Expositie GROEI op Landpark Assisië geopend

/0 Reacties/in /door

“Groeien, je doet het letterlijk. Maar groeien doe je ook van binnen. Wat betekent groei voor ons? Dat laten we zien in de expositie Groei. Het thema is niet toevallig gekozen. De oude school op Landpark Assisië bestaat namelijk 100 jaar!”

Op woensdagmiddag 8 mei werd in Lokaal 12 op Landpark Assisië met het feestelijk doorknippen van een lint en een drankje en een hapje de expositie Groei geopend. Expositie Groei is een mooi samenwerkingsproject van Kunstwerkplaats de Sam van Prisma en naschoolse workshops van basisschool Franciscus door CiST (Talentontwikkeling en Cultuureducatie Tilburg). Dit vanuit het idee van gelijke kansen op het gebied van talentontdekking en talentontwikkeling.

Lauren laat ons enthousiast de foto’s zien, die ze gemaakt heeft tijdens de creatieve naschoolse workshops van CiST. Haar zusje Benthe heeft tijdens een andere workshop een zogenaamde boomtotem geknutseld. Dennis, deelnemer van de Sam, is trots op zijn kunstwerk van langspeelplaten. Het zijn drie van de vele kunstwerken, die verspreid op Landpark Assisië te zien zijn en wel aan de achterkant van Lokaal 12, in het straatje van de Sam en bij den Herd. De kunstwerken worden ook opgenomen in Theaterroute Nabij, het culturele evenement dat op 25 en 26 mei op het Landpark gehouden wordt.

U bent van harte uitgenodigd om een kijkje te komen nemen.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Een vrijwilliger in het zonnetje

/0 Reacties/in /door

“Vrijwilliger ben je maar één keer, de tweede keer rekenen ze op je”

Dat is een uitspraak van Jan Teurlings en er zijn velen die op hem rekenen.

Zaterdagmorgen 9.00 uur bij de kinderboerderij van Vincentius tref ik Jan achter een grote kruiwagen waarin diverse bakken met allemaal verschillend voer staan. Alle weekenddagen en álle feestdagen voert Jan álle dieren van de kinderboerderij. Hij begint bij de kippen die hij buiten voert zodat hij binnen meteen de eieren kan rapen. Eieren die in het rectoraat gebruikt worden. Dan naar de schapen en de geiten. Die kennen het al precies en staan allemaal klaar bij hun bakken waar ze brokjes krijgen. Na de brokjes weet Jan met een welgemikte worp een plak hooi in hun kooi te gooien zodat ze dat de rest van de dag kunnen eten.
Verder naar de ezels, de pony’s en het grote paard. Ook zij krijgen brokken en hooi. Dan nog het “klein” vee: de cavia’s, de parkieten de andere vogeltjes en de konijnen. Naast hardvoer wordt ook fruit en wortels gegeven. Anderhalf tot twee uur is hij zo wel bezig.

Dit is slechts één van de vrijwilligers taken van Jan. Vrijwilliger is hij al 35 jaar bij ASVZ vanaf het moment dat zijn vrouw Riëtte in wilde gaan op een vraag om gastouder voor een van de bewoners te worden. Vanuit zijn eigen hobby met paarden kwam 25 jaar geleden ook vrijwilligerswerk bij Assisië en Vincentius op zijn pad. Bij Assisië heeft hij jaren geholpen met het paardrijden door bewoners en bij Vincentius met huifkartochten wat hij nog steeds iedere week doet op donderdagochtend.
De huifkartochten zijn heel populair. Hij heeft de huifkar destijds mee ontworpen. Er is een speciale rijplaat onder gemonteerd zodat ook mensen in een rolstoel meekunnen.
Maar dat is nog niet alles. Hij is ook vast verbonden aan het kegelhome WIK (Willen Is Kunnen) op het terrein van landschapspark Assisië. Veel mensen weten dit niet maar op het landschapspark is een kegelhome waar vier professionele kegelbanen zijn die ook voor wedstrijden gecertificeerd zijn. Onlangs hebben er zelfs nationale kampioenschappen plaatsgevonden. Jan is op dinsdag- en woensdagavond vrijwilliger om begeleiders te ondersteunen en zelf mensen te begeleiden met een beperking die graag kegelen. Voor de banen zijn afrolbakken beschikbaar zodat mensen in een rolstoel ook kunnen kegelen.
De banen zijn voor iedereen te huur. Een idee voor een familiebijeenkomst, verjaardagfeestje, een uitje met collega’s. Jan maakt er graag reclame voor. Mail naar: kegelclubwik@gmail.com

Omdat hij toch nog wel tijd over had is hij woensdagmiddag ook vrijwilliger bij het erfgoedcentrum ’t Schoor, waar hij oude foto’s’ en boerderijzaken mee uitzoekt.

