Een uniek evenement in Udenhout

Afgelopen weekend was Udenhout gastheer van de Voorjaarsvergadering van de Europese Gemeenschap van Schuttersgilden. (EGS). Bij deze EGS zijn meer dan 2000 schuttersgilden uit heel Europa aangesloten met ongeveer 1,1 miljoen leden.
Voor het eerst vond zo’n vergadering plaats in Brabant en wel, heel speciaal, in Udenhout. Daarbij werden zo’n 250 afgevaardigden uit de top van de EGS, verwelkomd.
De meeste activiteiten waren besloten, maar Udenhout heeft toch een glimp op kunnen vangen van de grandeur van dit unieke evenement.

Op vrijdag 4 april liepen de deelnemers aan de voorjaarsvergadering onder een stralende zon in vol ornaat in optocht naar de St. Lambertuskerk. Het was een imponerend schouwspel.
De Eucharistieviering werd voorgegaan door Mgr. Gerard de Korte, bisschop van den Bosch, geassisteerd door concelebranten, diakens en assistenten. De H. Mis werd o.a. opgeluisterd door tamboers, vendeliers en vooral door het zeer goede gilde-koor van het gilde St. Barbara uit Dinther.

Tijdens de dienst werden 27 personen uit allerlei Europese landen door de Prior van de EGS (de Duitse prins Albert-Henri de Merode) tot Ridder geslagen. Bijzonder was, dat daar ook twee Udenhouters bij waren, Willy Vriens van het gilde St. Antonius / St. Sebastiaan en Rob Weijtmans van het gilde St. Joris. Een ex-Udenhouter, Mark Pijnenburg, thans in Berkel-Enschot woonachtig, werd bevorderd tot Grootofficier. Hij wordt ook de nieuwe algemeen penningmeester van de EGS, een pittige en prestigieuze functie.

Op het Theaterplein kreeg het Udenhoutse publiek vervolgens een bijzondere show te zien. Onder het geroffel van een groot aantal tamboers werd een vendelgroet gebracht aan de Kerkelijke en Burgerlijke eregasten. Ik telde al snel enkele tientallen vendeliers van o.a. Noord-Brabantse en Gelderse gilden. Een uniek schouwspel onder een nog steeds stralende zon.

Het openbaar deel van deze voorjaarsvergadering eindigde met een groepsfoto van alle hoogwaardigheidsbekleders en afgevaardigden op en rond het podium aan het Theaterplein.
Een woord van groot respect is nog wel op zijn plaats voor de uitstekende organisatie van dit belangrijke internationale gilden-evenement door ons Udenhoutse gilde St. Antonius / St. Sebastiaan.

Tekst: Jan de Kort, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Zeven dorpen oefening EHBO-verenigingen

Op maandag 24 maart jl vond in Udenhout de jaarlijkse zeven dorpen oefening plaats; een grootschalige praktijktraining waarbij EHBO verenigingen uit zeven omliggende dorpen samenkomen om hun vaardigheden te testen en te verbeteren. Dit jaar werd de oefening georganiseerd door EHBO-vereniging St Bernardus uit Udenhout. De andere deelnemende verenigingen kwamen uit
Berkel-Enschot, Esch, Oisterwijk, Haaren, Helvoirt en Moergestel. Het doel van de oefening is om EHBO’ers uit de regio samen te brengen, ervaringen uit te wisselen en gezamenlijk te werken aan het verhogen van de kwaliteit van de eerste hulpverlening.

Na een hartelijke ontvangst door de organisatie van St. Bernardus bij Bersselaar Constructie kregen de ongeveer 80 deelnemers een korte uitleg over het programma van die avond. Vervolgens gingen de deelnemers onder begeleiding van kaderinstructeurs van de EHBO- verenigingen en BHV-medewerkers van Bersselaar Constructie hun vaardigheden in de praktijk brengen.
Die avond hadden er behoorlijk wat bedrijfsongevallen plaatsgevonden in de productiehal, variërend van een afgezaagde vinger en verwondingen aan een been door een sterk zuur tot een reanimatie en een beklemde voet onder een heftruck. Gelukkig niet echt, maar realistisch nagebootst door opgeleide LOTUS-mensen en figuranten van onder andere de scouting. Voorzitter Peter Santegoets liep zichtbaar genietend en trots langs de acht groepen EHBO’ers, die hun uiterste best deden om de juiste eerste hulp te verlenen bij de verschillende noodsituaties waarin de slachtoffers verkeerden. Na elke oefening werd kort met elkaar geëvalueerd onder leiding van de kaderinstructeur en werden er ‘tips en tops’ gedeeld.

Peter Santegoets benadrukt het belang van gediplomeerde EHBO’ers. ‘Kennis over eerste hulp bij ongelukken is niet alleen handig voor jezelf, je kunt er ook het verschil mee maken voor anderen. Met een EHBO-diploma op zak weet je wat je moet doen bij een onverwachte calamiteit of een levensbedreigende situatie en met adequate kennis ben je rustiger in een noodsituatie’. De Udenhoutse EHBO-vereniging ondersteunt verschillende grote evenementen in Udenhout en Biezenmortel met enthousiaste, goed opgeleide vrijwilligers.

De oefening werd afgesloten met een hapje en drankje, waarna de deelnemers terugkeken op een geslaagde en leerzame avond.

Ben je na het lezen van dit artikel enthousiast geworden om je aan te melden als EHBO’er, dan kun je contact opnemen met het secretariaat van St. Bernardus, secretariaat.ehbo.udenhout@gmail.com.

Vanaf september 2025 starten weer nieuwe opleidingen.

 

Tekst: Letty van den Aker, De Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, De Wegwijzer

 

Heitje voor karweitje

29 Maart is het weer zover: Heitje voor een Karweitje gaat weer beginnen. Ook Scouting St Lambertus uit Udenhout doet mee aan deze jaarlijks terugkerende traditie. Deze traditie begint in de jaren 50 en is een manier waarop padvinders geld kunnen inzamelen voor hun club. Deze slagzin wordt algemeen bekend, zo bekend dat de term is opgenomen in de Dikke Van Dale.

Een heitje is een kwartje, een muntje uit de tijd van de gulden, en een karweitje spreekt voor zichzelf. De term is door veel verenigingen overgenomen, maar het echte Heitje voor een Karweitje hoort bij de scouting.

Rond tien uur zijn er dus veel kinderen bij het scoutinggebouw om hard te gaan werken en veel geld te verdienen voor het zomerkamp. De Bevers (kinderen van 4 tot 7 jaar) gaan in een groepje samen met de leiding en  doen de klus ook samen. De Kabouters en de Welpen (7 tot en met 11 jaar) gaan in tweetallen aan de slag. De Gidsen (11 tot en met 14 jaar) gaan ook zelfstandig op weg. Gewapend met een plattegrond, een identiteitsbewijs, een lijstje waarop grote bedragen genoteerd kunnen worden en een gele vlag gaan ze op stap. Ze moeten de vlag in de tuin zetten bij het huis waar ze de klus gaan doen. “Dan kan de leiding ons vinden.”
Opvallend is dat veel mensen meedoen. Ze hebben zelf kinderen op scouting, ze zijn zelf welp geweest, ze willen het goede doel steunen, en je weigert zulke enthousiaste jeugd, die zo keurig vraagt of ze iets voor je kunnen betekenen, niet gauw.

Alle scouts hebben een eigen straat toegewezen gekregen. Daardoor zijn ze over een groot deel van Udenhout verspreid, wat het lastig maakt om ze te vinden. De klusjes variëren, maar flessen wegbrengen voor het statiegeld komt veel voor.

“En dat moet je helemaal naar de Plus lopen en weer terug.”

“We moeten de hele straat doen!” Deze dappere jongelui zijn in de Kreitenmolenstraat.

“Ik vind het leuk, maar ook niet zo leuk.”

“Ik vind het wel fijn als ze niet open doen, dan is de straat eerder klaar.”

De meeste kinderen vinden hun werkjes leuk: bloembollen planten, blaadjes oprapen uit de voortuin, gewoon niks doen, alleen geld aannemen, eikels bij de gemeente gooien. 
“Soms krijg je gewoon snoep, dat is dan voor onszelf.”

Auto’s wassen kan heel spannend zijn, zeker als je de slang de verkeerde kant op houdt. De natte broeken zijn geen probleem.
“Nee, daar kunnen we wel tegen.”

Regelmatig fietst er iemand van de leiding door het dorp om te kijken of alles goed gaat. De Bevers hebben een hele kar vol met lege flessen en zijn daar best trots op. Even in de speeltuin, drinken en een snoepje, en weer door.
Als de kinderen tussen de middag terugkeren naar het scoutinggebouw, wacht daar een heerlijke kop soep en een broodje knakworst. Na de lunch kunnen ze er weer tegenaan. De Bevers gaan naar huis: hun taak zit erop.
Het mooie weer, de hardwerkende kinderen en de bereidwillige werkgevers maakten er samen een heerlijke dag van. Op naar het zomerkamp! Maar dat duurt nog even.

Tekst: Nel van Iersel, De Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, De Wegwijzer

Kleurrijk, groots en internationaal Gilden-evenement

Voor het eerst te zien in Brabant (en in Udenhout)

Van 3 t/m 5 april a.s. vindt in Udenhout de voorjaarsvergadering plaats van de Europese Gemeenschap van Historische Schuttersgilden (E.G.S.). Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een Brabantse plaats (let wel: Udenhout!!) deze eer te beurt valt. Er komen zo’n 250 afgevaardigden van de internationale schuttersgemeenschap naar ons dorp; een unieke gebeurtenis! Deze afgevaardigden vertegenwoordigen overigens maar liefst 1,1 miljoen leden.

De meeste onderdelen van dit evenement zijn besloten. Dat geldt bijvoorbeeld  voor de vergaderingen in o.a. ‘t Plein en het voormalige gemeentehuis, alsmede voor de traditionele zittingen.

Toch kan Udenhout méér dan een glimp opvangen van de pracht en praal van dit grootschalige gilden-evenement.

Op vrijdagmiddag 4 april om ongeveer 15.30 uur lopen alle Europese afgevaardigden (uit o.a. Duitsland, Polen, Tsjechië, Oostenrijk, Kroatië, België en Nederland) in optocht én in vol ornaat vanuit ‘t Plein naar de St Lambertuskerk. Om 16.00 uur is hier een plechtige Eucharistieviering met tal van gilden-elementen. Deze mis kan door iedereen bezocht worden. Hoofdcelebrant is onze bisschop G. de Korte, die geassisteerd wordt door een flink aantal concelebranten, akolieten, diakens en assistenten. Ook de Commissaris van de koning, de burgemeester en tal van andere hoogwaardigheidsbekleders zijn aanwezig.

Tijdens de H. Mis worden voorts 27 gildebroeders tot ridder geslagen (ook enkele Nederlanders en zelfs twee Udenhouters). De voertaal tijdens de H. Mis is Duits.

Als de dienst is afgelopen (om ongeveer 17.30 uur) wandelt het hele gezelschap ‘binnendoor’ naar het theaterplein, waar een fors aantal vendelzwaaiers een vendelhulde zal brengen. Hierna wordt op het Tongerloplein een groepsfoto gemaakt van alle deelnemers aan deze voorjaarsbijeenkomst.

Als u van historie, grandeur, pracht en praal en kleur houdt, raden wij u aan om op vrijdag tussen 15.30  en 17.30 uur aanwezig te zijn.

 

Tekst: Jan de Kort, De Wegwijzer

De Jonge Reporter

Citytrainers KC de Mortel
In schooljaar 2023-2024 is gymjuf Eline gestart met het opleiden van de Citytrainer Junior (CTJ) op KC de Mortel. Dit is een traject voor leerlingen uit groep 7 en 8 waarin zij in enkele lessen leren samenwerken, presenteren en hun talenten ontdekken. Ze leren hoe ze activiteiten kunnen bedenken en begeleiden voor jongere kinderen, bijvoorbeeld in tweetallen een sportles voorbereiden, die ze ook zelf uitvoeren. Na afronding van de cursus kunnen de Citytrainers helpen bij pauze activiteiten en ondersteunen tijdens de gymlessen, waardoor ze bijdragen aan een sportieve en betrokken schoolomgeving.
Hieronder een aantal Citytrainers aan het woord:

Hoi wij willen vertellen over wat City trainer junior inhoud, omdat het belangrijk is bij ons op school.
We beginnen bij het begin. Vorig jaar hebben wij de keuze gekregen als groep zeven om City trainer junior te worden. Sommigen hebben zich daarvoor opgegeven. Wij moesten als leerlingen een opleiding doen om City trainer te worden. Dat hield in dat je leerde over hoe je het best dingen uit kon leggen en hoe je om ging met gedrag van kinderen, maar zo hebben we nog veel meer dingen geleerd. Toen we uiteindelijk gymlessen had den gegeven en spellen hadden bedacht, kregen we ons certificaat en konden we alles toepassen wat we hadden geleerd op het schoolplein. Nu kunnen we kinderen blij maken door spellen te bedenken en ze op het schoolplein uit te voeren waardoor kinderen een leuke en fijne pauze kunnen beleven. Dit alles hebben we te danken aan (juf) Eline. 

Groetjes van Manou en Fenne
(City trainers)

 

Wij zijn Nilay en Cedella en wij doen de opleiding om City Trainer Junior te worden. Wij zitten in groep 7 van kc. de Mortel

Wat leer je bij de City Trainer Junior opleiding?
Je leert kinderen les te geven, je leert samen te werken en je leert om met kinderen om te gaan. Je krijgt een boekje van te voren en daar staat in hoe je city trainer junior kan worden en je leert hoe je voor de groep staat. Dat is best spannend maar je raakt er aan gewend waardoor je dus meer voor de groep durft te staan. Er staat ook huis werk in om te leren wat je moet doen bij de city trainer junior. Soms moet je het huiswerk samen maken en soms alleen, waardoor je ook samen kan overleggen. Wat we doen bij de city trainer junior is dat je voor een groep staat en dat je zelf spellen bedenkt om ook aan je groep te laten zien wat je moet doen. We hebben ook een keertje voor de kleuters moeten staan bij de Roomley. We hebben ook geleerd hoe je stevig staat voor de groep en om samen te werken voor een spel. Dit doe je niet alleen bij de Roomley maar ook buiten of ergens anders. Je moet zelf of met je maatje het spel dat je hebt verzonnen voorbereiden. Ook moet je letten op welke materialen je nodig hebt en of je genoeg overhoud voor andere groepjes.

Hoe herken je ons?
Je kunt ons herkennen aan ons oranje vestje buiten op het schoolplein of je kunt ons zien bij de Roomley.

Groetjes de City Trainer Juniors
Nilay en Cedella

Laatste week De Bloemenhal Udenhout

Aanstaande zaterdag, 29 maart, sluit Ursula Snoeren-van Beurden samen met haar moeder Jeanne van Beurden definitief de deuren van De Bloemenhal Udenhout. Deze bloemen- en plantenzaak, een begrip in Udenhout, zal door velen gemist worden.

Van kweker en hovenier naar dé bloemen- en plantenzaak van Udenhout
Nog voor zijn huwelijk had Toon van Beurden een kleine kas bij zijn ouderlijk huis in de Schoorstraat, waar hij planten kweekte en verkocht. Op 10 augustus 1967 trouwde hij met Jeanne en verhuisden zij naar de Slimstraat. Op 17 augustus openden zij daar de zaak, waar De Bloemenhal nog steeds is gevestigd.  Op het perceel stond een appelgaard en daarachter kweekte Toon zijn planten. Hij legde ook tuinen aan en onderhield deze. Jeanne had een bloemen- en plantenwinkel. Deze winkel was zo’n succes dat zij keuzes moesten maken. Toon stopte met zijn hovenierswerk. Aanvankelijk bleef hij planten kweken, totdat de winkel steeds meer tijd vergde. Vanaf dat moment ging hij de bloemen en planten inkopen op de veiling, twee keer per week.

Ursula, de opvolgster van dit succesvolle paar
Zoals vroeger heel gebruikelijk was, is Ursula opgegroeid met de zaak. Na het huiswerk hielp zij als vanzelfsprekend mee. Ze vond het ook heel leuk en is er zo ingegroeid. Ze volgde de opleiding tot bloembindster. Voordat ze thuis in de zaak kwam, heeft ze eerst 4,5 jaar in Tilburg gewerkt. In 1997, inmiddels getrouwd met Gerard, namen zij de zaak over van haar ouders. Vanaf dat moment ging Gerard samen met Toon naar de veiling, en later ging Gerard alleen. Alles veranderde toen Gerard in 2005 ziek werd en in 2006 veel te jong overleed. Vanaf dat moment runde Ursula de zaak alleen.

Hét moment om te stoppen
Ursula vertelt met passie over haar vak. Wat zij het leukste vindt, is de veiling en het contact met de klanten. Het is bijzonder om te zien hoe iedereen met een mooi boeket, plant of iets anders de winkel verlaat. Dat zijn de mooie momenten. Het is echter ook zwaar. Zes dagen in de week open. Twee dagen moet zij om 3.15 uur ’s nachts opstaan om naar de veiling in Ede te gaan om in te kopen. Op zo’n dag komt ze tussen 11.00 en 13.00 uur weer op de zaak: de vrachtwagen lossen, alles goed neerzetten en daarna de rest van de dag ‘het gewone werk’. Ursula roemt haar medewerkers, die al vele jaren bij haar werken, maar de druk en verantwoordelijkheid liggen wel volledig bij haar. En dan komt er iemand langs die de kans biedt om alles over te nemen…. Wat doe je dan?

Na enkele slapeloze nachten en overleg met haar kinderen besloot Ursula dat het tijd is om te stoppen. Het perfecte moment om te stoppen? Dat weet je nooit, maar voor haar voelt dit als een goed moment.

Vanaf 1 mei: tuinplantenzaak
Er gaan al veel geruchten in het dorp over wat er na De Bloemenhal komt. Ursula geeft het antwoord: vanaf 1 mei start er een tuinplantenzaak. Geen verse bloemen, maar alles wat buiten in de grond kan.

Udenhout zal De Bloemenhal missen.
De Wegwijzer wenst Ursula alle goeds voor de toekomst.

 

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Presentatie Sprokkels 22

Toen ik net voor acht uur arriveerde, zat de zaal van ’t Plein al helemaal vol. Ik moest zoeken naar een plekje. 140 mensen hadden zich aangemeld om deze presentatie bij te wonen. Het is duidelijk dat er veel interesse is in het
werk van Erfgoedcentrum ’t Schoor. Dit doet recht aan het vele werk dat zij verrichten om de geschiedenis van Udenhout en Biezenmortel te bewaren en levendig te houden.

Het was een onderhoudende avond, waarbij verschillende sprekers een aantal artikelen uit de nieuwe Sprokkels uitlichten. Dit wekt nieuwsgierigheid op naar de overige artikelen.

Overlijden van trouwe vrijwilligers
Wil Broos, de voorzitter, opende de avond en begon met het uitspreken dat in 2024 vier zeer trouwe vrijwilligers zijn overleden: Hein van den Berg, Riet Heessels-Felen, Jan Klomp en één van de oprichters, Kees van den Bersselaar. Deze laatste staat ook op de voorkant van de nieuwe Sprokkels.

Het woonhuis en de praktijk van dokter Van Keep was sinds 1962 gevestigd op Groenstraat 3.

Artikelen vanuit diverse perspectieven
Wat is nu zo aantrekkelijk aan een Sprokkel? Waarom wordt een presentatie massaal bezocht en wordt een Sprokkel zo goed verkocht? Naar mijn idee komt dit doordat een Sprokkel bestaat uit artikelen die vanuit heel verschillende perspectieven zijn geschreven.
Ik noem er een paar, maar dit nummer bevat nog veel meer interessante artikelen. Altijd is er wel een beschrijving van een markante bewoner van Udenhout. In dit nummer bijvoorbeeld dokter Van Keep, die huisarts was van 1945 tot 1984.

