Terugblik op 10e editie Winterparadijs

Winterpret op natuurijs? Elk jaar lijkt de kans daarop kleiner te worden. Maar het vindingrijke Udenhout biedt die ijspret toch! Al voor de 10e keer! Genoeg reden om terug te kijken naar het tweede lustrum van het Winterpardijs. Dat doe ik in de Stube en rond de ijspiste, samen met een drietal personen, die om verschillende redenen betrokken zijn bij ons midwinter-festijn.
Ingrid Kokke is een van de tien bestuursleden van het Winterparadijs. Ze bemoeit zich niet met de sponsoring of met de juridische, financiële of technische zaken. Ook communicatie, P.R., horeca of het organiseren van allerlei activiteiten op of rond het ijs zijn niet haar “pakkie-aan”. Daarvoor staan anderen binnen het bestuur opgesteld.

Ingrid is met haar commissie (5 personen) wèl verantwoordelijk voor de inzet en planning van de bijna 200 vrijwilligers die deze jaarlijkse winterpret mogelijk maken. Samen met haar man Lazlo stond ze in 2007 aan de wieg van het Winterparadijs. In dat jaar kreeg de toenmalige Dorpsraad, waar haar man deel van uitmaakte, de beschikking over een potje gemeentelijk geld. Ten huize van Lazlo en Ingrid werd vervolgens aan de keukentafel besloten, dat geprobeerd zou worden om met dat potje een Winterparadijs te realiseren. Dat is inmiddels tien keer gelukt, aanvankelijk bij de Wichelroede-school en later op het terrein van SSS. Daarna bevindt het Paradijs zich al 5 jaar achter Welkoop aan de Kreitenmolenstraat. Een paar jaar was er helaas géén Winterparadijs, bijv. vanwege organisatorische problemen of Corona. Op tien wèl gerealiseerde edities is het bestuur terecht heel trots en dat heeft men ook tot uiting laten komen door de introductie van een “Tubing baan” (een soort schansspringpiste, waar je met een band vanaf kunt roetsjen).
Intussen is Ingrid al acht jaar voorzitter van de vrijwilligers en nog steeds doet ze die taak met veel plezier.

Een van die vrijwilligers is Jon Vugts. Ook hij is een “oudgediende”. Jon heeft bij het Winterparadijs al allerlei vrijwilligerstaken gedaan. Hij zorgde voor electra-aansluitingen van o.a. horeca-apparaten en ijsmachines. Hij stond achter de bar en hij heeft thans, samen met Marcel Maas, de belangrijke functie van ijsmeester. Maar hij is ook actief bij het opbouwen van het “Winterparadijs-complex”. Daar wordt al in september mee begonnen. Elke donderdagavond is dan een ploeg van zo’n 25 à 40 personen aan de slag. Een aantal onmisbare pensionado’s is ook overdag vaak volop bezig. En de laatste 2 weken voor de opening van het Paradijs wordt vrijwel elke dag door ploegjes mensen gewerkt aan de “finishing touch” van het evenement. Alles bijeen zijn er wel 85 bouwers. Die mannen en vrouwen zijn ook weer actief als vanaf 7 januari het Winterparadijs wordt onttakeld. Dat doen ze aanvankelijk op volle kracht en vanaf half januari op de donderdagavonden. “Dan rekken we dat afbreken zo veel mogelijk”, vertelt Jon mij, “want eerlijk gezegd kunnen we de gezelligheid van die donderdagavonden niet goed missen”.

Voor wie doen al die bestuursleden, organisatoren, commissieleden, vrijwilligers en ondersteuners al dit werk? Dat is bij het Winterparadijs meteen te zien. Op het ijs draaien veel schaatsers hun rondjes; op de “Tubing baan” suizen veel waaghalzen naar beneden en in de Stube heerst gezelligheid met een lekker glaasje of hapje erbij. Ik ben er op de avond van 4 januari. Op de ijsvloer is dan, in samenwerking met Jeu de Boulesclub VOP, een curlingtoernooi georganiseerd. Er zijn veel deelnemers. Een ervan is Julian Bouland. Hij vormt samen met zijn vader èn met vader en zoon Roovers het team “RoBo”. Alle teams die meedoen aan de curling-wedstrijd bestaan uit 4 personen. “Wij hebben nog nooit aan curling gedaan”, vertelt Julian mij, “Maar alle deelnemers hebben gelukkig een goede uitleg gekregen. Dus nu gaan we er stevig tegen aan. Het is leuk en spannend en na de eerste set, staan we al met 3-2 voor”. Inmiddels heeft Julian ook al begrepen dat er nòg drie sets aan komen. Concentratie vasthouden dus. Julian heeft vroeger ook regelmatig geschaatst op de baan van het Winterparadijs, maar dat doet hij nu niet meer. Hij is lovend over het evenement. “Er is daar altijd wat te doen”, zegt hij, “Veel verschillende activiteiten. Hartstikke leuk en goed georganiseerd”.
Conclusie: Wat aan de keukentafel begint, kan heel mooi en groot worden!

Tekst: Jan de Kort; De Wegwijzer
Foto’s: Henny schilders; De Wegwijzer