Een militaire colonne doet vanuit Tilburg ook Udenhout en Biezenmortel aan

Er kwam zondagochtend geen eind aan de militaire colonne die, in verband met de festiviteiten rondom de 80-jarige bevrijding, door Udenhout en Biezenmortel trok.

Op het moment dat er een 80-tal verkeersregelaars op motoren via de Kuil het dorp in kwamen rijden, wist je dat er iets groots aan zat te komen. Op een aantal stukken langs de route verzamelden zich al een aantal groepjes belangstellenden die deze colonne graag aan zich voorbij wilden zien trekken. De zijstraten werden afgezet en de eerste legergroene voertuigen kwamen in zicht.

Claxonnerende voertuigen kwamen in een lang lint door de dorpen.
In Udenhout via de Kuil, Slimstraat, Van Heeswijkstraat, waar op de hoek met de Zeshoevenstraat een kwartiertje stil werd gestaan zodat de belangstellenden de voertuigen eens goed konden bekijken. Daar stond ook een doedelzakkorps opgesteld om de sfeer nog maar eens extra te verhogen.
Na dat kwartier gingen de 105 (!) legervoertuigen (en dan tellen we de motorrijders nog niet eens mee) weer rijden om via de Zeshoevenstraat, Kreitenmolenstraat en Groenstraat koers te zetten richting Biezenmortel waar in de Capucijnenstraat even halt werd gehouden om ook de inwoners van Biezenmortel de gelegenheid te geven de grote variëteit aan voertuigen eens goed te bekijken.

Veel toeschouwers waren onder de indruk van deze lange colonne en waren blij dat ze de moeite hadden genomen even een kijkje te hebben genomen.

 

Tekst en Foto’s:
Pieter Michielsen, De Wegwijzer/Udenhout-Centraal.nl  

Lampionnentocht trekt door de Udenhoutse straten

De tweede editie van de Lampionnenoptocht telde zaterdagavond 26 oktober maarliefst 159 deelnemers in de leeftijd van 0 tot 80 jaar.
Een grote groep vrijwilligers van de OVU (Ondernemers Vereniging Udenhout), die deze lampionnenoptocht organiseert stonden klaar om alles in goede banen te leiden.
Het evenement is mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage uit de bewoners subsidiepot van de dorpsraad.
Aan het einde van de wandeltocht kregen alle deelnemers lekkere warme chocolademelk en een stukje Udenhoutse broeder (beschikbaar gesteld door Bakkerij Besselink).
Volgend jaar zal deze ‘lichtsnoer’ weer door het dorp trekken. Ben jij er dan weer bij?
En vergeet niet het kaartje te bewaren voor de lichtjesoptocht tijdens carnaval!


Tekst/foto’s: Pieter Michielsen, De Wegwijzer/Udenhout-Centraal.nl  

Herman Rooney onderscheiden tijdens jubileum BCU

Op 26 oktober werd het 40 jarig jubileum van Bridge Club Udenhout gevierd. Vrijwel iedereen van de 90 clubleden was aanwezig tijdens een feestelijke en verrassende middag in ‘t Plein. Het begon al met burgemeester Theo Weterings die, direct na het openingswoord van voorzitter Huub Hannen, de zaal kwam binnen stappen. De burgemeester kwam niet mee bridgen en hij kwam ook niet primair voor de jubilerende club.
Toen de gordijnen van het podium open schoven, bleek al snel wat de reden was van de komst van de heer Weterings. Op het podium had zich, muisstil voor de BCU-leden in de zaal, een 25 tal mensen opgesteld. Ze waren allemaal familie, vriend of goede kennis van Herman Rooney, die zelf in de zaal zat en verbluft het schouwspel op de Bühne bekeek. Dat duurde maar kort. Herman werd gevraagd naar voren te komen, waarna de burgemeester er voor zorgde dat hij het middelpunt werd van de feestelijkheden.
In zijn toespraak benoemde de heer Weterings niet alleen de vele en langdurige verdiensten van de heer Rooney voor BCU. Uitvoerig werd ook stil gestaan bij de grote betekenis die Herman heeft of heeft gehad voor de golfsport (Golfvereniging Dongen/‘t Vossenhol), de biljartsport (het Udenhoutse KTK) en voor de ‘Hulpcentrale Udenhout/Berkel-Enschot’.
Voor al zijn verdiensten werd de heer Rooney benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Daar was heel BCU het van harte mee eens, want spontaan werd massaal het ‘Lang zal hij leven’ ingezet.

Voorzitter Hannen sloot zich graag bij deze huldeblijken aan, waarna hij vervolgde met een korte bloemlezing uit de geschiedenis van BCU. Daaruit bleek dat de club een beetje sjoemelt met zijn / haar leeftijd. Op 1 december 1983 werden namelijk al de eerste leden ingeschreven, maar eind oktober 1984 werd de club pas officieel opgericht. Tja, zo blijf je wel jong…
BCU had achtereenvolgens zijn/haar thuishonk in het Zolderke, ‘t Centrum en ‘t Plein. Met name in de periode van de overgang van Zolderke naar Centrum kende de club een enorme bloei qua ledental. Er waren toen maar liefst zo’n 200 mensen in ons dorp, die bridgen in clubverband beoefenden.
“Veertig jaar geleden lag de gemiddelde leeftijd van de clubleden ergens in de 30,” vertelt Huub “en nu is dat gestegen naar zo’n 73 jaar. Maar toch zijn we een actieve en levendige club gebleven. Leeftijd is immers slechts een getal.”
Die laatste zin werd ook uitgesproken bij de huldiging van de 83-jarige, nog altijd super actieve, kersverse decorandus Herman.“Bridgen houdt ons immers jong,” zegt voorzitter Huub. En om dat te benadrukken zet hij het jongste èn het oudste lid van zijn jubilerende club in de bloemen.

Hoe ging het de rest van de feestmiddag?
Natuurlijk is er bij BCU geen echte feestmiddag als er ook niet gebridged wordt. En dat gebeurde dan ook. Maar tussendoor vond er nòg van alles plaats; van een walking dinner tot muziek. Leeftijd is immers slechts een getal voor een actieve, levendige club.

 

Tekst: Jan de Kort, De Wegwijzer
Foto’s: Fotografie Simone, namens De Wegwijzer  

Maak foto’s tijdens een race tegen de klok, in de eerste PhotoRace Udenhout

Op zaterdag 2 november van 11:00 tot 18:30 uur krijg je op 3 verschillende locaties, 4 verschillende thema’s waar je foto’s van gaat maken. Een wedstrijdje met jezelf om voor de eindtijd per thema 3 foto’s gemaakt te hebben. Op de vierde en laatste locatie klok je uit en kun je samen met anderen deelnemers rustig bijkomen en je ervaringen delen. Of wellicht al je favoriete foto’s klaar te maken voor de inzending.

In de mooie omgeving van Udenhout daag jij jezelf uit om op 1 dag 12 verschillende foto’s te maken aan de hand van 4 thema’s. Deze activiteit is geschikt voor iedereen die het leuk vindt om met fotografie bezig te zijn. Of dit nu met een digitale spiegelreflexcamera, je telefoon of een systeemcamera is dat maakt niet uit. Je bent van harte welkom om mee te doen. De deelname kosten zijn € 10,- per persoon. Al ben je jong of oud; iedereen is welkom. En doe gezellig mee.

Verken met de auto, fiets, scooter of wandelend Udenhout en omgeving door deel te nemen aan de PhotoRace Udenhout. Pak deze leuke kans aan om al navigerend van checkpoint naar checkpoint je creatieve grenzen te verleggen en je eigen vaardigheden aan te scherpen.

Durf jij op verkenning te gaan in
Udenhout en omgeving om op
plaatsen, locaties en plekken te
komen, die je door een andere bril
gaat bekijken en vanuit een andere
invalshoek dé winnende foto te maken?

De wedstrijd is niet alleen met jezelf tegen de tijd. Maar ook tegen de inzendingen van alle andere deelnemers. Je stuurt namelijk je deelnemende foto’s in voor zondag 3 november 13:00 uur.
In de periode tussen 4 en 30 november komt de 5 koppige jury bijeen om de anoniem ingestuurde foto’s te beoordelen. In de eerste week van december worden de winners bekend gemaakt.

De PhotoRace Udenhout biedt een unieke kans om in contact te komen met collega-fotografieliefhebbers die een passie voor straat-, dorp- en stadsfotografie delen. Of het nu vóór de race, bij controleposten of na het evenement is, er is voldoende tijd om gesprekken te voeren, te ontspannen en inzichten uit te wisselen met collega’s.

Tekst: PhotoRace Udenhout
Foto: Henny Schilders, De Wegwijzer

Er was nog een vuurgevecht niet ver van ons huis

Riet Beerens woonde tijdens de bevrijding op “’t Voorste Winkel”. Het buurtschap, dat nu bij Biezenmortel hoort, maakte 80 jaar geleden deel uit van Udenhout. Gelukkig was het er in het algemeen rustig gedurende de oorlog. En er was ook geen reden om aan te nemen dat er bij de bevrijding gevaarlijke dingen zouden gebeuren. Toch liep dat bijna anders.
Een peloton Duitse militairen vluchtte vanaf “’t Endeke” in de Groenstraat via een karrespoor (dat daar toen liep) naar ‘t Winkel. Maar daar vlakbij werden de Duitsers onverwacht ròch geconfronteerd met geallieerde troepen. Engelse tanks en pantserwagens rukten namelijk niet alleen op vanuit Helvoirt, maar ook vanaf Assisië. Deze laatste troepen troffen de Duitsers niet ver van de Winkelsestraat. Er volgde een kort, hevig vuurgevecht. Gelukkig zagen de Duitsers snel het hopeloze van hun situatie in en maakten ze rechtsomkeer. Waarschijnlijk is deze eenheid vervolgens terecht gekomen aan de duinwal. Hier hebben de Duitsers nog een drietal dagen stand gehouden.
“Het had dus ook helemaal anders met ons af kunnen lopen,” zegt Riet, “als de Duitsers iets verder waren geweest en de Engelsen wat minder ver. Dan hadden we zo maar midden in het oorlogsgeweld kunnen zitten.”
Het gezin Beerens (vader, moeder, drie kinderen en hun knecht Jan van der Loo) zat tijdens het hierboven beschreven vuurgevecht in hun schuilkelder.
“En toen waren er de Engelsen”, herinnert Riet zich. Jan van der Loo hoorde als eerste de Engelse soldaten praten. Hij vloog meteen de schuilkelder uit met het gezin Beerens achter hem aan. Jan ging ook gelijk om sigaretten vragen bij de voorbijrijdende militairen. Waarschijnlijk wist hij al via de radio, dat de bevrijders ook allerlei lekkers bij zich hadden, dat de bezette Nederlanders jarenlang hadden moeten ontberen. Die radio moest natuurlijk tijdens de oorlog wel verborgen blijven. Het apparaat kon enorme problemen veroorzaken, als de Duitsers ontdekten dat je er een had.
In ‘t Winkel had men wel re maken met Duitsers, die fietsen, paarden en andere waardevolle zaken vorderden, maar het gezin van Toontje Beerens heeft daar niet veel last van gehad. Er is in die periode in ‘t Winkel ook een vliegtuig neergestort. Vrijwel zeker is dat een geallieerd toestel geweest, maar dat weet Riet niet meer. Ook weet ze niet of de boerderij van Jo van Rooij in hun buurt, toentertijd afbrandde door oorlogsgeweld of door een andere oorzaak, zoals bijvoorbeeld de bliksem.
Wèl weet de toen 10 jarige Riet nog goed, dat ze elke dag te voet naar Udenhout naar school moest lopen. ‘t Winkel hoorde immers bij Udenhout en alle kinderen die er woonden, mochten niet naar school in het dichterbij gelegen Biezenmortel. “We bleven ‘s middags ook over in Udenhout”, zegt Riet, “en we aten daar onze boterhammen.” Riet kan zich niet herinneren, dat de kinderen toen in de onzekere dagen rond de bevrijding, thuis zijn gebleven van school.
Vele jaren na de bevrijding trouwde Riet met Sjef Mallens, met wie ze vier kinderen kreeg. Ze woont thans in een fijn huis in Udenhout met een heel mooie tuin. Ondanks haar 90 jaar houdt ze die tuin nog volledig zelf bij.


Tekst: Jan de Kort

Foto’s: Henny Schilders en familie Mallens – Beerens

 

Parochiespeld

Als in de dorpsquiz de vraag gesteld zou worden: ”wie poetst de kerk” zouden veel kandidaten waarschijnlijk het antwoord schuldig blijven. Toch zijn er dames die dit al jaren achter elkaar doen. Namens de Wegwijzer werd ik uitgenodigd om de uitreiking van de gouden parochiespeld bij te wonen. Joke van Balkom en Sjaan Wouters die al meer dan dertig jaar deze taak vervullen komen hier ruimschoots voor in aanmerking.

Als de parochies van Udenhout, Berkel-Enschot en Biezenmortel gaan samenwerken krijgen een nieuwe naam: Johannes XXIII parochie.
Omdat de kerk vaak afhankelijk is van vrijwilligers die de parochie ondersteunen bedachten ze de gouden parochiespeld. 
Het is bijna onbegonnen werk om de vrijwilligers die heel veel voor de gemeenschap doen op een bijzondere manier te bedanken, de waardering te laten voelen. Deze gouden speld is daar dus voor in het leven geroepen.
Het is een klein prachtig speldje passend bij mensen die meestal zelf vinden dat hun werk niet zoveel voorstelt.
Het werd een feestelijke bijeenkomst in de grote zaal van de pastorie. Koffie, appelflappen en veel pratende dames. Bijna alle vrijwillige poetssters zijn aanwezig, ook de tuinmannen en de koster geven acte de presence. Er zijn meerdere groepjes die om de drie weken de stofdoek weer laten wapperen. Ze poetsen de banken, stofzuigen de vloer enz. Als je dertig jaar om de 6 weken komt werken ben je er dus ruim 200 keer geweest.
Om de band tussen de dames goed te laten blijven is er een keer per jaar een vrijwilligersbijeenkomst en iedere week een kopje koffie na afloop.
Pastoor van Sprang en pastoor Looyaard hebben jaren een parochiehuishoudster gehad. De pastoor spreekt voor het overhandigen van de onderscheiding een woord van waardering.

Ik citeer “De vrijwilliger in een parochie is niet alleen nodig voor het vele werk, de vrijwilliger maakt mede de rijkdom van de geloofsgemeenschap, de rijkdom van de kerk uit. Het brengt niets op, maar je wordt er wel rijker van“.

Om nieuwe mensen te vinden die dit werk ook in de toekomst voort willen zetten zijn er 1200 brieven de deur uitgegaan. Ook de tuinmannen zitten te springen om aanvulling.
Mochten er mensen zijn die deze vrijwilligersgroep aan willen vullen dan zijn ze van harte welkom. 
Vroeger leerde je dat als je veel goede dingen voor anderen deed je hoog in de hemel kwam. Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat er een plaatsje is gereserveerd voor Joke en Sjaan.

Tekst/foto’s: Nel van Iersel, De Wegwijzer

Gemeenten Tilburg en Oisterwijk werken samen aan een nieuw circulair centrum

De gemeenten Tilburg en Oisterwijk willen samen een nieuw ‘circulair centrum’ maken aan de Hoolstraat 17 in Berkel-Enschot. Dat besloten beide colleges van burgemeester en wethouders op dinsdag 15 oktober. Het is de bedoeling dat inwoners van beide gemeenten hier vanaf 2028 gebruik van kunnen maken. Naast het wegbrengen van afval om te recyclen, kunnen zij er straks terecht voor het inleveren van spullen die ze niet meer nodig hebben. Deze zijn opnieuw te gebruiken. Als het nieuwe centrum opent, sluiten de huidige milieustraten in Berkel-Enschot (Hoolstraat 2B) en Oisterwijk (Veldweg 8).

