Berichten

Een vrijwilliger in het Zonnetje

/0 Reacties/in /door

Annie Heuvelmans-van den Bijgaart.
Bij Annie is het vrijwilligerswerk als een vanzelfsprekendheid ontstaan vanuit haar lidmaatschap en acti viteiten als lid van de KPJ(katholieke Platt elands Jongeren). Op dit moment verricht ze hand en spandiensten voor de EHBO-vereniging, bij de survival, Udenhout onder zeil en het winterparadijs. Het accent van haar vrijwilligerswerk ligt echter bij EVA Vrouwenvereniging Udenhout en bij de volksdansvereniging “’t Akkedeert”.
Enthousiast vertelt ze daarover. Het een is ook voortgekomen uit het ander. Vanuit de veteranen sportdag van de KPJ werd ze zo’n 35 jaar geleden betrokken bij de volksdansgroep die onder de KVO(Katholieke Vrouwen Organisatie) viel. Daar werd ze dansleidster. Dat houdt in dat ze naar dansdagen gaat, kijkt wat leuk is, dansen met bijbehorende muziek uitzoekt en deze leert, zodat ze dit aan de groep door kan geven. “t Akkedeert” is één vereniging met twee dansgroepen die een eigen repertoire hebben: de damesgroep en de gemengde groep. De leden zijn gemiddeld op behoorlijk hoge leeftijd en  voor hen is bewegen en de vriendschap van de volksdansgroep belangrijker dan de prestatie. Ze treden daarom ook alleen nog maar op bij bijzondere en besloten bijeenkomsten.
Vanwege de volksdansgroep werd Annie ook benaderd voor het bestuur van de KVO en na enige aarzeling heeft ze dat gedaan. In de loop van de tijd liep de animo voor de KVO terug  en werd ook in Udenhout en Biezenmortel de vraag gesteld of ze nog wel bestaansrecht hadden. Landelijk streefde de KVO naar een fusie met een andere organisatie. De leden in Udenhout en Biezenmortel kozen voor een eigenstandige vereniging en zo is EVA vrouwenvereniging Udenhout in 2015 ontstaan. Annie is vanaf het begin lid van het bestuur. EVA is een vereniging voor vrouwen en faciliteert dat vrouwen elkaar ontmoeten en hun netwerk verbreden. Het is voor vrouwen boven de 18, maar in de praktijk is het merendeel 50 plus. EVA staat voor: “Elke vrouw anders”, “Elke vrouw actief” en “Een voor allen”. Inmiddels heeft EVA bijna 200 leden.
Er worden zo’n drie activiteiten per maand georganiseerd die heel verschillend van aard zijn. Er zijn enkele leesclubs gevormd, er wordt gewandeld en gefietst. Dat zijn terugkerende activiteiten. Daarnaast worden er excursies georganiseerd. Er zijn ontspannende bijeenkomsten met muziek, een kerstviering en met elkaar eten bij de Rooi Pannen. Het organiseren van een gevarieerd programma dat veel vrouwen aanspreekt met excursies die ook prikkelen tot nieuwe kennis maakt dat Annie dit met heel veel plezier doet en voorlopig zal blijven doen. Eva en ’t Akkedeert zijn er blij mee.

Wie graag meer informatie wil:
Website EVA Vrouwenvereniging Udenhout: www.evaudenhout.nl
Voor informatie over volksdansgroep ’t Akkedeert: annieheuvelmans@msn.com

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer

Een Vrijwilliger in het Zonnetje

/0 Reacties/in /door

Bart Vissers
Zesentwintig jaar geleden kwam Bart Vissers vanuit Helvoirt in Biezenmortel wonen en vrijwel meteen werd hij actief als vrijwilliger in de Vorselaer, 22 jaar ook als bestuurslid.
Eind juli is Bart vanwege zijn hoge leeftijd en om gezondheidsredenen gestopt, ook al blijft hij, tot er een nieuwe beheerder is, wel vrijwilliger bij de activiteiten van Contact 50. Hij biljart zelf nog graag mee. Bart was “sleutelfiguur” in de Vorselaer, letterlijk en figuurlijk. Hij was er bijna elke dag.: “als er wat te doen was, was ik er!” Deuren openen, alles klaarzetten voor evenementen en wekelijkse activiteiten zoals bingo, kaarten, biljarten. En aan het eind 
weer alles opruimen en afsluiten. Maar ook de kas bijhouden, klusjes doen (Bart heeft een technische achtergrond), en niet te vergeten bestuurswerk. En als onverwacht het alarm afging en de alarmcentrale belde (ook ’s nachts), was Bart er “als de kippen bij”. De Vorselaer was als een tweede huis voor Bart, daarbij gesteund door echtgenote Joke, die koffie schonk, en de was en schoonmaakklussen deed voor de Vorselaer.
De laatste jaren is het rustiger geworden in de Vorselaer. Corona legde de activiteiten lang stil, de kerk is gesloten, er zijn geen uitvaarten meer in de kerk en dus ook geen koffietafels in de Vorselaer. Voor feesten en partijen werden door de inwoners van Biezenmortel andere  locaties gezocht. Bart en Joke zijn benieuwd hoe een en ander zal gaan lopen nu de feestzaal vernieuwd is en er naar een nieuwe beheerder uitgekeken wordt.
Bart is 21 jaar bestuurslid van de KBO in Biezenmortel geweest. Inmiddels is de KBO gefuseerd met Contact 50 in Udenhout. Van alle klusjes, die Bart voorheen ook voor de kerk deed, is het houten kruisjes maken voor overledenen overgebleven. Deze kruisjes met naam worden op het kerkhof geplaatst tot er
een steen op het graf van de overledene komt. Bart blijft die kruisjes voorlopig maken. En verder ziet hij het wel, er zijn nog altijd klusjes te doen in huis en tuin. En…….. hij gaat het rustig aan doen.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer.
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer.

Een Vrijwilliger in het Zonnetje

/0 Reacties/in /door

Vrijwilligers van Vincentiusvereniging Udenhout en Biezenmortel.
Vol enthousiasme vertellen Joost van Dongen en Janny Wacht over hun werk voor de Vincentiusvereniging. Samen met 5 andere vrijwilligers
brengen zij als lokaal georganiseerde vrijwilligersorganisatie, samen met vele anderen in een wereldwijd netwerk, de idealen van armenzorg (caritas) van de heilige Vincent à Paulo (1581-1660) in praktijk. In 1910 zorgde Pastoor van Eijl voor de start van Vincentiusvereniging Udenhout en Biezenmortel met het doel de armoede in de twee dorpen te bestrijden.
De hulp, die de Vincentiusvereniging biedt aan mensen die in financiële moeilijkheden zijn geraakt, is maatwerk en kan bestaan uit financieel advies en budgetbeheer, directe financiële hulp of een renteloze lening om acute problemen, zoals uit huis gezet worden, te voorkomen, of voor de aanschaf of vervanging van een onmisbaar huisraad, een fiets, etc. Daarnaast worden mensen gestimuleerd en begeleid in het zelf actief  stappen zetten om de financiële problemen aan te pakken. Bij structurele problemen kan een advies gegeven worden voor een doorverwijzing naar de schuldhulpverlening of bewindvoering.
Een speciaal onderdeel van de Vincentiusvereniging is het Jeugdfonds Vincent dat gericht is op kinderen uit gezinnen die moeten rondkomen van een minimaal gezinsinkomen. Deze gezinnen worden geholpen met de aanschaf van b.v. schoolspullen, sportkleding, speelgoed, of betaling van contributie van een sportclub, zwemles, zodat de kinderen volwaardig mee kunnen doen aan schoolse en buitenschoolse activiteiten.
De hulp is een zetje in de goede richting om er weer bovenop te komen. Mensen/gezinnen kunnen zich zelf aanmelden bij de Vincentiusvereniging. Volgens Janny en Joost is het jammer dat deze aanmelding vaak pas gebeurd wanneer “het water aan de lippen staat”.  Door schaamte wachten mensen te lang om hulp te vragen. Soms worden zij gestimuleerd door de huisarts, de wijkverpleging, woningbouwvereniging (bij huurachterstand) om contact te zoeken met de Vincentiusvereniging.
Joost en Janny vertellen dat ze blij zijn met de vele donaties van bedrijven en particulieren, b.v. bij jubilea. 2021 was wat dat betreft een topjaar! Ook de Rabobank Clubactie en de Plus actie leveren een mooi bedrag op. De netto opbrengst van het nieuwe Udenhouts bier gaat dit jaar eveneens naar de Vincentiusvereniging. Wat dat betreft leeft de Vincentiusvereniging bij de dorpsgenoten! Ook de bijdrage in geld en goederen uit het Armoedefonds (schoolpasjes, kledingpasjes, mondkapjes, sneltesten) worden in dank aangenomen. Dit alles is een welkome aanvulling op de jaarlijks vrijkomende pachtgelden van de stukken land, die in de vijftiger jaren aangekocht konden worden door een schenking (in 1925)
door oud dorpsgenoot Willem van Iersel. 
Janny en Joost zijn er van overtuigd dat, zeker nu in Coronatijd, er meer behoefte is aan hulp van de Vincentiusvereniging dan er aanmeldingen zijn. Zij nodigen mensen, die wel eens het gevoel hebben dat ze door de financiële problemen zichzelf of hun kinderen te kort moeten doen, van harte uit niet te aarzelen en contact op te nemen via telefoonnummer 0640083855. Geldzorgen: het kan iedereen overkomen!

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer.

Een vrijwilliger in het zonnetje

/0 Reacties/in /door

Ik heb een gesprek met Lilian de Beer in haar winkel De Wol Beer. Zoals op de foto te zien een zeer kleurrijke omgeving. Haar hobby: breien en haken heeft geleid tot die winkel, maar ook tot vele jaren vrijwilligerswerk. Al vanaf 2014 begeleidt Lilian in Tilburg in de Spijkerbeemden, een wijkgebouw in Broekhoven, een groep dames met breien en haken, iedere vrijdagmiddag. Het haken en breien is voor de groep belangrijk, maar nog veel meer het sociale contact. De dames breien en haken niet allemaal voor zichzelf of familie, maar een aantal doet dat ook voor een goed doel en Lilian is daar altijd bij, al 7 jaar lang. Maar dat is niet het enige wat zij doet op vrijwilligersgebied. Ze is een bezige bij. Ze heeft het bestuur van VCU versterkt gedurende 10 jaar en is daarvoor ook de penningmeester, ze heeft lang in het bestuur van de belangenvereniging industrieterrein De Kreitenmolen gezeten, jarenlang de buurt-BBQ Berkvelt mee georganiseerd en vanaf 2012 is zij een van de groep vrijwilligers die vele uren in het Winterparadijs heeft gestoken. Omdat Lilian daar verantwoordelijk is voor de financiën als penningmeester, maar ook voor de kasstromen, moest ze daar iedere dag aanwezig zijn. Maar naast die financiële taak was Lilian ook vaak degene die de gaten in de roosters van vrijwilligers mee opving en dan weer een extra dagdeel bij het Winterparadijs te vinden was, bij de schaatsen, bij de ingang of in de bar. En dan te weten dat zij zelf nooit heeft geschaatst.
Iedereen die in Udenhout een keer aanwezig is geweest bij de avondvierdaagse, Sinterklaas intocht, Sinterklaas op het kasteel of de survival run kent Lilian ook omdat zij altijd aanwezig  is als verkeersregelaar. Kinderen van de avondvierdaagse verwachten haar bij de start en finish. De keer dat zij ergens anders stond vroegen sommige kinderen dan ook of het wel doorging. Dan staat zij er overigens niet alleen, dan is haar man Jan er ook bij, want Lilian schakelt haar gezin in, als er ergens vrijwilligers nodig zijn. Zo is Jan inmiddels ook vast verkeersregelaar, maar zijn hij en hun zoon Corné ook door haar ingeschakeld bij het Winterparadijs. Jan repareert schaatsen en Corné zorgt voor licht en geluid. Lilian is de motor achter het vrijwilligerswerk van dit gezin, maar ze verdienen alle drie een zonnetje als vrijwilliger.

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer

Hein van den Berg; Rentmeester Kasteel de Strijdhoef

/0 Reacties/in /door

Op een mooie zaterdagmorgen ben ik op het Kasteel. Rentmeester Hein is er ook, zoals bijna altijd op zaterdagochtenden. We zitten op het terras van de idyllische achtertuin.

Hein vertelt dat hij al in 1978, 44 jaar geleden, bemoeienis kreeg met dit fraaie Udenhoutse erfgoed. Hij memoreert hoe hij bij het kasteel betrokken is geraakt. Zijn vader was, evenals Hein, makelaar en kreeg indertijd de opdracht het kasteel te taxeren. Pa had geen rijbewijs en
zoon Hein reed hem er naar toe. De toenmalige eigenaresse van “De Strijdhoef”, Mevrouw Clotilde Le Mire, vroeg aan vader van den Berg of hij niet iemand wist die wilde helpen bij de administratie van het landgoed. “Ik heb er wel 10 thuis, die kunnen helpen”, zei Hein’s vader. Aangezien Hein als chauffeur toch in de buurt was, werd hij de nieuwe administratieve kracht.

Hiermee was ook de entrée van Oisterwijker Hein in het Udenhoutse leven een feit. Niet alleen bij het kasteel heeft hij in al die jaren zijn sporen verdiend, maar ook bij Scouting, Erfgoedcentrum “’t Schoor”, de Unentse Mèrt en nog bij veel meer initiatieven en organisaties.

Toch is Hein altijd in Oisterwijk blijven wonen; sterker nog, hij woont nog altijd in het ouderlijk huis waar alle 10 Van den Bergkinderen zijn opgegroeid. In die rij van 10 was Hein in 1936 aan de beurt. 

Geleidelijk aan heeft de heer van den Berg een steeds belangrijkere rol bij het kasteel gekregen. Zowel aan het in- als aan het exterieur van het kasteel werd  van alles opgeknapt. Voor een deel met de gelden van de eigenaren, de familie Le Mire, maar voor een deel ook dankzij Liefdewerk
– Oud papier”-activiteiten.

Hein’s betrokkenheid bij het kasteel werd nog verder versterkt door een project van de Rowan’s (Hein was daar intussen ook bij verzeild geraakt) die de geschiedenis van het kasteel wilden beschrijven. Dit initiatief heeft o.a. tot het ontstaan van “Erfgoedcentrum ‘t Schoor”
geleid.

25 Jaar (van 1968 tot 1993) hebben de Zusters van Dongen het kasteel bewoond. Zij maakten van het fraaie voorplein een minder fraaie parkeerplaats. Doch dat werd reeds tijdens hun bewoning teruggedraaid. Met behulp van o.a. subsidiegelden kwam het voorplein in zijn oude illustere staat terug. Hein vertelt: “Vroeger was het regelen van een subsidie veel gemakkelijker dan nu. Een aanvraag indienen betekende bijna ook dat je het geld kreeg. Nu moet je alles uitgebreid onderbouwen; bewijzen aanleveren; je wordt tot in-den-treure gecontroleerd. Eigenlijk ook wel terecht. Maar het kost wel veel tijd en energie”. Gelukkig hebben de staat, de provincie, de gemeente en andere instanties in het algemeen een positieve houding als een goed onderbouwde aanvraag, wordt ingediend. Dank zij die houding zijn al mooie restauraties gerealiseerd aan o.a. buitenpoort, theehuis, kapel en natuurlijk aan het kasteel zelf. “Maar ook het gewone, dagelijkse onderhoud is best een bron van zorg”,  aldus de heer van den Berg; “Om dat financieel allemaal rond te krijgen, moeten we (eigenaren en vrijwilligers) behoorlijk creatief zijn. Zo genereren we bijv. geld uit de verhuur van de kapel als trouwlocatie”.

Na het overlijden van kasteelvrouwe Clotilde Le Mire van Franckenberg en Proschlitz (“tante” noemt Hein haar liefdevol) is er een beheersstichting gekomen waarin de huidige generatie zit van de nakomelingen van de Le Mire’s. Voor deze heren, allen met de achternamen Leijten of Le Mire, vervult Hein feitelijk de rol van “rentmeester”. Dat doet hij met grote toewijding en inzet, samen met een aantal zeer gewaardeerde vrijwilligers. En daarom staat het prachtige kasteel er anno 21e eeuw nog prachtig bij. “Maar of dat zo blijft … ?”, twijfelt Hein, “Ik ben tenslotte ook niet meer de jongste”.

Als U tenslotte meer wilt weten over Udenhout’s meest prominente gebouw (en landgoed): In 2011 gaf “Heemcentrum ‘t Schoor Udenhout – Biezenmortel” het boek “Over ‘t Kasteel” uit. Het is een van de initiati even om het toen 250 jaar geleden, door Willem baron van Dopff (voorvader van de huidige eigenaren) gebouwde kasteel, midden in onze gemeenschap te kunnen behouden. Gedurende bijna 20 % van die eeuwenlange periode heeft “rentmeester” Hein van den Berg, samen met anderen, meer dan voorbeeldig, op dit bijzondere erfgoed gepast.

Tekst: Jan de Kort, De Wegwijzer
Foto’s Henny Schilders

Vrijwilliger in het zonnetje

/0 Reacties/in /door

Op onze oproep in de Wegwijzer voor de rubriek Vrijwilliger in het Zonnetje ontvingen we een bericht van Ivon Vissers. Ivon schrijft dat haar zus Ingrid van Strijdhoven het zeker verdient om in het zonnetje gezet te worden. Ingrid was erg verbaasd dat haar zus haar voorgedragen had, maar na enige aarzeling wilde ze wel door mij bevraagd worden over al haar vrijwillige activiteiten.
Ingrid komt oorspronkelijk uit Berkel-Enschot. Ze is in Udenhout komen wonen omdat haar man hier woont. Ze ervaart Udenhout als “een erg actieve gemeenschap, waardoor je zelf automatisch ook actief wordt. Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij het dorp en als je ergens bij zit weten ze je snel te vinden voor andere activiteiten”.
Ingrid is 6 jaar lid geweest van de ouderraad van Basisschool de Wichelroede. Ze vond het jammer dat ze (volgens regelement) na 6 jaar uit de ouderraad terug moest treden. Nu helpt ze bij het brigadieren en overblijven. Ook is ze lid geweest van de communiewerkgroep van de kerk in de tijd dat haar kinderen hun Eerste Communie deden. Sinds enkele jaren is ze lid van het organisatieteam van KinderVakantieWeek. Dit jaar heeft ze over moeten slaan, maar ze heeft het wel gemist. ”Het is een erg leuke club!”. Ze helpt mee als vrijwilliger bij het Survivalweekend, waar haar man en zoon deelnemen. Ze hoopt dat het Winterparadijs dit jaar de deuren weer mag openen. Ingrid plant en begeleidt het schoolschaatsen en maakt ook de planning voor de vele vrijwilligers.
Maar Ingrid kijkt verder dan Udenhout. Bij Travers in Tilburg is ze vrijwilligster bij de opvang van daklozen. Ze helpt 2 dagen per week bij de huiskamer activiteiten. Jammer genoeg heeft ook Travers te maken met Corona beperkingen, vele activiteiten liggen stil. Daarom gaat Ingrid, die in haar vroege jeugd de kappersopleiding gevolgd heeft, nu naar Travers om de daklozen te knippen.
Een bezige bij, die haar vrijwilligerswerk wil relativeren. “Het hele dorp bestaat uit vrijwilligers. Veel meer mensen verdienen het om in het zonnetje gezet te worden!” Een mooie oproep aan mensen uit Udenhout en Biezenmortel om actieve vrijwilligers voor te dragen voor deze mooie rubriek.

Tekst: Nelleke Sträter, Correspondent
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer