Kupke de Steiloor blijft in zijn ”haozenhol”

Kupke, de grote, trouwe mascotte van de Zandhaozen (in d’n Haozenpot) blijft dit jaar “binnen”. Hij zal niet, zoals gebruikelijk, op Carnavalszaterdag zijn zo markante plaats naast het gemeentehuis gaan innemen, het feestgedruis in Udenhout in ogenschouw nemen, en weer opgebrand worden tijdens de sluiting van de Carnaval op dinsdagavond. Zeer tot verdriet van de bouwers van het 3,5 meter hoge Kupke: Rien, René, Joeke, Arian, Arwin, Henny, Tinus en Caroline.

Al vanaf mei zijn de bouwers, allen fanatieke Carnavalvierders, op maandagavond bij elkaar gekomen om het ijzeren frame van de haas op te schuren, met papier-maché te bekleden en om te toveren tot een prachtige Zandhaos. De bouwers beginnen al zo vroeg in het jaar omdat in de zomermaanden de behangsellijm en het papier beter plakt en droogt. Laag over laag heeft de haas in 3-4 maanden tijd zijn mooie gestalte en alvast een eerste laagje verf gekregen. Nu is hij zo goed als klaar en staat in volle glorie te schitteren in de loods van Rien Vissers. Hij moet alleen nog met hooi en stro opgevuld worden, en 1 laagje papier en zijn laatste laagje karakteristieke bruine verf krijgen.

Maar dat gaat niet meer gebeuren, de prachtige Zandhaos wordt niet meer afgemaakt en blijft dit jaar in de loods, wachtend op betere tijden volgend jaar. Het coronavirus maakt een uitgebreid Carnavalsfeest met tal van evenementen opnieuw onmogelijk. Met alleen feest in de cafés zal het, zonder Kindercarnaval, de Optocht , Boerenbruiloft etc, toch een beetje een “gemankeerd” feest zijn. Het nog niet helemaal voltooide Kupke staat daar duidelijk symbool voor.
Toch verdienen de bouwers alle lof. Door hun noeste arbeid (en veel plezier tijdens het bouwen) hebben zij weer een prachtig Kupke opgericht.

Gelukkig is “het land net op tijd weer open gegaan”. Ook zonder Kupke kunnen en zullen de carnaval liefhebbers zeker gaan genieten van een bescheiden, maar mooi en gezellig Carnavalsfeest in d’n Haozenpot.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer