Jaren geleden had De Druiventros een kegelbaan die naast de gewone leden ook mensen met een verstandelijke beperking de gelegenheid bood om deze sport te beoefenen. Daar werd druk gebruik van gemaakt door G-leden uit de omgeving van Tilburg. Trouwe leden die iedere kegelavond weer present waren. Helaas sloot de kegelbaan en dat werd door alle leden heel erg gevonden. Ook de vrijwilligers die de leden assisteerden vonden het jammer dat deze manier van elkaar ontmoeten, een uitje te hebben verviel. Na rijp beraad werd besloten de baan te kopen en opnieuw te installeren op het terrein van landschapspark Assisië en zo was het kegelhome gered. Het is een professionele baan die ook gebruikt werd voor nationale kampioenschappen. Jan Teurlings was een van de voortrekkers van deze bijzondere aankoop. Het bijeenbrengen van 30.000 duizend euro heeft wel wat tijd en energie gekost.

De naam van deze G-Kegelclub, WIK: Willen Is Kunnen geeft precies weer waar de club voorstaat. Peter en Marcel Swaans hebben de leiding over dit bijzondere sportevenement. Iedere dinsdag- en woensdagavond zijn 12 vrijwilligers en 25 sporters actief. Een aantal vrijwilligers doet dit als jaren, was er ook al bij De Druiventros, sommigen zijn door mond op mondreclame bij deze club terecht gekomen. De leeftijden van alle deelnemers en vrijwilligers variëren van 30 tot 90 jaar. Als je een avond mee mag kijken word je gastvrij ontvangen. Voor een buitenstaander is het een beetje lastig om het geheel te overzien. Als je praat met de deelnemers en de leiding wordt het snel duidelijk. Iedereen kegelt op zijn/haar eigen niveau. Er zijn veel aanpassingen bedacht die je op een gewone baan die zult vinden. Een afrolbak waardoor mensen in een rolstoel ook kunnen deelnemen en een speciaal ontworpen “glijbaan” waar je maar heel weinig kracht voor nodig hebt om toch te kunnen scoren. Iedereen komt drie keer aan de beurt. De punten worden keurig door een vrijwilliger genoteerd. De lijstjes worden bewaard en op het eind van het seizoen wordt gekeken wie het beste presteerde met een echte beker als resultaat.  Daarnaast krijgen alle deelnemers een medaille en een kleine prijs. Trots word je daarvan. Een van de kegelaars liet zijn medaille ook zien. Er zijn heel veel “kegeltechnieken” te bewonderen. Zelf gooien op een gewone baan met de juiste houding en de juiste swing, een beetje lopen tot halverwege de baan en dan gooien, een deelnemer gooit achterstevoren tussen zijn benen door en scoort.  Niemand stoort zich aan de manier waarop de score wordt gehaald. Er wordt veel gebruik gemaakt van de afrolbakken. Naast het kegelen kunnen de deelnemers een consumptie kopen en gezellig met elkaar kletsen. Het is een heel geanimeerde avond. Voor sommigen is het het enige uitje van de week. De leden komen met taxibusjes, vrijwilligers of ouders. Het is een weldaad om te zien dat zoveel mensen plezier hebben in het samenzijn, elkaar ontmoeten, sporten waarbij het Willen is Kunnen het belangrijkste is. Petje af voor alle vrijwilligers die trouw hun tijd geven aan deze bijzondere groep mensen.

Tekst: Nel van Iersel
Fotografie: Henny Schilders