Udenhout aan de kook
Lekker koken, lekker eten, lekker drinken, verrassing, gezelligheid, nieuwe mensen ontmoeten. Dat zijn de ingrediënten van Udenhout aan de Kook.
Al voor de negende keer (Corona gooide een keer roet in het eten) is dit culinaire en sociale evenement in Udenhout georganiseerd door een groep enthousiaste mensen bestaande uit René, Tamar, Harrie, Marc, Annette, Marije en Jeroen. Wat is het recept van Udenhout aan de Kook? Deelnemers van alle leeftijden geven zich voor 20 euro p.p. als stel op. Dit jaar zijn dat 42 stellen, 84 personen in totaal. Sommige deelnemers doen voor het eerst mee, anderen zijn ieder jaar van de partij. Dit jaar is er nieuwe aanwas met name vanuit wijk Den Bogerd. Nieuwe inwoners maken van Udenhout aan de Kook gebruik om mensen in het dorp te leren kennen. Ieder stel maakt een voorgerecht, hoofdgerecht, of toetje. De organisatie bepaalt wie wat gaat maken en maakt een planning wie waar wanneer gaat eten, het grootste werk van de hele organisatie. Het evenement begint al op vrijdagavond bij Slijterij Kuypers met de uitgifte van de wijn, die zaterdagavond aan de diverse tafels gedronken gaat worden. Op zaterdagmiddag fietsen de organisatoren rond om enveloppen af te geven bij de deelnemers met het bericht wie waar moet zijn voor het voorgerecht.
Het is voor hen meteen een mooie gelegenheid om in andermans keuken te kijken, te ruiken en te proeven. Om kwart voor 7 gaat iedereen aan tafel voor het voorgerecht. Na het voorgerecht ligt er weer een enveloppe klaar met de mededeling wie waar het hoofdgerecht gaat nuttigen. Per fiets verplaatsen alle deelnemers zich naar het opgegeven adres. Zelfde procedé na het hoofdgerecht. Zo gebeurt het dat de deelnemers een keer thuis gasten ontvangen en twee keer mogen aanschuiven bij anderen, telkens in een andere samenstelling. De organisatie zorgt ervoor dat er geen bevriende stellen bij elkaar aan tafel schuiven, maar dat deelnemers bij elk gerecht (min of meer) onbekende personen treffen. Er wordt de deelnemers gevraagd tijdens de maaltijd foto’s te maken van de gerechten, van de gezelligheid, van bijzondere ontmoetingen. Na afloop van de maaltijd worden alle deelnemers verwacht bij Café ‘t Centrum voor koffie, een afzakkertje en het uitwisselen van recepten en leuke ervaringen. Ook worden de winnende foto’s van de avond bekend gemaakt en de makers ontvangen een leuke prijs.
Fotograaf Henny en ik mogen op zaterdagavond een kijkje nemen op twee locaties. Op een locatie wordt nog volop gekookt, op de andere locatie wordt genoten van een heerlijk voorgerecht. Gezelligheid alom, goede samenwerking, mooi gedekte tafels, mooie gerechten, mooie onderlinge ontmoetingen en gesprekken. Kortom een heerlijk evenement.
Kende je Udenhout aan de Kook nog niet? Ben je “lekker gemaakt”? Meld je dan zeker volgend jaar als deelnemer aan.
Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer







Paddenstoelenwandeling met Leo de Beer
En dan op zoek naar paddenstoelen. In zijn achtertuin vinden we al meteen een zeer zeldzame soort: de inktviszwam. Op de foto is de witte ronde bal te zien, waaruit de rode inktviszwam ontspruit. Waarom hij naar de inktvis genoemd is, is duidelijk. Zijn vorm spreekt voor zich. Deze inktviszwam is echt zeldzaam en komt alleen hier in De Brand voor en in Gelderland. Hoewel we aandachtig moeten rondkijken komen we op onze wandeling toch de nodige paddenstoelen tegen zoals de russula, de tonderzwam, kelkzwam, eekhoorntjesbrood, geweizwammetjes. De groeiwijzen zijn heel verschillend. Groot, klein, solitair en in groepjes. Een aantal zien we op de grond, tussen de bladeren en een aantal op dood hout: “dood hout, leeft ” zoals Leo zegt. Leo vertelt
Kees Weijtmans, boomrooier en Udenhouter-in-hart-en-nieren, lijkt in veel opzichten op Willie Wortel, de legendarische uitvinder en innovator uit de strips van Donald Duck. Kees ontwierp bijvoorbeeld enorme telescoop-kranen (reikwijdte tot 32 meter) die tot dan in de boomrooierij-wereld voor onmogelijk werden gehouden. Deze en andere uitvindingen verschaft en het bedrijf van Weijtmans een forse voorsprong op de concurrenten. Het bedrijf is thans niet alleen het grootste in zijn soort in Nederland; ook in andere opzichten lopen Kees en zijn medewerkers behoorlijk voorop.

Door bij een gespecialiseerde uitgever aan te geven wat voor stuk men wil spelen (drama, blijspel of klucht) en aan te geven voor hoeveel acteurs, mannen en vrouwen, kunnen ze uit een aanbod kiezen. Een werkgroepje leest een aantal stukken en stelt een paar stukken voor. Alle leden van de theatergroep maken de uiteindelijke keuze. De sfeer in de theatergroep is ook zo dat de rolverdeling heel natuurlijk gaat. De spelers vertellen dat ze bij het lezen van het stuk al vaak een beeld hebben wie welke rol zou kunnen spelen. Buiten de zomertijd wordt er iedere woensdagavond gerepeteerd. Als we op een avond bij de repetitie zijn, zien we hoeveel plezier men heeft in het toneelspel. Doordat ze geen goede repetitieruimte hebben is het wel behelpen. De acteurs geven aan dat vooral dit plezier, het samenspel met elkaar, de interactie met het publiek bij een voorstelling, maakt dat men enthousiast blijft . Ook geven de acteurs aan dat ze telkens weer wat leren, van elkaar en van de regisseur. Door het toneel spelen presenteren ze zichzelf ook makkelijker in andere situaties.