Brabants Landschap bedankt deelnemers natuurfonds
Natuurfonds
In september 2024 heeft Brabants Landschap een natuurfonds opgericht. Mensen kunnen via dit fonds meters natuurgrond doneren door een bedrag over te maken. Met deze bijdragen koopt Brabants Landschap grond aan voor natuurontwikkeling. Het initiatief loopt als een trein: sinds de start is er al 50.000 m² gedoneerd. Zo wordt het mogelijk om ook met een klein bedrag als particulier een concrete bijdrage aan de natuur te leveren.
Geïnteresseerd? Op de website van Brabants Landschap vind je meer informatie.
Nieuwe aankoop
Op donderdagavond 26 juni werden deelnemers aan het natuurfonds uit de regio Udenhout, Biezenmortel en Berkel-Enschot uitgenodigd voor een wandeling met Joris Hogenboom, directeur van Brabants Landschap, en Gerard van Griensven, beheerder van het gebied. Tijdens deze wandeling werd een nieuwe aankoop gepresenteerd. In natuurgebied De Brand, achter het Gommelen, is 12 hectare bos aangekocht met behulp van het natuurfonds én een grote nalatenschap van een inwoonster uit Udenhout.
Het bos dat te koop kwam, heeft een bijzondere ecologische waarde. Het ligt midden in het natuurgebied en vormt een belangrijke verbindingszone voor de boomkikker, die zich via dit bos van het ene natte leefgebied naar het andere kan verplaatsen. Een deel van het gebied bestaat uit Natura 2000-habitattypen en is daarmee wettelijk beschermd. Andere delen vallen daar (nog) niet onder. Er bestond een risico dat na verkoop boomsoorten zonder Natura 2000-bescherming zouden worden gekapt. Door het bos te kopen, voorkomt Brabants Landschap dit.
Grote biodiversiteit in natte natuurparel
De lage delen van het aangekochte bos worden gevoed door opkomend grondwater (kwel) en zijn daardoor erg nat. Ze vormen een ideale groeiplaats voor elzenbroekbos, een zeldzaam bostype dat elders vaak is verdwenen door ontwatering ten behoeve van landbouw. Hier groeien onder andere dotterbloemen en bosanemonen. De hogere delen bestaan deels uit vogelkers-essenbos, een ecologisch waardevol bostype dat rijk is aan soorten. Typische soorten in het gebied zijn bomen als zwarte els en fladder-iep, struiken als wilde zwarte bes en kardinaalsmuts, en planten zoals bospaardenstaart. Ook zijn er beschermde diersoorten aanwezig, waaronder de kleine ijsvogelvlinder en de boomklever. Gerard vertelde enthousiast over de bijzondere natuurwaarden in De Brand.
Dankjewel
Joris benadrukte dat aankopen mogelijk worden gemaakt door een mix van financieringsbronnen. Het natuurfonds biedt net die extra ruimte om kansen te grijpen die anders onhaalbaar zouden zijn. Deze aankoop past volledig binnen de ambitie om De Brand ook in de toekomst als natuurgebied te behouden, en waar mogelijk verder uit te breiden en te ‘vernatten’, zoals eerder al in het westelijk deel van het gebied is gebeurd.
De wandeling werd afgesloten met een groepsfoto en een welgemeend dankjewel aan alle betrokkenen.
Tekst en foto’s: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer








Jo heeft ook vanaf zijn jeugd trompet gespeeld, bij de Harmonie. Door deze hobby heeft hij tijdens zijn diensttijd bij de luchtmachtkapel als Tamboer-Hoornblazer gespeeld. En daardoor onder andere gespeeld bij de taptoe Delft in 1957.


Buurtschap ’t Endeke in Udenhout, aan het eind van de Groenstraat telt dertien huizen. Twee actieve boeren zijn er nog, een varkensbedrijf en een melkveehouder. ’t Endeke is een actieve buurt, waar mensen samen dingen ondernemen. Afgelopen tijd maakten jonge en oudere buurtbewoners onder het genot van een bakje koffie en een biertje samen precies honderd koolmezenkastjes, ter bestrijding van de eikenprocessierups. Wethouder Mario Jacobs hing zaterdagmorgen 29 augustus het eerste kastje op in een van de 192 eikenbomen die de Groenstraat rijk is. Lindes tooien de mooie straat in de bebouwde kom, maar in het buitengebied zorgt een lange rij van vitale eikenbomen voor de broodnodige schaduw én de overlast. De laatste jaren werden bewoners steeds geplaagd door de eikenprocessierups, maar ze vonden weinig weerklank bij de gemeente. Daarom gingen ze zelf aan de slag, zoals de overheid graag ziet. Overbodige schuttingen, afvalhout en sloophout werden ingezameld en omgetoverd tot koolmezenkastjes. Het ophangen is nog een dingetje op zich: met de invliegopening richting koude kant, dus noordoost, en tussen de twee en vijf meter, met het oog op katten, die het op kleine vogeltjes gemunt hebben. En dat honderd keer. De buurt kan vooruit. Maar als we zondag door de Groenstraat rijden, hangen ze er, alle honderd. IJverige lui daar, op ’t Endeke.