Kortom een vrijwilliger zoals er niet veel zijn. Jan leeft naar zijn uitspraak. Vanaf de tweede keer rekenen ze op je en op Jan kun je altijd rekenen.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer.

Concert MVC met

/0 Reacties/in /door

Zaterdag 25 mei is de eerstvolgende grote uitvoering van het harmonie orkest van de Koninklijke Harmonie M.V.C..

Voor de pauze heeft de harmonie een eigen programma in Keltische stijl waaraan ook Ogham zijn bijdrage zal leveren. Ogham is een inspirerende live band met een groot repertoire aan Keltische folkmuziek. Ze bestaat uit 7 kleurrijke muzikanten, die meer dan 30 traditionele instrumenten bespelen. Na de pauze zal Ogham ervoor zorgen dat de voetjes van de vloer kunnen. Ze zullen hun jubileum nog eens dunnetjes overdoen. Ogham bestaat in mei nl. 40 jaar.

Deze uitvoering of liever dit feestje wordt gehouden op zaterdag 25 mei in Ontmoetingscentrum ’t Plein. De aanvang is 20.00 uur.

Als u deze fantastische avond wil mee maken dan kunt u entreekaarten kopen bij ons voorverkoop adres Ontmoetingscentrum ’t Plein Tongerloplein 1 Udenhout.
Kaarten à € 17,50 zijn ook verkrijgbaar via www.tplein.com/tickets

https://www.ogham.nl/ 

Even wat recht zetten…

/0 Reacties/in /door

Een lek in het zwembad

Nee; er zit gelukkig geen echt lek in zwembad “De Groene Wellen”. Maar er zat wel een lek in het artikel in “Wegwijzer 17”, dat ging over het 50-jarig jubileum van het zwembad.
In dat artikel werd gesproken over een bouwvallige boerderij op de plaats, waar later het zwembad kwam. In de boerderij zou de familie Beerendonk gewoond hebben.
Welnu, het blijkt dat van bovenstaande niet veel klopt.
Wat is dan wel waar? Op de plaats waar zich nu de toegangspoort naar het zwembad bevindt, stond een goed onderhouden langgevel boerderij van de familie Sjef Denissen. Deze boerderij moest helaas het veld ruimen. Vóór de sloop werd de boerderij nog een tijdje verhuurd aan de familie van Bijsterveld.
De Wegwijzer biedt excuses aan voor de onjuistheden en dankt de heer Henk Denissen, die ons het correcte verhaal wist te vertellen.
Op de foto ziet de toenmalige boerderij van de familie Denissen.

Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer.

Ook in Udenhout was het twee minuten stil

/0 Reacties/in /door

Ondanks de regen was een grote groep mensen uit Udenhout en Biezenmortel op 4 mei om 19.00 uur samen gekomen op het kerkhof in Udenhout om de slachtoffers van de tweede wereldoorlog in de beide dorpen te herdenken. De namen van al deze slachtoffers, die stierven voor onze vrijheid, werden genoemd, opdat ze niet vergeten zullen worden.

Wilma de Jong, voorzitter van de Dorpsraad in Udenhout benadrukte dat we de herinnering aan hen levend moeten houden en door moeten geven, zodat alle huidige en toekomstige generaties de zwaar bevochten vrijheid zullen blijven koesteren. Herinneringen gaan zo’n drie generaties mee en verzwakken dan. De herinnering aan de oorlog en bevrijding zit of komt nu in deze fase. Daarom is het belangrijk om de jeugd te betrekken bij het verleden. Opvoeding en onderwijs kan daar een goede rol in spelen.

Voorbeeldgedrag van ons allemaal vormt volgens Wilma de Jong de basis voor respect en waardering voor elkaar, ondanks verschillen in achtergrond, cultuur, religie. Elkaar aanspreken, niet wegkijken zorgt voor een klimaat van respect en vrijheid. “Vrijheid, die hopelijk nog lang zal voortduren en waar we in onze eigen omgeving aan kunnen en moeten bijdragen”.


Tekst: Nelleker Sträter, de Wegwijzer
Foto: Pieter Michielsen, de Wegwijzer

Land van Ons

/0 Reacties/in /door

Geeft iedereen directe invloed op verbetering van de biodiversiteit

Wie regelmatig in de Schoorstraat komt heeft eind vorig jaar gezien dat drie percelen weilanden te koop stonden, samen ruim 20 ha groot. Een perceel, 7,7 ha groot, is gekocht door Land van Ons. Een bijzondere nieuwe eigenaar.

