Honderd mezenkastjes op ’t Endeke in Udenhout
Buurtschap ’t Endeke in Udenhout, aan het eind van de Groenstraat telt dertien huizen. Twee actieve boeren zijn er nog, een varkensbedrijf en een melkveehouder. ’t Endeke is een actieve buurt, waar mensen samen dingen ondernemen. Afgelopen tijd maakten jonge en oudere buurtbewoners onder het genot van een bakje koffie en een biertje samen precies honderd koolmezenkastjes, ter bestrijding van de eikenprocessierups. Wethouder Mario Jacobs hing zaterdagmorgen 29 augustus het eerste kastje op in een van de 192 eikenbomen die de Groenstraat rijk is. Lindes tooien de mooie straat in de bebouwde kom, maar in het buitengebied zorgt een lange rij van vitale eikenbomen voor de broodnodige schaduw én de overlast. De laatste jaren werden bewoners steeds geplaagd door de eikenprocessierups, maar ze vonden weinig weerklank bij de gemeente. Daarom gingen ze zelf aan de slag, zoals de overheid graag ziet. Overbodige schuttingen, afvalhout en sloophout werden ingezameld en omgetoverd tot koolmezenkastjes. Het ophangen is nog een dingetje op zich: met de invliegopening richting koude kant, dus noordoost, en tussen de twee en vijf meter, met het oog op katten, die het op kleine vogeltjes gemunt hebben. En dat honderd keer. De buurt kan vooruit. Maar als we zondag door de Groenstraat rijden, hangen ze er, alle honderd. IJverige lui daar, op ’t Endeke.
Op woensdag 25 oktober ging groep 2 van BS de Wichelroede met 28 kinderen naar Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen. Zij gingen daar met gids Kees van het NP het project “Takkenhoedjes” doen. Waarom werden zij zo feestelijk ontvangen door projectleiders van NP de LDD en wethouder Cees Grootswagers van de gemeente Loon op Zand? Dat bleek uit de tekst die op de prachtige herfstkrans stond, die zij kregen: “Jullie van groep 2 van BS de Wichelroede waren met de 150.000e basisschoolleerling in NP de LDD.” Op de zandvlakte las de wethouder het gedicht voor dat bij dit project hoort en dat de kinderen op school al van buiten hadden geleerd: ”Hé, een berg, een berg met een hoedje op. Een takkenhoedje op zijn kop….” Met dit gedicht en door de opdrachten leren de kinderen dat in het Nationaal Park veel bomen door het zand ingestoven zijn en je soms de stam nauwelijks ziet. Juf Renate, Petra en stagiaire Renée hadden ook al voor hoedjes van ribbelkarton gezorgd. Daarin staken de kinderen tijdens de diverse opdrachten allerlei natuurproducten. Er werd met zand geschept, beestjes gezocht, maar ook kabouterwoningen en in bomen geklommen. Kortom: de kinderen waren héél actief bezig. Zelfwerkzaamheid en natuurbeleving zijn namelijk het doel van alle projecten. Vanaf 2001 zijn er vier voor de diverse leeftijdsgroepen van de basisscholen. Naast Takkenhoedjes zijn dat: Zandgebak en Luchtkastelen, Zandspoor en Dassenwerk. Totaal zo’n veertig gidsen begeleiden vanaf het voorjaar tot de grote vakantie en in het najaar deze projecten. De kinderen, onderwijzend personeel en de begeleidende ouders zijn altijd erg tevreden en genieten met volle teugen. Dat geldt ook voor de gidsen. Vooral als ze een klas hebben met veel allochtone kinderen, waarvan de meesten nog nooit, echt nooit, in een bos geweest zijn. Om half twaalf sloot gids Kees af met het gedicht: “Klopper deklopper deklopper deklop, houd je schoenen op zijn kop…”
In 2014 zijn een aantal zwaluwliefhebbers van IVN Oisterwijk en VWG midden-Brabant bij elkaar gekomen om zich in te gaan zetten voor de bescherming van huiszwaluwen. Het idee was 3 zwaluwtillen te gaan maken. 1 voor Udenhout, 1 voor Berkel-Enschot en 1 voor Moergestel.
De lente is al weer een paar dagen oud en we beginnen ook al te wennen aan het feit dat het langer licht is ’s avonds. Zo hier en daar zien we langs de weg lammetjes rond moeder schaap dartellen, waarbij we helemaal het lentegevoel te pakken krijgen.
Om 14:00 uur ging de wei open en gaf de schaapsherder zijn honden het teken dat ze de kudde mochten gaan opdrijven. De kudde, bestaande uit 200 volwassen schapen en nog eens 100 lammetjes zette koers richting de duinen. Achter de kudde liepen nog eens eenzelfde aantal geïnteresseerden mee met de schapen. Auto’s moesten even stoppen omdat ze niet verder konden rijden en die tijd maar gingen vullen met het maken van foto’s en film van de schapen rondom de auto’s.
Een prachtig aantal vogels waar we bij De Goudvink best trots op zijn. Steeds weer opnieuw een hoogtepunt voor de club en de leden .Een sportieve wedstrijd met een gezellig karakter waaraan door veel liefhebbers uit de omtrek van Udenhout wordt deelgenomen. Velen van hen mogen wij tot onze vaste inzenders rekenen. Met als aanhef “Adel verplicht” geven wij U de garantie dat de vogels, op een geweldige manier tentoongesteld zullen worden zoals het in Den Unent de gewoonte is. We hebben immers al meer dan 15 jaar ervaring. Te bewonderen zijn tal van kanaries in allerlei kleuren, soorten en maten, tropische vogels zoals Japanse nachtegaal, diamantvinken en zebravinkjes, wildzangvogels zoals vink en groenling, grote en kleine parkieten en verschillende soorten duifjes.
Wat is een boer zonder koeien? Ook niets! Het thema van dit jaar is daarom dan ook ‘Boer zoekt koe’. Het is een trieste boel op de boerderij. De boer heeft namelijk ontdekt dat niet al zijn koeien er nog zijn. Hij mist één van zijn koeien, maar weet niet welke. In het doolhof gemaakt van maïs kom je opdrachten tegen om dit mysterie op te lossen. Met een fotospel kun je op zoek naar bijzondere koeien. Ook zijn tussen de hoge maïsstengels letters te vinden. Met de gevonden letters kan de slagzin worden gevormd om te weten te komen waar de tiende koe gebleven is. Daarnaast hebben we dit jaar ook een koeienquiz om je kennis over de koe te testen. In en rondom het maïsdoolhof zijn ook nog andere spellen te vinden. Dus vat de koe bij de horens en graag tot ziens bij Maïsdoolhof Udenhout.
De foto van de maand April 2016 van “Focus op Udenhout” is geworden, krokustijd van Frans van Asten. Wij feliciteren Frans met het maken van deze mooie foto. Krokus – Crocus. Maar weinig vroeg bloeiende bloembollen, knollen en wortelstokken worden zo veel geplant als de Crocus. Naast tulpen, hyacinten en narcissen worden krokussen het meest toegepast in tuinen en parken. Er zijn meer dan 100 soorten bekend, maar er worden er maar 30 geteeld De populairste krokussen zijn degene die niet zoveel meer lijken op hun wilde voorvaderen. Sommige krokussen bloeien in de herfst, maar deze zijn zeldzaam. Krokussen lijken qua uiterlijk erg op de Colchicum (herfsttijloos), waar ze familiebanden mee hebben. De krokus kan van de Colchicum worden onderscheiden door het aantal meeldraden; de krokus heeft er drie, terwijl de Colchicum er zes heeft. Veel krokus variëteiten komen uit landen rond de Middellandse zee. De kelkvormige bloemen openen zich als de zon schijnt of wanneer er veel licht is; ze sluiten bij donker weer en ’s nachts. Krokussen zijn mooi in het gras en in combinatie met vaste planten in borders. Krokussen hebben smalle bladeren met een zilvergrijze streep door het midden.