Vrijwilligers Mariakapel Schoorstraat in het zonnetje, sorry de regen…
Rondom het Mariakapelletje aan de Schoorstraat is de lente voelbaar en zichtbaar, ook al regent het vandaag. De bosanemonen steken hun kopjes uit en over een poosje zullen ook de boomkikkers weer te horen zijn. De vrijwilligers van het kapelletje hebben ook “de lentekriebels” en hebben zich verzameld voor een grote schoonmaakbeurt. De “sacristie” wordt uitgeruimd en schoongemaakt, het altaar met het beeld van moeder en kind wordt blinkend opgepoetst. Zitbanken, vloer alles krijgt een beurt. Buiten wordt de grond rondom de kapel opnieuw geëgaliseerd. Met kruiwagens wordt zand uit de Brand aangevoerd om kuilen te dichten.
De vrijwilligers groep is vorig jaar, na een oproep in de Wegwijzer, aangevuld tot een groep van 10 personen. Maria Mescher (haar vader schonk de grond voor de kapel) ging vroeger al met haar moeder mee om het kapelletje te verzorgen. Nu is ook dochter Carla, soms samen met haar zoon, actief. Jan van Groenendaal en Marina de Werdt zijn al heel lang “bij de club”. Jos
Smits, Bart Heuvelmans, Toos van de Bruggen, Diny Broeders, René Bink en Ton de Jong completeren de groep. Zij zorgen per toerbeurt een volle week voor het kapelletje. Ze openen en sluiten dagelijks (de kapel is open van 10-18.00 uur, in de zomermaanden ook wel wat langer, in de winter tot zonsondergang). Zij verzorgen de bloemen en kaarsjes en halen het geld uit de safe, waarmee uit de kaarsenmakerij van ASVZ weer nieuwe kaarsjes gekocht worden. Ze raggen de spinnenwebben weg, vegen en dweilen de vloer, rapen de prulletjes rondom de kapel op, vegen het stoepje en blazen het overtollige blad weg.
In de Meimaand werd vroeger dagelijks het rozenhoedje gebeden in de kapel. Het klokje werd geluid om de mensen uit te nodigen. Sinds corona gebeurt dit niet meer en wordt het rozenhoedje gebeden in de Eikelaar.
In voorgaande jaren werd er meerdere keren ingebroken in de kapel, waarbij ook een van de glas in lood ramen werd vernield. Gelukkig werd door Kees van Esch een glas in lood raampje gevonden uit het Karmelietenklooster in Haaren en kon het op maak gemaakt worden door José Mc Vean. Het raam, voorstellende een fenix, die uit de as herrijst, is gemaakt door kunstenaar Luc van Hoek, die ook het Mariabeeld in de kapel vervaardigde. De vrijwilligers hopen dat de kapel voortaan gevrijwaard blijft van inbraken. Aan hun goede zorg voor het kapelletje zal het zeker niet liggen.
Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer
Afgelopen vrijdag 19 januari was het precies 110 jaar geleden, dat de gesneuvelde verzetsman Piet van Riel in Udenhout geboren werd. Zijn naam hoort dan ook thuis op het gedenkbord van ons Mariakapelletje. ’t Schoor, Heemcentrum voor Udenhout en Biezenmortel had daarom een sfeervolle plechtigheid georganiseerd. Gerard van Alem had de naam op het bord gebeiteld, zodat die door de neef van P.W. van Riel, Ad van de Wouw, onthuld kon worden. Het kapelletje is geadopteerd door BS Achthoeven en daarom droegen Anouk Cuijpers en Cas Moonen hun zelfgeschreven tekst voor. Anouk kroop in de huid van de verzetsstrijder en schreef: “Elke dag was ik bang, maar ik strijd door voor de vrijheid. Maar eigenlijk vooral voor één ding: Vrede voor iedereen en voor altijd.” Cas schreef: ”Oorlog is niet leuk. Er vallen veel doden en mensen worden in treinen gepropt. Nee, oorlog is niet leuk.”
Piet van Riel werkte op Huize Vincentius als tuinman. In 1931 verhuisde hij naar Eindhoven en is daardoor in Udenhout uit beeld geraakt. Op 10 mei 1940 was hij als dienstplichtige samen met Udenhouter Leen Bouwens gelegerd bij de Peel-Raamstelling. Na hun overgave werden beiden als krijgsgevangenen per trein afgevoerd naar kamp Neubrandenburg, dat 110 km ten noorden van Berlijn lag. Half juni 1940 werden zij naar huis gestuurd, waarna Piet in zijn woonplaats Eindhoven in het verzet ging. Op 19 september 1944 sneuvelde hij bij het landgoed Valkenhorst bij Valkenswaard. P.W. van Riel ligt begraven op het Nationaal Ereveld te Loenen. Zijn naam staat ook vermeld op het Philipsmonument en het Bevrijdingsmonument te Eindhoven en in de kapel van de Stoottroepen in Beneden-Leeuwen. Vanaf nu dus ook op het gedenkbord in het Mariakapelletje, zodat we hem niet zullen vergeten.
Henk Peters heeft een artikel geschreven over Piet van Riel en ook over Leen Bouwens. In het 1e artikel staat op blz.11 een interessante foto. Daarop staan Piet en Leen en nog tien andere Udenhouters, die als dienstplichtigen in 1928 ingedeeld werden bij het 17e Regiment Infanterie te Venlo. Hun namen staan onder de foto, maar verdere gegevens zijn er niet bekend van de tien. Wie weet, staat uw (groot)vader wel op deze foto.
Familie, kennissen, mantelzorgers en andere vrijwilligers werden vrijdagmiddag gevraagd of ze samen met een inwoner van De Eikelaar naar het kapelletje aan de Schoorstraat konden lopen. Regelmatig wordt er vanuit ’t Heem een wandeltocht naar het kapelletje op het programma gezet. Zeker in de meimaand mag deze activiteit natuurlijk niet ontbreken. “Even naar Maria lopen om daar een gebedje te doen.” Nog nooit was de opkomst zo groot als deze keer. Misschien lag het wel aan het mooie weer waar al geruime tijd naar uitgekeken werd. Voordat er aan de wandeling begonnen werd, was er nog ruimte voor een kop koffie of thee met een heerlijk aardbeiengebakje. Aan de wandeling hebben ongeveer 60 bewoners van de Eikelaar deelgenomen, wat natuurlijk een hele lange stoet tot gevolg had in de Schoorstraat.
Alle bewoners hadden een persoonlijk begeleider bij, die niet alleen voor nog meer gezelligheid zorgden, maar ook de bewoners in een rolstoel van dienst konden zijn! Het zijn gouden vrijwilligers die zo nu en dan een uurtje vrijmaken om met de bewoners van de Eikelaar bezig te zijn. De waardering was dan ook van de gezichten af te lezen.