Geen gewone milieustraat
Het circulair centrum wordt onderdeel van een netwerk met kringloopwinkels en andere bedrijven, die werken aan minder afval en hoogwaardig (her)gebruik van producten en materialen. Het circulaire centrum als inzamelingspunt voor alle soorten afval en voor spullen die een tweede leven krijgen. In het centrum komt ook ruimte voor educatieve activiteiten zoals trainingen, presentaties en evenementen waar het hergebruik van spullen wordt gestimuleerd. Daarmee is het veel meer dan een ‘gewone’ milieustraat. De samenwerking tussen de verschillende partijen moet zorgen voor efficiënter werken en een betere en uitgebreidere dienstverlening aan inwoners. Wethouder Maarten van Asten (Afval): “Het circulaire centrum is weer een stap in het bereiken van onze ambities om in 2050 als gemeente Tilburg klimaatneutraal te zijn. Zodat we ook in de toekomst een fijne plek zijn om te wonen, werken en bezoeken. Ik ben blij dat we hierbij samen optrekken met onze buurgemeente Oisterwijk.”

Wethouder Eric Logister van de gemeente Oisterwijk: “Ik ben blij met deze volgende stap op weg naar samenwerking met de gemeente Tilburg voor een Circulair Centrum op de grens van onze gemeente. Dit levert vooral voordelen op. We bieden onze inwoners met het Circulair Centrum straks meer mogelijkheden voor het aanbieden van afval, maar ook voor het hergebruik van materialen om afvalstromen te verminderen. En dat allemaal op één plek.”

Uitwerking plannen
De gemeenten Tilburg en Oisterwijk werken de precieze invulling van het centrum in de komende jaren uit. Dat gebeurt samen met omwonenden, samenwerkingspartners en andere belanghebbenden. Een aantal uitgangspunten zijn al bekend. Het nieuwe centrummoet goed passen in het landschap en in de buurt. De gemeenten gaan ook rekening houden met de hoeveelheid verkeer en de verkeersveiligheid in de buurt. Er komt een ontsluitingsweg naar de Kreitenmolenstraat in Udenhout. Er komt onder meer een afsprakensysteem om wachttijden en verkeersoverlast zoveel mogelijk te beperken. De gemeente Tilburg wordt eigenaar van het centrum. De gemeente Oisterwijk betaalt mee op basis van het aantal bezoekers.

Mien en Jac Vermeer-Burgmans 60 jaar getrouwd

14 oktober 1964 was de dag dat Mien en Jac trouwden en vanaf dat moment wonen ze aan de Schoorstraat. Een zus van Jac had verkering met de broer van Mien en zo hebben ze elkaar ontmoet. Mien heeft tot haar huwelijk gewerkt als hoofd huishoudelijke dienst bij Huize Bergen in Vught. Maar zoals toen gebruikelijk was, stopte dat meteen na haar huwelijk. Een van de vele dingen waaruit blijkt dat er toen een heel andere tijdsgeest heerste.

Inwonen bij ome Harrie
Net als nu, was er toen een groot tekort aan woonruimte. Mien en Jac gingen inwonen bij ome Harrie van Jac, een boerderij aan de Schoorstraat. Vanaf dat moment was ome Harrie een vaste gast aan tafel bij alle maaltijden. 29 jaar lang totdat ome Harrie op zijn 92e is overleden. Het was al meteen de bedoeling om vóór de boerderij een nieuwe woning voor hen te bouwen. Dit gebeurde en in 1967 konden ze die betrekken, waar ze nu nog steeds wonen. Ze hebben altijd een boerderij gehad met koeien, kippen, varkens en een moestuin. Die moestuin hebben ze nog steeds en daar werkt Jac nog steeds in.

Kinderen
Ze hebben drie kinderen: een zoon, Marijn en twee dochters, Ine en Joset. Ine heeft gekozen voor een carrière buiten de agrarische sector en is directeur van een school. De andere twee, Marijn en Joset zijn wel in de agrarische sector gebleven, maar hebben beiden een heel andere weg gekozen.
Marijn is in 1993 geëmigreerd naar Canada omdat daar de mogelijkheden om te boeren veel groter waren. Met zijn vrouw vestigde hij zich in de provincie Alberta en heeft daar een bedrijf met ongeveer 700 koeien.
Joset is 23 jaar geleden in de boerderij aan de schoorstraat komen wonen en zij en haar man Mark hebben Sprankenhof opgericht: een biologische tuin, winkel en keuken, die bij velen in Udenhout en omgeving bekend zijn. Joset en Mark hebben vier zonen.
Voor Mien en Jac heel leuk dat op hetzelfde terrein op een andere wijze hun nalatenschap zo wordt voorgezet.

Het feest
Ze hebben in feite een hele feestweek gehad vertellen ze. Marijn, met zijn vrouw, drie kinderen, hun partners en hun kleinkind zijn voor het feest overgekomen uit Canada. Omdat ze op verschillende momenten arriveerden was er voortdurend een verwelkoming met gezinsleden en bijpraten en genieten van elkaar. Bijzonder om hun eerste achterkleinkind in de armen te houden.
Twee zonen van Joset verbleven ook in het buitenland en ook die waren overgekomen. Met zoveel gezinsleden in het buitenland was de aanwezigheid van iedereen een unicum en dat bracht misschien wel het grootste feestgevoel voor Mien en Jac met zich mee.
Natuurlijk is er ook nog een feest geweest. Samen met overige familieleden en goede vrienden hebben ze een feestelijke lunch gehad op zondag 13 oktober in het witte kasteel in Loon op Zand. Met buurtgenoten hadden ze bij Sprankenhof op dinsdag 16 oktober nog een genoeglijke avond. Omdat ik een van die buurtgenoten ben kan ik met recht zeggen dat we een gezellige avond hebben gehad.

De Wegwijzer wenst Mien en Jac nog veel gelukkige jaren samen.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Samen stap voor stap naar een aardgasvrij Udenhout

Tussen nu en 2050 neemt de gemeente Tilburg afscheid van aardgas. Dat is noodzakelijk, omdat aardgas opraakt en de verbranding ervan schadelijk is voor het milieu. We schakelen daarom stap voor stap over op andere manieren om onze woningen te verwarmen. Dat doen we samen met partners en inwoners. Op 14 oktober was het startmoment om met elkaar aan de slag te gaan met een plan voor een aardgasvrij Udenhout: met inwoners, ondernemers en partners.

Starten waar de energie zit
Udenhout denkt graag mee over een duurzame energievoorziening en is al goed verenigd. Samen met Energiecoöperatie Udenhout, Stichting Green Deal Udenhout, TBV Wonen, Contact50, Ondernemersvereniging Udenhout, ContourdeTwern en de Dorpsraad is een werkgroep opgericht. Om deze samenwerking te vieren en te markeren dat we samen aan de slag gaan met een plan om Udenhout aardgasvrij te maken, kwamen de werkgroep en het projectteam van de gemeente op 14 oktober 2024 bij elkaar. Wethouder Yusuf Çelik (Verduurzaming en Energietransitie gebouwde omgeving) deed de aftrap: “Ik ben trots om hier te mogen staan, bij de ambassadeurs van de beweging van de energietransitie. Udenhout is voorloper in de WijkUitvoeringsPlannen voor de energievoorziening (WUPe) en daarmee een voorbeeld voor andere wijken en gebieden. Ik ben enorm onder de indruk van alle activiteiten die de Udenhouters organiseren. Als het ergens kan, is het in Udenhout”.

WijkUitvoeringsPlan Energievoorziening (WUPe) Udenhout
In het wijkuitvoeringsplan voor de energievoorziening komt te staan hoe we stoppen met het gebruik van aardgas en wat het alternatief wordt voor het verwarmen en koelen van de woningen en gebouwen in het dorp. Wat zijn de keuzes voor aardgasvrije warmtetechnieken, de benodigde warmtebronnen, opslagsystemen, infrastructuur en de manier waarop het gebruik van aardgas wordt afgebouwd. Samen met de inwoners, ondernemers en partners uit Udenhout maken we het plan.

Wat zijn de vervolgstappen?
De komende maanden maken we een gebiedsanalyse met als resultaat een dorpspaspoort. Daarin staan de gebieds- en woonwensen van de Udenhouters. In alle fasen is participatie en communicatie erg belangrijk. We betrekken de werkgroep intensief en houden andere partijen op de hoogte van de ontwikkelingen.

Meedenken? Meld je!
Vanaf begin 2025 betrekken we ook bewoners actief. Terugkoppeling op het dorpspaspoort is dan de eerste stap. Denk jij graag mee, heb je ideeën, zorgen of vragen over het proces om te komen tot een plan voor een aardgasvrij Udenhout? Neem dan contact met ons op via www.duurzamertilburg.nl/contact.

Op de hoogte blijven?
Kijk voor meer informatie op www.duurzamertilburg.nl/udenhout.

Sociale Raad Tilburg: nieuw lid gezocht!

De Sociale Raad Tilburg (SRT) heeft als opdracht het college van burgemeester en wethouders gevraagd en ongevraagd te adviseren over het sociaal domein. Dit betreft de Participatiewet, Jeugdwet en Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en thema’s als bestaanszekerheid, armoede, passend onderwijs en inburgering.

Profiel – specifiek
De SRT vindt het van belang om een veelheid aan kennis en ervaringen in de adviesraad te hebben. Daarom willen we onze culturele diversiteit versterken. Diversiteit, inclusie, discriminatie, uitsluiting: belangrijke thema’s waar wij graag meer deskundigheid over in de adviesraad willen.
Het sociaal domein is breed en alle thema’s zijn voor ons van belang. Het zou een mooi extraatje zijn als jij ook nog kennis en ervaring meebrengt wat betreft bestaanszekerheid/armoede/schuldhulpverlening.
Ben jij betrokken en actief binnen het sociaal domein en wil jij jouw expertise inzetten voor de SRT? Dan ontvangen wij graag jouw sollicitatie!

Profiel – algemeen
Jij bent een actieve inwoner uit Tilburg, Berkel-Enschot, Udenhout of Biezenmortel.
• Je bent betrokken bij mede-inwoners en weet wat er speelt in jouw buurt, stad of dorp.
• Wat jij ziet en hoort, kun jij vertalen naar aandachtspunten voor de adviezen die wij uitbrengen aan de gemeente.
• Je hebt kennis van (gedeelten van) het sociaal domein (Participatiewet – Jeugdzorg – Wmo) of van thema’s als armoede, inburgering, burgers in kwetsbare posities, burgers verbinden.
• Burgerparticipatie, ervaringskennis, meedoen van alle inwoners zijn rode draden in ons werk.

Onafhankelijke positie
Om de onafhankelijke positie van de SRT te waarborgen, zijn collegeleden, gekozen volksvertegenwoordigers en medewerkers van de gemeente Tilburg uitgesloten van lidmaatschap. Bij personen met bestuurlijke of managementfuncties wordt zorgvuldig mogelijke belangenverstrengeling gewogen.

Wat bieden wij
Als lid van de SRT lever je een bijdrage aan het ophalen van signalen in de stad die we inzetten voor het verbeteren van beleid en uitvoering.
De SRT biedt jou een gezellige werkomgeving en voldoende ruimte om vanuit jouw mogelijkheden, talenten en ervaring een bijdrage te leveren.
Wij bieden tal van kansen om jouw kennis en netwerk binnen het sociaal domein te vergroten.
De SRT wordt professioneel ondersteund door een (klein) ondersteuningsbureau.
Lid zijn van de SRT is een vrijwillige functie. Onkosten worden vergoed.

Praktische informatie
De Sociale Raad Tilburg vergadert maandelijks op een woensdagmiddag.
De omvang van de taak omvat ongeveer 4 uur per week.
Aanstelling vindt plaats ‘op persoonlijke titel, zonder last en ruggespraak’.

Procedure
Als je belangstelling hebt om lid te worden, kun je een korte motivatiebrief met cv sturen naar:
– per mail: m.van.bavel@socialeraadtilburg.nl
– of schriftelijk: Sociale Raad Tilburg, tav mevrouw M. van Bavel, beleidsmedewerkster.
Adres: Spoorlaan 444, 5038 CH Tilburg.

Alle sollicitaties die wij uiterlijk zondag 24 november 2024 ontvangen, nemen wij in behandeling.
Als je vragen hebt, meer informatie wilt of graag een informatiepakket ontvangt, kun je contact opnemen met Mariëtte van Bavel, telefoon: 013-4671955 / 06-12547529

Als Sociale Raad Tilburg worden we graag verrast!
Denk jij dat jij een bijdrage kunt leveren aan het werk van de Sociale Raad Tilburg
dan nodigen we jou van harte uit om te reageren.