Land van Ons is een coöperatie waar iedereen lid van kan worden. Dat kan al vanaf 30 euro per jaar inclusief een vierkant meter grond die men daarmee ook koopt.

Land van Ons koopt landbouwgrond in Nederland met de doelstelling om landbouw te bedrijven op een wijze die de biodiversiteit vergroot. De biodiversiteit is de laatste decennia op alle terreinen afgenomen. Organisaties als Natuurmonumenten en Brabants Landschap hebben veel grond behouden of omgevormd tot natuur. Dat is uitdrukkelijk niet de bedoeling van Land van Ons. Land van Ons vindt de landbouw voor Nederland belangrijk en wil dat dit een gezonde sector is, gezond voor zowel de landbouwers als voor de biodiversiteit. Zij doet dit door landbouwgrond te kopen en dan een pachter te zoeken die landbouw wil bedrijven op de wijze die de biodiversiteit vergroot. Inmiddels hebben zij in Nederland ruim 300 ha landbouwgrond, verdeeld over 20 percelen gekocht en verpacht. De ambitie is om 15% van alle landbouwgrond in bezit te krijgen om daarmee écht verschil te maken.

In heel Nederland heeft de coöperatie Land van Ons inmiddels ruim 27.000 leden, die samen bijna 25 miljoen euro hebben ingelegd om grond te kopen. In Midden-Brabant zijn dat al meer dan 400 leden en in Udenhout al 17.

Na de koop in Udenhout is Land van Ons in gesprek geweest met zeven kandidaten die interesse hebben getoond om deze grond te pachten onder de voorwaarden van Land van Ons. Die voorwaarden zijn onder andere: geen chemische gewasbescherming, geen drijfmest of kunstmest, niet diepploegen en wel organische mest, aanbrengen van hagen, passende en gevarieerde gewassen.

Uiteindelijk is de keuze gevallen om in zee te gaan met Boshoeve Sprankenhof. Sprankenhof grenst aan het aangekochte terrein en heeft al veel ervaring met een biologische wijze van werken.
Tijdens een kennismakingsbijeenkomst met coöperatie leden in Midden-Brabant begin april, heeft Land van Ons gepresenteerd hoe zij samen willen werken met leden van de coöperatie en met de eigenaren van Sprankenhof. Met een perceelteam waarin diverse deskundigen zitten en met Josèt Vermeer, Mark Vonk en hun vier zonen zal komende tijd een plan gemaakt worden op welke manier het perceel van 7,7 ha wordt ingericht. Welke gewassen, waar komen en op welke manier getracht wordt de biodiversiteit te vergroten.

Om te weten of dit ook leidt tot een grotere diversiteit worden op het perceel verschillende metingen gedaan t.a.v. insecten, bodemleven, planten, mossen en vogels. De komende jaren wordt dit herhaald. Wie meer wil weten over Land van Ons of zelf lid van de coöperatie wil worden vindt informatie op de website: www.landvanons.nl

Vragen over het perceel in Udenhout of interesse om je aan te melden als vrijwilliger: stuur een mail naar: Udenhout@landvanons.nl

 

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

 

Open dag Boerderij Ons Erf

/0 Reacties/in /door

Heropening kadoshop ’t Vintje

/0 Reacties/in /door

Op maandag 6 mei heropent ’t Vintje in van Heeswijkstraat nummer 1 haar winkel voor het publiek. Er is weken hard gewerkt om de winkel een flinke opknapbeurt te geven. Er is geschilderd en behangen, en er is nieuw meubilair aangeschaft. De opknapbeurt van de winkel is het sluitstuk van een jarenlang proces.
Teamleider Nicole van Dongen vertelt dat in Coronatijd aandacht werd geschonken aan evaluatie. “Zijn alle cliënten van ASVZ Vincentius, wat betreft dagbesteding, nog op de juiste plaats?” Op de dagbestedingslocatie, waar ook het winkelpand ’t Vintje gevestigd is, krijgen nu ouder wordende cliënten, die geen arbeidsmatige activiteitenbehoefte meer hebben, dagbesteding aangeboden. Ze hebben baat bij eenvoudige, repeterende handelingen en ontspanningsactiviteiten. Wel zijn op deze locatie een aantal cliënten bezig met het maken van producten zoals lavendelzakjes, kaarten en kruikenzakken. Ook zijn alle cliënten enthousiast betrokken bij het maken van labels voor alle producten in de winkel. Om ‘t Vintje weer te vullen met kunstzinnige, handgemaakte producten, vervaardigd door cliënten van ASVZ, is samenwerking aangegaan met Atelier Bijzonder. Atelier Bijzonder is een activiteitencentrum, gevestigd aan de Energieweg 10 in Udenhout. In de vier ateliers binnen deze locatie werken cliënten met veel enthousiasme aan kwalitatief hoogwaardige producten. Het afgelopen jaar is met man en macht gewerkt om ‘t Vintje te vullen met o.a. kaarsen keramiek, beelden en producten gemaakt van textiel. Ook wordt binnen ‘t Vintje ruimte geboden om schilderijen te promoten met verwijzing naar de kunstuitleen op de Energieweg. Er is nagedacht over een hele nieuwe productlijn. In andere vestigingen van ASVZ werd inspiratie opgedaan. Naast ’t Vintje en Atelier Bijzonder zijn ook de houtbewerking Groenstraat, de Handweverij in Tilburg, het Gilde en de zeepmakerij uit Sliedrecht benaderd om mee te werken aan de voorraad van de winkel. Ook producten van dagbestedingsgroepen van collega instellingen krijgen een plekje in de winkel. Er zijn afspraken gemaakt over de kleurstelling van producten. Er is gekozen voor een wat rustiger en volwassener uitstraling dan voorheen. Een styliste is gevraagd om bij de inrichting van de winkel te helpen. Begeleiders en cliënten samen zijn aan de slag gegaan om de winkel in te richten en zullen de winkel na de opening ook samen “bemannen”. Cliënten en medewerkers zijn enthousiast over alle vernieuwingen en hopen voor Udenhout een mooie kadoshop neer te zetten.
Het is prachtig om te zien hoe mensen met een beperking gebruik maken van hun talenten en er plezier aan beleven. Hoe mooi is het dat wij als kopers in kadoshop ’t Vintje onszelf of een ander blij kunnen maken met de producten van hun noeste arbeid. De producten zijn vanaf 6 mei weer te koop in de vernieuwde winkel. Ik ga er zeker een kijkje nemen.


Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer Flyer: ASVZ

Drie Britse soldaten krijgen een gezicht

/0 Reacties/in /door

Op 4 mei hangen we onze driekleur half stok en herdenken we alle militairen en burgers, die gestorven zijn tijdens de diverse oorlogen in binnen- en buitenland. In Udenhout gebeurt dat met een korte ceremonie op het kerkhof, in een samenwerking van Udenhouts Belang, Erfgoedcentrum ’t Schoor, de Dorpsraad en de Gilden. Kinderen van Kindcentrum de Mortel leggen bloemen op de drie graven van Britse soldaten, die eind oktober 1944 gesneuveld zijn voor onze bevrijding. Frank de Hommel vroeg zich af wie deze drie Britse jongemannen waren, ging op onderzoek uit en gaf hen een gezicht in het boekje “Drie Britse soldaten”, oktober 2021.

Reginald Frederick Blackmore werd geboren op 15 juli 1918 in een voorstad van Southampton. De zus van Reginald schreef op hoge leeftijd enkele jeugdherinneringen op. Daarom weten we dat Reginald als derde van vijf kinderen opgroeide in een arm gezin. De vader van Reginald was o.a. kleermaker en van hem leerde Reginald het vak. Vader ging jammer genoeg vaak op stap en uiteindelijk scheidden vader en moeder. Reginald ging in 1939 in militaire dienst bij The 11th Hussars, gelegerd in Egypte. Hij vocht in Noord Afrika en Italië tegen de Italianen en de Duitsers, en raakte 3 keer gewond.
Uiteindelijk voer hij per schip terug naar Engeland, waar de voorbereiding voor de Invasie in Normandië op D- Day in volle gang was. Reginald meldde zich als vrijwilliger aan. Via Frankrijk en België kwam hij in Nederland terecht, waar het leger stuitte op een sterke Duitse linie in Loon op Zand. In officiële papieren staat dat Reginald geraakt werd door een verdwaalde granaat en op 28 oktober 1944 in Udenhout overleed N.a.v. zijn overlijden verscheen een artikel over hem in de plaatselijke krant in Southampton.

William Joseph Curtis werd geboren op 3 november 1924 in Wednesbury, ten noorden van Birmingham, als derde van acht kinderen. Vader was metaalarbeider en ook William werkte in deze sector. Op 4 maart 1943 trad hij als rekruut in dienst van het General Service Corps en op 14 april 1943 werd hij overgeplaatst naar het South Staffordshire Regiment. Na de landing in Normandië leed het regiment enorme verliezen en werd opgeheven. William werd op 28 augustus overgeplaatst naar het Queens Royal Regiment. Mogelijk werd hij bij een mortieraanval gewond en stierf op 28 oktober in Udenhout. Op zijn grafsteen staat dat hij 18 jaar oud was, hij was echter op dat moment 19 jaar oud. Zijn dood (Died of Wounds) werd vermeld op 25 november in de Midland Chronicle Wednesbury Herald . Zijn naam staat op het War Memorial in de stad. Broer James en zijn vrouw bezochten na de oorlog zijn graf.