Raakvlakken met de actualiteit ontbreken ook nooit. In dit nummer bijvoorbeeld het 50-jarig bestaan van zwembad De Groene Wellen, in een tijd dat het vernieuwd moet worden. Ook zijn er beschrijvingen van ondernemers in Udenhout, met daarbij bijzondere nieuwtjes.
Wie wist bijvoorbeeld dat Grartje Lommers een eigen rijwielmerk had ontwikkeld: “Gerlo”? Een gastschrijver haalt herinneringen op aan zijn jeugd aan de Kuilpad. Altijd staat er ook een tweespraak in dialect tussen Pietje Paas en Hannes den Hoamer.

Recentere historie, een nieuw perspectief?

Pater Monaldus in 1972 bij café ’t Gommelen waar Cis de Weijer en Piet Schef fers (in het midden op de foto) hun 25 jarige bruiloft vieren.

Een presentatie en artikel over het rampjaar 1672 is voorafgegaan door de geschiedenis van de Udenhoutse popmuziek, met focus op de jaren ’60, ’70 en begin ’80. Ook dat is in middels geschiedenis, en het brengt het voor mij dichterbij. Tijdens de presentatie was ook een fragment van een nummer van de pop groepen The Daltons en The Hendersons te beluisteren, wat de presentatie heel levendig maakte. Ik ben benieuwd of Erfgoedcentrum ’t Schoor in de toekomst meer aandacht gaat besteden aan de recentere geschiedenis.
Daarmee komt mijn jeugd in het vizier.

Overhandiging eerste exemplaar
Als eerbetoon aan Kees van den Bersselaar had men graag het eerste exemplaar aan zijn vrouw Trees overhandigd. Vanwege gezondheidsredenen kon zij echter niet aanwezig zijn, en het exemplaar werd overhandigd aan haar kinderen André en Marieke.

Ook nieuwsgierig geworden naar de hele Sprokkel? Hij is te koop voor €12,50 bij de Readshop en Hoppenbrouwers Electro World Udenhout.


Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer

Foto’s Henny Schilders, de Wegwijzer.

Grote belangstelling voor uitbreidingsplannen Biezenmortel

In een goed gevulde zaal in De Vorselaer in Biezenmortel kwamen woensdag 12 maart zo’n 120 belangstellenden bijeen om de nieuwste plannen voor de uitbreiding van hun dorp te bekijken. De gemeente Tilburg presenteerde daar de geactualiseerde conceptplannen voor de zogenaamde Oostflankontwikkelingen, waarmee Biezenmortel moet groeien van 470 naar 1200 woningen. De plannen zijn aangepast op basis van eerdere inspraak en ook deze avond kregen de bewoners de kans om hun mening te geven en . Op grote informatieborden werd de visie voor de toekomst van het dorp toegelicht en konen bezoekers in gesprek met de ontwikkelaars. Wie er niet bij kon zijn, krijgt binnenkort online alsnog de kans om de plannen te bekijken en te reageren. Wij spraken alvast enkele aanwezigen over hun mening en eerste indrukken.
Het was een zeer gemêleerd gezelschap: mensen die al jaren in Biezenmortel wonen en betrekkelijke nieuwkomers. De leeftijd varieerde van 89 jaar tot 3 maanden. Het paste dus prima in het zeven-generaties-denken. Zowel het verleden als de toekomst bepalen hoe Biezenmortel eruit gaat zien.
Velen verzamelden zich rond de informatieborden. Er was een prima uitwisseling van gevoelens en gedachten over de komende veranderingen. In mijn rondgang langs de bezoekers, noteerde ik de volgende reacties.
“Ja, het moet wel anders, anders zou Biezenmortel versuffen, en dat is niet de bedoeling.
We weten nu waar we aan toe zijn. We hebben ons lang verzet en wilden niet bij Tilburg horen, maar nu hebben we een heel andere toekomst.
We zijn zeker wel gehoord en daardoor zijn er ook dingen veranderd. Het scoutinggebouw was niet opgenomen in de plannen, maar dat is nu aangepast, dus we horen er weer bij.
Het zal een grote verandering zijn, zoveel nieuwe mensen in ons dorp, maar ja, alles went en het duurt nog even. De huizen staan er niet ineens.
Ik ben wel blij dat het geen rijtjeshuizen worden. Dat past niet. Het worden toch weer kleine buurtjes, is de bedoeling. De tijd zal het leren.
We krijgen veel nieuwe mogelijkheden op het gebied van winkels, sport, enzovoort. Er is al een plan om een welkomstreis met de nieuwe mensen te organiseren. Misschien is dat voor ons ook wel handig.”
De mensen zijn nieuwsgierig en afwachtend, want Biezenmortel moet wel Biezenmortel blijven. Bij de uitgang konden mensen hun vragen en bevindingen nog kwijt op het formulier: Denk mee over Biezenmortel.
Coöperatie Biezenmortel is betrokken geweest bij de ontwikkeling en zal zeker blijven waken over de eigenheid van dit bijzondere dorp.

Tekst: Nel van Iersel, De Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, De Wegwijzer

Denk ook mee over Udenhout Aardgasvrij: vul nu de korte vragenlijst in!

Heb jij het al gehoord? Udenhout wordt aardgasvrij! Wellicht roept dat vragen bij je op. Hoe verwarmen we dan onze woningen? Hoe krijgen we warm water? Waarop koken we?

De werkgroep ‘Udenhout Aardgasvrij’ onderzoekt wat voor ons dorp het beste alternatief is en welke stappen daarvoor nodig zijn. In de werkgroep zitten mensen van de energiecoöperatie, stichting Green Deal Udenhout, TBV Wonen, Contact50, de ondernemersvereniging, ContourdeTwern, de dorpsraad en de gemeente. Daarnaast komt er een meedenkgroep van bewoners.

Denk ook mee! Vul de korte vragenlijst in
Hoe maken we Udenhout het beste aardgasvrij? Blijf op de hoogte óf denk zelf mee door de korte vragenlijst van de Werkgroep Udenhout Aardgasvrij in te vullen. https://tilburg.survalyzer.eu/udenhoutaardgasvrij of scan de QR-code.
Wil je meedenken in de meedenkgroep? We zoeken een afspiegeling van de inwoners en er is ruimte voor ongeveer 15 Udenhouters. Laat ons weten waar je interesse ligt door te mailen naar aardgasvrij@tilburg.nl.

Meer informatie over Udenhout Aardgasvrij vind je op https://udenhout-centraal.nl/udenhout-aardgasvrij/.

“t zit d’r op”

Carnaval 2025 was een groot en gezellig feest in Udenhout. Het prachtige weer heeft daar zeker aan bijgedragen. Maar zonder de inzet van velen zou het feest niet mogelijk zijn geweest. En met de verbranding van ’t Kupke is het werk voor menigeen nog niet gedaan.
Op Aswoensdag al voor negenen wordt door leden van de Carnavalsvereniging de toegangspoort tot het Raadhuis ontmanteld en het straatje schoongeveegd. De komborden op de toegangswegen naar het dorp worden verwijderd.
In café ’t Centrum zijn ze ook al om negen uur begonnen met het afwassen van de muren, het zemen van de ramen en het schoonmaken van de bar en de vloeren. De gordijnen zijn gewassen en hangen ’s middags alweer.
Bij ’t Plein wordt de “buitenboel” afgebroken en wordt binnen ook alles geschrobd, gezeemd en geboend. Ze zijn de hele week nog wel bezig voordat alles echt “aan kant is”. Maar er wordt teruggekeken op hele mooie carnavalsdagen en ‘s avonds is het feest voor alle medewerkers.
De Diamant-groep is met blazers en veegwagentjes actief in de straten, waar de grote optochten op zondagmiddag en dinsdagavond langs zijn gekomen. “Het is er eerder neergegooid dan het opgeruimd is”, zegt een van de medewerkers. Maar ze doen het graag, want het is dankbaar werk. Ik vraag hoe lang het kan duren voor de confetti verdwenen is. “Als het niet regent en het waait een beetje, dan is het zo weg. Als het gaat regenen, dan gaat de confetti plakken en duurt het langer. We hopen dus maar dat het goede weer nog wat langer aanhoudt”.
Langzaamaan is op deze Aswoensdag het normale leven in het dorp weer op gang gekomen.
“t zit d’r weer op”.

Nelleke Sträter, de Wegwijzer.