Berichten

Bevrijd-je-voeten-dag

Hebt u wel eens op blote voeten gewandeld door natuurgebied de Brand?
Mijn eerste ervaring was afgelopen vrijdagmorgen. Onder leiding van buitenfysiotherapeut Janneke de Jong-de Vries gingen Henny Schilders, fotograaf van de Wegwijzer, zes anderen en ik op pad op blote voeten in de Brand. Om eerlijk te zijn heb ik deze keer weinig van de Brand gezien, omdat mijn ogen gericht waren op het pad om brandnetels en boomstronken te ontwijken, maar ik heb genoten van de frisheid van het natte gras tussen mijn tenen en het lopen door de modder.
Op deze dag, een landelijk initiatief dat lokaal overgenomen is, vertelt Janneke ons dat we meer moeten vertrouwen op onze voeten. In onze voetzolen zitten net zoveel gevoelszenuwen als in onze handpalmen. Door vaker op blote voeten te lopen trainen we de gevoelszenuwen. Wanneer onze voeten ingesnoerd zijn in stevige schoenen wordt dat gevoel beperkt. Bovendien trainen we in stevige schoenen onze voetspieren minder, waardoor ze lui worden en de voetgewelven minder goed kunnen ondersteunen. Met allerlei voetafwijkingen tot gevolg, waardoor we voetklachten ontwikkelen en uiteindelijk bij de fysiotherapeut en podotherapeut terecht komen voor ondersteuning van de voet (oefentherapie en steunzooltjes).
Irma Kolen, manueeltherapeut en voettrainer in het Gezondheidscentrum in Udenhout, vergelijkt onze voeten ook met onze handen. Het enige verschil tussen voeten en handen is dat de hand de duim in de handpalm kan leggen, de grote teen kan dat niet bij de voet. Irma bevestigt in een workshop in de middaguren dat de beweeglijkheid, de spierkracht en het gevoel in onze voeten achteruitgaan wanneer we de voeten niet genoeg bewegingsvrijheid geven en trainen. Omdat de voeten de basis vormen van onze totale lichaamshouding, hebben verstoringen in de voet (en het lopen) invloed op knieën, heupen, rug en nek en kunnen daar ook klachten veroorzaken. Volgens de oude Chinese geneeswijzen (voetreflex therapie) kunnen verstoringen in de voet zelfs klachten geven in onze inwendige organen.
Irma geeft ons inzicht in welke oefeningen we kunnen doen om onze voeten te versterken. Zelf draagt ze bare foot schoenen, die minimale ondersteuning geven, om haar voeten in optimale conditie te houden. Toch geeft zij aan dat het soms noodzakelijk is om de voet, naast oefening, ook de nodige ondersteuning te geven. Daarom werkt zij in het Gezondheidscentrum nauw samen met de podotherapeut, pedicure, en orthopedisch schoenmaker. Na afloop van de workshop kunnen we allerlei hulpmiddelen voor de voet bekijken en vragen stellen aan Rianne Wolfs, pedicure, en een medewerkster van van Gils (orthopedisch) foot care.
Het is me deze dag nog duidelijker geworden dat onze voeten meer aandacht verdienen ter verbetering van onze gezondheid en algehele welzijn. Een beetje meer vrijheid voor de voeten lijkt daar zeker bij te helpen. Een advies aan de dames onder ons: (te) nauwe schoenen en naaldhakken alleen op feestjes!

 

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer.
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer.

Een wandeling door de natuur

Paddenstoelenwandeling met Leo de Beer

Enkele dagen voor onze geplande wandeling lees ik in de krant dat er door het warme en droge weer heel weinig paddenstoelen zijn. Dat belooft niet veel goeds, want er is veel moois te zien in
de herfst, maar de paddenstoelen hebben wel onze speciale belangstelling. Met een enthousiaste Leo zijn we op pad gegaan. Leo woont sinds 13 jaar in Udenhout in de Groenstraat en heeft
een enorme tuin. Als liefhebber van de natuur was dat ook het aantrekkelijke van dit huis. Hij loopt zo van achter zijn huis via een steeg, die hij De Beersche Steegh heeft genoemd, De Brand in. Het pad langs zijn perceel en de steeg heeft hij in de loop der jaren voorzien van heel veel verschillende struiken en bomen. Groeiden er aanvankelijk alleen enkele knotwilgen, door telkens
zaailingen op te laten groeien en stekken in de grond te zett en zien we inmiddels wel 18 verschillende soorten struiken en bomen zoals hazelaar, kastanje, kornoeljes, meidoorn, sleedoorn enz. Omdat hij het snoeimateriaal aan de kant achterlaat is het een waar paradijs voor vogels, insecten en egels geworden. Door het gras regelmatig te maaien zorgt hij er ook voor dat iedereen er makkelijk kan wandelen en met het plaatsen van enkele emmers voor hondenpoep hoopt hij dat iedereen meewerkt om het schoon te houden.
En dan op zoek naar paddenstoelen. In zijn achtertuin vinden we al meteen een zeer zeldzame soort: de inktviszwam. Op de foto is de witte ronde bal te zien, waaruit de rode inktviszwam ontspruit. Waarom hij naar de inktvis genoemd is, is duidelijk. Zijn vorm spreekt voor zich. Deze inktviszwam is echt zeldzaam en komt alleen hier in De Brand voor en in Gelderland. Hoewel we aandachtig moeten rondkijken komen we op onze wandeling toch de nodige paddenstoelen tegen zoals de russula, de tonderzwam, kelkzwam, eekhoorntjesbrood, geweizwammetjes. De  groeiwijzen zijn heel verschillend. Groot, klein, solitair en in groepjes. Een aantal zien we op de grond, tussen de bladeren en een aantal op dood hout: “dood hout, leeft ” zoals Leo zegt. Leo vertelt
ook dat de plaatsen waar de paddenstoelen staan regelmatig veranderen. De eerdergenoemde inktviszwam stond eerst in grote hoeveelheden op een andere plek. Gelukkig zijn ze niet verdwenen alleen elders opgedoken. 
De natuur blijft verrassen. We hebben genoten van de wandeling en van het enthousiasme en de kennis van Leo.

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Een nieuwe IVN-wandeling door De Brand

Een wandeling met Marlies van Iersel en Adri van den Boom
Marlies, Adri en Bernadette Hontelez hebben de natuurgidsenopleiding van de IVN-afdeling Tilburg gevolgd en ronden deze eind mei af. Tijdens die opleiding monitoren alle cursisten een bepaald gebied gedurende de anderhalf jaar van de opleiding. Adri, Marlies en Bernadette kozen voor het gebied De Brand in Udenhout. Als afstudeeropdracht hebben zij daar een wandeling uitgezet en deze maken wij nu. De wandeling heet: “Met de laarzen langs de Zandleij” en is ongeveer 6 km lang. De mooie folders, die voor deze wandeling zijn ontwikkeld zijn te krijgen bij: Brasserie De Kat, camping Duinhoeve, camping De Zandleij of Sprankenhof.
De wandeling start bij brasserie De Kat. We hebben de route gedownload en volgen deze via de (gratis) app “IVN Routes”. Dit is vooral zo leuk omdat op de hele route 14 aandachtspunten zijn opgenomen. Bij ieder punt zijn er bijzonderheden met achtergrondinformatie te lezen of te beluisteren. Ik woon in de Brand maar tijdens deze wandeling heb ik verschillende nieuwe dingen gehoord. Bijvoorbeeld over de gedempte Zandleij en over een beukenbos waar we langs komen. Voor mij was onbekend dat daar later in het jaar een heel klein paddenstoeltje groeit: het rodekoolzwammetje en dat een beuk dat hele kleine zwammetje nodig heeft voor de voortplanting. Zonder dit zwammetje geen nieuwe beukenbomen. We lezen en horen over de dassen die hier weer veelvuldig voorkomen. We komen uit bij de Loonse Hoek en na een stukje verharde weg gaan we aan de andere kant van de Schoorstraat de Brand weer in. Bij het vogelvennetje kun je vogels bekijken en in dit gebied is ook de plant de blauwe knoop, weer terug van weggeweest.
Terug omdat de bodem, sinds het terugbrengen naar de natuur, opnieuw voedselarm is en dat heeft deze plant nodig. We horen bijzonderheden over de boomkikker. Deze kunnen
we vandaag niet zien, want de zon schijnt niet en juist bij zonneschijn zie je in dit gebied  op veel plaatsen de boomkikker. De boomkikker is een pionier en zoekt telkens nieuwe
leefgebieden. Dat is een van de redenen dat Brabants Landschap regelmatig nieuwe waterpoelen maakt zodat de boomkikker weer eens kan verhuizen. Er is ook duidelijke uitleg
over de rabatt en in het landschap, de manier waarop in het verleden deze grond gebruikt werd door de boeren.
Hoewel de wandeling slechts zo’n 6 kilometer is hebben wij door alle interessante uitleg van de app en met de aanvullingen van Marlies en Adri ruim twee uur gewandeld en ondertussen leuke foto’s gemaakt. 
De wandeling is een aanbeveling!

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto’s: Heny Schilder, de Wegwijzer