Voor de 17e keer avondvierdaagse in Udenhout

Nadat het twee jaar niet door is kunnen gaan door corona startte dinsdagavond 14 juni de avondvierdaagse voor de 17e keer bij het scouting gebouw in Udenhout. Als ik arriveer rond 17.45 is het een drukte van belang. Vrijwilligers melden zich om te horen welke taak zij die avond op zich moeten nemen. Deelnemers laten hun kaart voor die avond afstempelen. Wil Mathijssen is voorzitter en er al die keren bij geweest en is nu ook overal om alles in goede banen te leiden. Destijds is het getart met als doel kinderen op een plezierige manier te laten bewegen. En dat er veel mensen plezier in hebben is duidelijk. Er zijn 795 inschrijvingen en daarnaast lopen er nog zo’n 150 begeleiders, meestal ouders, zonder inschrijving mee. Om dit alles mogelijk te maken zijn er zo’n 50 vrijwilligers nodig.

Er zijn drie afstanden die men kan lopen: 3, 5 of 10 kilometer. En de routes zijn ieder jaar anders. De 10 kilometer wordt door ongeveer 100 man gelopen, de andere afstanden door ongeveer 400 man. Ik schrijf man, maar dat zijn natuurlijk: kinderen, vaders, moeders, opa’s en oma’s. Heel bijzonder dit jaar is dat er 25 à 30 bewoners vanuit de Eikelaar meedoen met de avondvierdaagse. Het merendeel neemt deel vanuit een rolstoel met begeleider. Zij hebben een apart rolstoelroute, die voor de gezelligheid en de sfeer gedeeltelijk hetzelfde is als de andere routes. Iedere avond start men vanuit het scoutinggebouw en drie van de vier avonden eindigt men daar ook. Op vrijdagavond, de laatste avond eindigt men bij het SSS-terrein en verzamelen alle deelnemers zich daar ook rond 19.45 om met elkaar in optocht naar het Tongerloplein te gaan, vooraf gegaan door een historische brandweerauto. Bij ’t Plein worden de deelnemers dan verwelkomd door een percussieband die na de huldiging van iedereen met uitreiking van een medaille, nog doorspeelt in de kiosk. Graag geef ik een sfeerbeeld van mensen die op een van de avonden aanwezig zijn.

Lotte, 5 jaar, loopt met haar zusje Sara en vriendinnetje Isa voor de eerste keer mee en loopt zelfs de 5 kilometer: Op de vraag waarom ze meeloopt en hoe het de eerste avond was gegaan vertelt ze: “omdat het gezond is en het was heel goed gegaan”. Haar vader vult aan dat hij het ook gezellig vindt en dat het ook een heel sociaal gebeuren is. Zes vriendinnen die samen op de Wichelroede hebben gezeten en nu op verschillende middelbare scholen zitten lopen de 10 kilometer mee: “om gezellig bij te kletsen”. Ik spreek Jan en Lilian de Beer, vrijwillige verkeersregelaars die al veel jaren meedoen. Lillian heeft alle edities meegemaakt. “De eerst jaren als moeder en daarna ben ik erin gerold als vrijwilliger’, Jan zeker al 15 jaar.
Voor Wil is het mooiste moment als iedere avond alle kinderen met blije snoetjes, glunderende gezichten binnenkomen, trots als ze zijn dat ze hun afstand hebben afgelegd.

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto’s: Pieter Michielsen, de Wegwijzer