Moelwyn Howel Jones, geboren 26 oktober 1944 in Abercynon in Wales, was enig kind. Vader was mijnwerker en moeder lerares. Moelwyn was een voortreffelijk rugby speler. Hij ging in 1939 in dienst bij de Londense politie, daar maakte hij de Blitzkrieg mee (massale luchtaanvallen op o.a. Londen). Hij was verloofd voor hij op 5 februari 1942 in militaire dienst ging bij The Royal Armoured Corps. Tijdens de voorbereidingen van de invasie in 1944 overleed zijn vader bij een mijnramp. Bij de invasie leed zijn regiment grote verliezen en ging Moelwyn over naar het Royal Tank Regiment. Hij overleed op 26 oktober 1944 (Killed in Action) in Udenhout. In The Aberdare Leader verschenen artikelen over zijn dood en zijn naam staat op het gedenkteken in Abercynon en Romford (Londen). Na de oorlog hebben zijn moeder en zijn verloofde zijn graf bezocht. Zijn moeder is het verlies van haar echtgenoot en enig kind nooit goed te boven gekomen.

De drie militairen hebben de bevrijding van Udenhout met hun dood moeten bekopen. Hun graven zijn in 1950 voorzien van de grafzerken, zoals ze op het ogenblik nog aanwezig zijn, conform tekeningen gemaakt door het Imperial War Graves Commission. Ieder jaar op 4 mei leggen leerlingen van Kind Centrum de Mortel bloemen op hun graven. Op de houten plaquette in het Maria kapelletje aan de Schoorstraat staan hun namen genoemd, samen met andere gevallenen. Opdat zij niet vergeten worden.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

NB: het boekje “Drie Britse soldaten” van Frank de Hommel is uitverkocht.

Gouden parochiespeld voor Jan van Groenendaal

/0 Reacties/in /door

Woensdagmiddag 24 april is in het bijzijn van zijn vrouw en jongste dochter Hedwyg de gouden speld van de parochie Johannes XX111 uitgereikt door pastoor Looijaard en de vertegenwoordiger van het kerkbestuur Ezio Bocca.

Jan van Groenendaal (87) is ruim 25 jaar actief als vrijwilliger voor de parochie. Jan vertelt met de nodige humor hoe pastoor van Sprang hem destijds heeft gecharterd voor het vrijwilligerswerk. Hij benaderde Jan toen die nog druk was met zijn bedrijf. Jan reageerde dat de pastoor te vroeg was met zijn vraag. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd want op het moment dat Jan wel meer tijd had kwam de pastoor daarop terug met de vraag of hij acoliet wilde worden voor de weekenddiensten en de uitvaarten.
Jan gaf aan dat hij geen persoon was om vooraan op het altaar te staan Maar pastoor van Sprang haalde hem over om het twee keer te proberen. Die toezegging deed Jan en daarmee was zijn lot bezegeld, want na die twee keer kon hij moeilijk zeggen dat hij niet geschikt was.
Pastoor Looijaard vertelt dat Jan ook een van de acolieten is die assisteert bij de uitreiking van de communie en dat dit bij drukke uitvaarten een uitkomst is. Maar hij benadrukt ook dat Jan nog veel meer doet. Hij heeft ook al die tijd gezorgd voor het kapelletje aan de Schoorstraat. De eerste jaren met slechts enkele mensen en de laatste jaren als deel van een groepje. Iedere dag wordt het kapelletje bezocht. De deur open en dicht, kijken of alles netjes is, kaarsen aanvullen en alles wat nodig is voor goed onderhoud. Altijd op de fiets, maar in de winter met sneeuw ook te voet, vaak samen met zijn vrouw.

Daarnaast is Jan ook altijd lid geweest van het seniorenkoor en het NCB-koor. Kortom het uitreiken van deze parochiespeld is meer dan verdiend. De heer Bocca benadrukt dat de verdiensten van Jan onbetaalbaar zijn, en dat de speld en de bijbehorende attentie een blijk van oprechte waardering is.
Jan zegt dat hij dit altijd met veel plezier en geen dag met tegenzin heeft gedaan. Hij is blij met deze erkenning en waardering en spreekt daar zijn dank over uit.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer.