Berichten

Een vrijwilliger in het zonnetje

Ik heb een gesprek met Lilian de Beer in haar winkel De Wol Beer. Zoals op de foto te zien een zeer kleurrijke omgeving. Haar hobby: breien en haken heeft geleid tot die winkel, maar ook tot vele jaren vrijwilligerswerk. Al vanaf 2014 begeleidt Lilian in Tilburg in de Spijkerbeemden, een wijkgebouw in Broekhoven, een groep dames met breien en haken, iedere vrijdagmiddag. Het haken en breien is voor de groep belangrijk, maar nog veel meer het sociale contact. De dames breien en haken niet allemaal voor zichzelf of familie, maar een aantal doet dat ook voor een goed doel en Lilian is daar altijd bij, al 7 jaar lang. Maar dat is niet het enige wat zij doet op vrijwilligersgebied. Ze is een bezige bij. Ze heeft het bestuur van VCU versterkt gedurende 10 jaar en is daarvoor ook de penningmeester, ze heeft lang in het bestuur van de belangenvereniging industrieterrein De Kreitenmolen gezeten, jarenlang de buurt-BBQ Berkvelt mee georganiseerd en vanaf 2012 is zij een van de groep vrijwilligers die vele uren in het Winterparadijs heeft gestoken. Omdat Lilian daar verantwoordelijk is voor de financiën als penningmeester, maar ook voor de kasstromen, moest ze daar iedere dag aanwezig zijn. Maar naast die financiële taak was Lilian ook vaak degene die de gaten in de roosters van vrijwilligers mee opving en dan weer een extra dagdeel bij het Winterparadijs te vinden was, bij de schaatsen, bij de ingang of in de bar. En dan te weten dat zij zelf nooit heeft geschaatst.
Iedereen die in Udenhout een keer aanwezig is geweest bij de avondvierdaagse, Sinterklaas intocht, Sinterklaas op het kasteel of de survival run kent Lilian ook omdat zij altijd aanwezig  is als verkeersregelaar. Kinderen van de avondvierdaagse verwachten haar bij de start en finish. De keer dat zij ergens anders stond vroegen sommige kinderen dan ook of het wel doorging. Dan staat zij er overigens niet alleen, dan is haar man Jan er ook bij, want Lilian schakelt haar gezin in, als er ergens vrijwilligers nodig zijn. Zo is Jan inmiddels ook vast verkeersregelaar, maar zijn hij en hun zoon Corné ook door haar ingeschakeld bij het Winterparadijs. Jan repareert schaatsen en Corné zorgt voor licht en geluid. Lilian is de motor achter het vrijwilligerswerk van dit gezin, maar ze verdienen alle drie een zonnetje als vrijwilliger.

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer

Hein van den Berg; Rentmeester Kasteel de Strijdhoef

Op een mooie zaterdagmorgen ben ik op het Kasteel. Rentmeester Hein is er ook, zoals bijna altijd op zaterdagochtenden. We zitten op het terras van de idyllische achtertuin.

Hein vertelt dat hij al in 1978, 44 jaar geleden, bemoeienis kreeg met dit fraaie Udenhoutse erfgoed. Hij memoreert hoe hij bij het kasteel betrokken is geraakt. Zijn vader was, evenals Hein, makelaar en kreeg indertijd de opdracht het kasteel te taxeren. Pa had geen rijbewijs en
zoon Hein reed hem er naar toe. De toenmalige eigenaresse van “De Strijdhoef”, Mevrouw Clotilde Le Mire, vroeg aan vader van den Berg of hij niet iemand wist die wilde helpen bij de administratie van het landgoed. “Ik heb er wel 10 thuis, die kunnen helpen”, zei Hein’s vader. Aangezien Hein als chauffeur toch in de buurt was, werd hij de nieuwe administratieve kracht.

Hiermee was ook de entrée van Oisterwijker Hein in het Udenhoutse leven een feit. Niet alleen bij het kasteel heeft hij in al die jaren zijn sporen verdiend, maar ook bij Scouting, Erfgoedcentrum “’t Schoor”, de Unentse Mèrt en nog bij veel meer initiatieven en organisaties.

Toch is Hein altijd in Oisterwijk blijven wonen; sterker nog, hij woont nog altijd in het ouderlijk huis waar alle 10 Van den Bergkinderen zijn opgegroeid. In die rij van 10 was Hein in 1936 aan de beurt. 

Geleidelijk aan heeft de heer van den Berg een steeds belangrijkere rol bij het kasteel gekregen. Zowel aan het in- als aan het exterieur van het kasteel werd  van alles opgeknapt. Voor een deel met de gelden van de eigenaren, de familie Le Mire, maar voor een deel ook dankzij Liefdewerk
– Oud papier”-activiteiten.

Hein’s betrokkenheid bij het kasteel werd nog verder versterkt door een project van de Rowan’s (Hein was daar intussen ook bij verzeild geraakt) die de geschiedenis van het kasteel wilden beschrijven. Dit initiatief heeft o.a. tot het ontstaan van “Erfgoedcentrum ‘t Schoor”
geleid.

25 Jaar (van 1968 tot 1993) hebben de Zusters van Dongen het kasteel bewoond. Zij maakten van het fraaie voorplein een minder fraaie parkeerplaats. Doch dat werd reeds tijdens hun bewoning teruggedraaid. Met behulp van o.a. subsidiegelden kwam het voorplein in zijn oude illustere staat terug. Hein vertelt: “Vroeger was het regelen van een subsidie veel gemakkelijker dan nu. Een aanvraag indienen betekende bijna ook dat je het geld kreeg. Nu moet je alles uitgebreid onderbouwen; bewijzen aanleveren; je wordt tot in-den-treure gecontroleerd. Eigenlijk ook wel terecht. Maar het kost wel veel tijd en energie”. Gelukkig hebben de staat, de provincie, de gemeente en andere instanties in het algemeen een positieve houding als een goed onderbouwde aanvraag, wordt ingediend. Dank zij die houding zijn al mooie restauraties gerealiseerd aan o.a. buitenpoort, theehuis, kapel en natuurlijk aan het kasteel zelf. “Maar ook het gewone, dagelijkse onderhoud is best een bron van zorg”,  aldus de heer van den Berg; “Om dat financieel allemaal rond te krijgen, moeten we (eigenaren en vrijwilligers) behoorlijk creatief zijn. Zo genereren we bijv. geld uit de verhuur van de kapel als trouwlocatie”.

Na het overlijden van kasteelvrouwe Clotilde Le Mire van Franckenberg en Proschlitz (“tante” noemt Hein haar liefdevol) is er een beheersstichting gekomen waarin de huidige generatie zit van de nakomelingen van de Le Mire’s. Voor deze heren, allen met de achternamen Leijten of Le Mire, vervult Hein feitelijk de rol van “rentmeester”. Dat doet hij met grote toewijding en inzet, samen met een aantal zeer gewaardeerde vrijwilligers. En daarom staat het prachtige kasteel er anno 21e eeuw nog prachtig bij. “Maar of dat zo blijft … ?”, twijfelt Hein, “Ik ben tenslotte ook niet meer de jongste”.

Als U tenslotte meer wilt weten over Udenhout’s meest prominente gebouw (en landgoed): In 2011 gaf “Heemcentrum ‘t Schoor Udenhout – Biezenmortel” het boek “Over ‘t Kasteel” uit. Het is een van de initiati even om het toen 250 jaar geleden, door Willem baron van Dopff (voorvader van de huidige eigenaren) gebouwde kasteel, midden in onze gemeenschap te kunnen behouden. Gedurende bijna 20 % van die eeuwenlange periode heeft “rentmeester” Hein van den Berg, samen met anderen, meer dan voorbeeldig, op dit bijzondere erfgoed gepast.

Tekst: Jan de Kort, De Wegwijzer
Foto’s Henny Schilders

Vrijwilliger in het zonnetje

Op onze oproep in de Wegwijzer voor de rubriek Vrijwilliger in het Zonnetje ontvingen we een bericht van Ivon Vissers. Ivon schrijft dat haar zus Ingrid van Strijdhoven het zeker verdient om in het zonnetje gezet te worden. Ingrid was erg verbaasd dat haar zus haar voorgedragen had, maar na enige aarzeling wilde ze wel door mij bevraagd worden over al haar vrijwillige activiteiten.
Ingrid komt oorspronkelijk uit Berkel-Enschot. Ze is in Udenhout komen wonen omdat haar man hier woont. Ze ervaart Udenhout als “een erg actieve gemeenschap, waardoor je zelf automatisch ook actief wordt. Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij het dorp en als je ergens bij zit weten ze je snel te vinden voor andere activiteiten”.
Ingrid is 6 jaar lid geweest van de ouderraad van Basisschool de Wichelroede. Ze vond het jammer dat ze (volgens regelement) na 6 jaar uit de ouderraad terug moest treden. Nu helpt ze bij het brigadieren en overblijven. Ook is ze lid geweest van de communiewerkgroep van de kerk in de tijd dat haar kinderen hun Eerste Communie deden. Sinds enkele jaren is ze lid van het organisatieteam van KinderVakantieWeek. Dit jaar heeft ze over moeten slaan, maar ze heeft het wel gemist. ”Het is een erg leuke club!”. Ze helpt mee als vrijwilliger bij het Survivalweekend, waar haar man en zoon deelnemen. Ze hoopt dat het Winterparadijs dit jaar de deuren weer mag openen. Ingrid plant en begeleidt het schoolschaatsen en maakt ook de planning voor de vele vrijwilligers.
Maar Ingrid kijkt verder dan Udenhout. Bij Travers in Tilburg is ze vrijwilligster bij de opvang van daklozen. Ze helpt 2 dagen per week bij de huiskamer activiteiten. Jammer genoeg heeft ook Travers te maken met Corona beperkingen, vele activiteiten liggen stil. Daarom gaat Ingrid, die in haar vroege jeugd de kappersopleiding gevolgd heeft, nu naar Travers om de daklozen te knippen.
Een bezige bij, die haar vrijwilligerswerk wil relativeren. “Het hele dorp bestaat uit vrijwilligers. Veel meer mensen verdienen het om in het zonnetje gezet te worden!” Een mooie oproep aan mensen uit Udenhout en Biezenmortel om actieve vrijwilligers voor te dragen voor deze mooie rubriek.

Tekst: Nelleke Sträter, Correspondent
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer