleem is ontstaan en dat hij meezoekt naar de beste oplossing. Het doel is dat deze patiënt weer zonder hem verder kan. Dat proces is niet wezenlijk veranderd. Wel is veranderd dat de patiënten zelf op internet al het nodige opzoeken en dit inbrengen om de verschillende oplossingen te bespreken en gezamenlijk een keuze te maken wat het beste is. Hij ervaart dat als positief. Hij wil zich niet als de alwetende presenteren, die het beste zou weten voor de patiënt.
Ook is in de loop der tijd de kennis van huisartsen vergroot. Taken die vroeger bij specialisten in het ziekenhuis hoorden zijn overgegaan naar de huisarts. Hij begeleidt nu veel meer en intensiever mensen met een bepaalde aandoening die vroeger naar de specialist zouden zijn gegaan. Daarbij zijn taken van de huisarts naar de praktijkondersteuner gegaan en naar de doktersassistenten. Daarmee is een huisartsenpraktijk ook een heel bedrijf geworden. Was hij gestart met 1,5 doktersassistente, nu heeft de praktijk 19 personeelsleden. Het betekent dat een huisarts ook behoorlijk wat managementtaken heeft. Dokter Blessing vond dit altijd een uitdaging en die ontwikkelingen leuk.
Wat wordt de toekomst voor hem? Na een maand ‘afkicken’ gaat hij met zijn vrouw twee maanden reizen in Australië. Daarna gaat hij een bijdrage leveren aan de huisartsenopleiding, wat hij in het verleden ook al heeft gedaan. Ook zal hij nog waarnemingen gaan vervullen. Kortom hij zal zich niet gaan vervelen.
We wensen hem alle goeds voor de toekomst.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer