UPDATE: Afgelopen week kregen wij het bericht dat mevrouw Segers 9 dagen na haar 104e verjaardag is overleden.

Op 24 november 2022 wordt mevrouw Riek Segers 104 jaar. Ze zal dan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de oudste zijn die ooit in Udenhout heeft geleefd.
Mevr. Segers woont sinds een jaar of acht in “De Eikelaar”. Daarvoor was Berkel-Enschot haar woonplaats. Daar is ze ook geboren als een van de jongste telgen in een boerengezin met 10 kinderen. De boerderij waar ze is opgegroeid, stond aan de Enschotsebaan. Ze was zeker geen traditionele vrouw. Zo werd ze geen boerin en is ze nooit getrouwd. Daarentegen koos ze, erg vooruitstrevend voor die tijd, voor een carrière als wijkverpleegkundige. Dat beroep heeft ze steeds in Berkel-Enschot uitgeoefend.
Ik praat met nicht Jeanny van der Schoot en haar man Frans over “tante Riek”, zoals zij mevr. Segers noemen. Ook haar neven, de broers Kees, Henk en Joep van Laarhoven, geven allerlei informatie over hun tante. Een  interview met mevr. Segers zelf zit er helaas niet meer in. Ze ziet slecht en ook haar gehoor laat haar flink in de steek.
Toch is mevr. Segers nog tot op zeer hoge leeftijd in een goede conditie geweest. Ze woonde nog zelfstandig in de Osseweide te Enschot tot ongeveer haar 95e levensjaar. Daarna ging dat niet meer, vertellen Jeanny en Frans en verhuisde “tante Riek” naar De Eikelaar. Daar heeft ze een regelmatig en rustig leven in haar ruime kamer met uitzicht op een mooie kastanjeboom.
Hoe regelmatig en rustig? Frans schetst het een beetje. “We bezoeken tante 2 x per week. Dan drinkt ze een kopje koffie en eet 2 sneetjes brood; een met jam en een met kaas”.
Zo rustig en regelmatig is het leven van mevr. Segers zeker niet altijd geweest. Heel Berkel-Enschot is wel door haar onderzocht of behandeld, gespoten of verbonden. Het Wit-Gele kruisgebouw
was haar professionele thuisbasis. Het werk werd verricht in goede samenwerking met de huisartsen. Met name met Dr. Tombrock had ze een uitgesproken fijne arbeidsrelatie.
“In het begin ging tante Riek altijd op de fiets naar de patiënten”, herinneren Jeanny enFrans. “Als ze soms in het weekend in Udenhout waarnam (zusters Buijs en Wender hadden ook wel eens vrij), moest ze soms pittige en in de winter barre tochten fietsen. Later kwam er een brommertje en nog later maakte een auto het werk een stuk lichter”. Toch heeft mevr. Segers nooit over de werkomstandigheden geklaagd. Ze was een buitenmens en hield van lopen, tuinieren en fietsen. Dat laatste deed ze ook met grote regelmaat naar het verpleegtehuis in Waalwijk, waar haar zus
An (de moeder van haar neven van Laarhoven) lang opgenomen is geweest. 
Een van die neven vertelt nog een anecdote van “tante”: “Soms mochten we bij haar T.V. kijken, want thuis hadden wij zo’n toestel nog niet. Dan mochten we ook blijven eten, waarbij ze ons en passant nog wat tafelmanieren probeerde bij te brengen”. 104 jaar!!! Alleen de extreem sterken maken het mee. In de geschiedenis van Udenhout is er dat tot nu toe maar ééntje: Mevrouw Riek
Segers! Proficiat!

Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer.
Foto: Fam. van Laarhoven.