Een Vrijwilliger in het Zonnetje

Kerkhofgroep Biezenmortel
Allerzielen, 2 november, de dag waarop we onze dierbare overledenen extra gedenken. In Biezenmortel ligt het kerkhof er heel mooi bij, klaar voor een bezoek van familieleden en van pastoor Dorssers, die de graven komt zegenen.
Voor het onderhoud van het kerkhof zorgt een groep van 9 senioren uit Biezenmortel. Elke twee weken komen zij een middag bij elkaar. De jongste vrijwilliger is 71 jaar, de oudste 87. Een uurtje of drie zijn ze volop bezig met schoffelen, harken, snoeien, kantjes knippen, grasmaaien en graven onderhouden. Ze gaan pas weg als alles er weer piekfijn uitziet. 

Wim Smolders vertelt dat er de laatste tijd nauwelijks nieuwe graven bijkomen op het kerkhof. Er vinden wel bijzettingen plaats. Op plaatsen, die vrij komen, worden struikjes geplant, die gratis verkregen worden bij tuinders in de buurt. Zo houdt het kerkhof zijn mooie aanzicht.
Een opvallende plek aan de voet van de Calvarieberg wordt ingenomen door drie graven van paters Kapucijnen, voorheen pastores van de parochie. “Om de hoek” ligt een gezamenlijk graf van 40 Kapucijner monniken, die eerder een laatste rustplaats vonden op het kloosterkerkhof, maar hier herbegraven zijn in mei 1994 bij het vertrek van de Kapucijnen uit Biezenmortel.
Tussen de burgergraven liggen 6 oorlogsgraven van gesneuvelde soldaten van het Gemenebest, naast het graf van een oorlogsslachtoffer uit Biezenmortel, die al op 14 mei 1940 om het leven  kwam.

De kerkhofvrijwilligers hebben dit najaar, vanwege het warme weer, wat meer werk gehad dan andere jaren. In de wintermaanden ligt het werk grotendeels stil. Twee weken geleden werden de vrijwilligers, samen met andere vrijwilligers van de Johannesburg XXIII Parochie, bedankt voor de bewezen diensten met een Heilige Mis en een lunch in Berkel. Op eigen initiatief komen in november, als het seizoen voorbij is, de vrijwilligers van de kerkhofgroep Biezenmortel, samen met hun partners, bijeen om gezellig samen een hapje te eten. Welverdiend, naar mijn idee.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer