Oekraïnse familie krijgt een warm welkom in Biezenmortel
Als we aankomen bij het huis van Ad van Gils in Biezenmortel, komt Valeria ons tegemoet. Wij krijgen een warm welkom van haar. Net zo warm als ze dat zelf heeft ervaren, toen ze een maand geleden met haar moeder Nataliia en dochtertje Kira uit Oekraïne vluchtte en in Biezenmortel een veilige haven vond. Ze vertrok zonder haar man, die misschien nog opgeroepen wordt om het land te verdedigen, en haar grootouders, die zich te oud voelden om te vluchten. Zij bleven achter in hun woonplaats Charkov, de tweede stad van Oekraïne, bijna twee keer zo groot als Amsterdam.
Hoe kom je van Charkov in Biezenmortel terecht? Het verhaal erachter is de liefde tussen Nataliia en Ad. Toen de veiligheid van Nataliia en haar gezin in gevaar kwam, aarzelde Ad geen moment om ervoor te zorgen dat ze een veilig heenkomen kregen. Intussen is de situatie in het Oosten van Oekraïne in rap tempo verslechterd. Charkov wordt met de dag onveiliger. Op aandringen van dochter en kleindochter, hebben ook de grootouders van Valeria hun stad en land verlaten en na een lange treinreis vonden ook zij een veilige verblijfplaats in Biezenmortel. Omdat het huis van Adri niet groot genoeg is voor zoveel logees, slapen de grootouders bij buren om de hoek, maar overdag zijn de vier generaties bij elkaar. Ze zijn blij dat ze veilig zijn en zijn dankbaar voor het warme onthaal van Adri en diverse inwoners van Biezenmortel. Kira gaat al sinds de tweede week naar groep 3 van de Franciscusschool en vindt het daar fijn. Ze heeft al veel Nederlandse woorden geleerd en oefent samen met haar moeder. Een mevrouw uit Oekraïne, die al 20 jaar in Biezenmortel woont, heeft meegeholpen met de introductie van Kira op school. Er zijn ook contacten met andere Oekraïense vluchtelingen, die verblijven in huize Emmaus, en met vluchtelingen in Den Bosch. Sinds kort staan Nataliia, Valeria en Kira ingeschreven bij de gemeente Tilburg, voor de grootouders lijkt deze procedure sneller te gaan verlopen.
De oorlog blijft het leven van alledag bepalen, iedere dag is er contact met de echtgenoot van Valeria en met familie en vrienden in Oekraïne. Valeria vertelt dat Charkov een brandhaard van geweld is, maar dat de saamhorigheid onder de bewoners groot is. Vrijwilligers brengen voedsel rond, buurtgenoten helpen elkaar. Zodra het weer veilig is in Charkov wil Valeria met haar dochtertje terug naar huis, maar hoe lang zal de oorlog nog duren? En hoe zullen ze hun stad dan aantreffen?
Het is niet voor te stellen hoe het moet zijn om te moeten vluchten voor je veiligheid, en huis en haard, familie en vrienden in grote onzekerheid achter te moeten laten. Gelukkig heeft de familie een plek gevonden in Biezenmortel, waar ze samen in veiligheid kunnen hopen op een snelle afloop van deze gruwelijke oorlog. Fotograaf Henny en ik zijn onder de indruk van het incasseringsvermogen en de veerkracht van deze mensen en de warmte waarmee ze in Biezenmortel zijn ontvangen.
Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer
EHBO-vereniging St.Bernardus Udenhout is opgericht 14 april 1932 en bestaat nu 90 jaar, tijd voor een feestje. En dat feestje is er op zo’n 60 plaatsen, bij de 60 vrijwilligers. Vanwege de corona en om écht iedereen te betrekken heeft de feestcommissie besloten om alle 60 vrijwilligers op zaterdag 9 april te bezoeken, te bedanken en een prachtig feestpakket met de meest heerlijke dingen te overhandigen. Op de foto ziet u de overhandiging aan Annie en Bart Heuvelmans. Beiden al lang en zeer actief lid. Bart is ook al 20 jaar verbandmeester. In Udenhout zijn vaste evenementen waarop we de EHBO-ers zien: Wedstrijden bij de manege, koningsdag, avondvierdaagse, Udenhout onder Zeil, carnaval bij het Plein, schuttersfeest, etcetera. Als bezoeker van een evenement beschouwen we dit vaak als vanzelfsprekend, maar achter de schermen wordt er veel gedaan om dit mogelijk te maken. Iedereen kan zich aanmelden om een EHBO-cursus te volgen. Deze duurt 4 hele zaterdagen en een examen dag of een aantal avonden. De reden dat mensen zich aanmelden is heel divers zoals: graag meer weten wat te doen bij een ongeluk(je), vrijwilliger zijn bij een bepaalde organisatie, vanuit een baan omdat iemand BHV-er bedrijfshulpverlener) is, enzovoort. Vanuit deze cursus blijven een aantal mensen dan lid van de vereniging. Om deskundig te blijven moet iedereen herhalingslessen volgen. In Udenhout heeft de EHBO-vereniging van september tot april op maandag haar verenigingsavond. Op deze avond wordt cursus gegeven, bijgepraat, te beginnen of mensen gebeurtenissen hebben meegemaakt die ze willen delen, worden lezingen gegeven, en wordt er geoefend, onder andere op de 6 torso poppen. Omdat lang niet alle 60 leden even veel tijd hebben valt het niet altijd mee om ieder evenement goed te bezetten. Daar weet Bart Heuvelmans alles van. Als verbandmeester heeft hij namelijk de verantwoordelijkheid om te zorgen dat zowel op de maandagavonden als bij alle evenementen de mensen en het materiaal aanwezig zijn. Het materiaal betekent dat de EHBO-tassen die men bij zich heeft piekfijn in orde zijn en al het materiaal wat nodig is in de tas zit. Bart is ook degene die probeert het rooster voor de evenementen goed rond te krijgen. Het is goed als organisaties en verenigingen samen met de
Zowel Kirsten als Leon opereren vanuit politiebureau Brücknerlaan 18, Tilburg. 
Leon blijkt Udenhout al enigszins te kennen. Hij was indertijd betrokken bij de oprichting van het Buurtpreventie-team Udenhout. Hij ziet overigens wel verschillen tussen Tilburg-Noord en Udenhout. “In Udenhout is er sprake van een lagere meldings-hoeveelheid”, aldus Leon. Dat kan betekenen dat er minder gebeurt, maar het kan ook zijn dat de mensen niet zo gemakkelijk melden.
