Berichten

Mien en Jac Vermeer-Burgmans 60 jaar getrouwd

14 oktober 1964 was de dag dat Mien en Jac trouwden en vanaf dat moment wonen ze aan de Schoorstraat. Een zus van Jac had verkering met de broer van Mien en zo hebben ze elkaar ontmoet. Mien heeft tot haar huwelijk gewerkt als hoofd huishoudelijke dienst bij Huize Bergen in Vught. Maar zoals toen gebruikelijk was, stopte dat meteen na haar huwelijk. Een van de vele dingen waaruit blijkt dat er toen een heel andere tijdsgeest heerste.

Inwonen bij ome Harrie
Net als nu, was er toen een groot tekort aan woonruimte. Mien en Jac gingen inwonen bij ome Harrie van Jac, een boerderij aan de Schoorstraat. Vanaf dat moment was ome Harrie een vaste gast aan tafel bij alle maaltijden. 29 jaar lang totdat ome Harrie op zijn 92e is overleden. Het was al meteen de bedoeling om vóór de boerderij een nieuwe woning voor hen te bouwen. Dit gebeurde en in 1967 konden ze die betrekken, waar ze nu nog steeds wonen. Ze hebben altijd een boerderij gehad met koeien, kippen, varkens en een moestuin. Die moestuin hebben ze nog steeds en daar werkt Jac nog steeds in.

Kinderen
Ze hebben drie kinderen: een zoon, Marijn en twee dochters, Ine en Joset. Ine heeft gekozen voor een carrière buiten de agrarische sector en is directeur van een school. De andere twee, Marijn en Joset zijn wel in de agrarische sector gebleven, maar hebben beiden een heel andere weg gekozen.
Marijn is in 1993 geëmigreerd naar Canada omdat daar de mogelijkheden om te boeren veel groter waren. Met zijn vrouw vestigde hij zich in de provincie Alberta en heeft daar een bedrijf met ongeveer 700 koeien.
Joset is 23 jaar geleden in de boerderij aan de schoorstraat komen wonen en zij en haar man Mark hebben Sprankenhof opgericht: een biologische tuin, winkel en keuken, die bij velen in Udenhout en omgeving bekend zijn. Joset en Mark hebben vier zonen.
Voor Mien en Jac heel leuk dat op hetzelfde terrein op een andere wijze hun nalatenschap zo wordt voorgezet.

Het feest
Ze hebben in feite een hele feestweek gehad vertellen ze. Marijn, met zijn vrouw, drie kinderen, hun partners en hun kleinkind zijn voor het feest overgekomen uit Canada. Omdat ze op verschillende momenten arriveerden was er voortdurend een verwelkoming met gezinsleden en bijpraten en genieten van elkaar. Bijzonder om hun eerste achterkleinkind in de armen te houden.
Twee zonen van Joset verbleven ook in het buitenland en ook die waren overgekomen. Met zoveel gezinsleden in het buitenland was de aanwezigheid van iedereen een unicum en dat bracht misschien wel het grootste feestgevoel voor Mien en Jac met zich mee.
Natuurlijk is er ook nog een feest geweest. Samen met overige familieleden en goede vrienden hebben ze een feestelijke lunch gehad op zondag 13 oktober in het witte kasteel in Loon op Zand. Met buurtgenoten hadden ze bij Sprankenhof op dinsdag 16 oktober nog een genoeglijke avond. Omdat ik een van die buurtgenoten ben kan ik met recht zeggen dat we een gezellige avond hebben gehad.

De Wegwijzer wenst Mien en Jac nog veel gelukkige jaren samen.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

28 juli waren Trees en Jo Baelemans 65 jaar getrouwd

Trees en Jo kijken terug op een fijn feest wat ze zondag 28 juli hebben gevierd in het restaurant van de Eikelaar samen met kinderen, kleinkinderen, vrienden, zussen, broers, buren en oud-buren.

Gouden bruiloften komen tegenwoordig vaak voor, maar 65 jaar samen is wel een uitzondering. Trees en Jo vertellen over hun lange leven samen. Het begon met interesse voor elkaar bij een feestje van een neef van Jo waar ze beiden waren. In eerste instantie zagen ze elkaar stiekem als Trees zogenaamd een vriendin van haar naar huis ging brengen en dan Jo trof. Dit moest zo omdat de vader van Trees haar te jong vond. Na een jaar mocht hij dan toch thuiskomen.

Na 7 jaar verkering trouwden ze met een mooi feest waarvoor het ouderlijk huis van Trees leeggehaald was. Voor iedereen die denkt dat het huidige woningtekort uniek is, laat de situatie van hen zien dat er toen ook al woningnood was. Ze gingen inwonen bij de ouders van Jo op kamers. Daar is ook hun oudste zoon geboren. Ze zijn een paar keer verhuisd totdat ze een definitieve stek hadden gevonden in de Maetsuyckerstraat in Tilburg, waar ze 38 jaar hebben gewoond. Een buurt die ze als heel fijn hebben ervaren. Ook nu nog hebben ze contacten met mensen uit die buurt.

Omdat Jo zijn gezondheid achteruit ging hebben ze 7 jaar geleden de stap genomen om te gaan verhuizen naar een geschikte en drempelloze woning. Tot hun schrik was er meteen plaats in een appartement in Udenhout. Trees vertelt dat ze er echt tegenop zag. “Hoe zal dat gaan? In een dorp en wij komen uit de stad”. Dat is voor niets geweest vertellen ze. Goede aard hadden ze meteen en ze hebben goede vrienden hier. Vanaf ongeveer een jaar geleden verblijft Jo in een zorgappartement. Beiden vinden ze dit verdrietig maar ze zijn wel blij dat ze onder hetzelfde dak wonen en voortdurend bij elkaar zijn.

Jo heeft in zijn arbeidzaam leven gewerkt als machinebankwerker, waarvan ruim 25 jaar bij Lips in Drunen. Trees heeft meer dan 10 jaar gezorgd voor de kinderen van de familie Schots. Met hen hebben zij nog steeds contact en zij waren ook op het feest.

Enthousiast vertellen ze ook over de vele vakanties die ze hebben doorgebracht samen met hun gezin. Dat was in de zestiger jaren toch heel bijzonder om met je kinderen in een hotel op vakantie te gaan. Met het gezin van hun oudste zoon zijn ze ook verschillende keren mee op wintersportvakantie geweest, waar zij vooral wandelden.

Muziek heeft een grote rol gespeeld. Jo speelde 20 jaar in een carnavalsband en was vanaf 11-11 tot en met carnaval daarvoor in touw en Trees “moest” dan wel mee. Uit alles blijkt dat ze dit niet met tegenzin deed.
Ze hebben het goed met elkaar en met iedereen om hun heen. Als cadeau hebben ze een digitale fotolijst gekregen waar iedereen van de familie foto’s op zet zodat ze op de hoogte blijven van alles.

 

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto van de bruiloft: fa Schmidlin
Foto van de 65 jarige bruiloft: Henny Schilders, de Wegwijzer

Gouden Bruiloft Jo en Nelly Pijnenburg-Klijn

Donderdag 16 december hebben Jo en Nelly Pijnenburg gouden bruiloft gehad. Op hun trouwdag 50 jaar geleden was het prachtig weer, 15 graden en volop zon. Ze zijn getrouwd in de kerk van de Kapucijnen in Biezenmortel en hebben daarna een feest gehad bij Bosch en Duin. Jo en Nelly, een echtpaar wat iedereen zal kennen in Udenhout en omgeving omdat zij net zo lang de uitbaters zijn van De Rustende Jager. 16 december 1971 zijn ze getrouwd en 1 januari 1972 hebben ze de Rustende Jager geopend. Zij vertellen enthousiast over hun leven.
De Rustende Jager is al 100 jaar in de familie. De oma van Nelly heeft het café jarenlang gehad. En dat werd overgenomen door haar dochter Toos met haar man Piet. De kinderen van Toos en Piet hadden geen interesse om hun op te volgen. Jo die automonteur was en Nelly huisnaaister, hadden die interesse wel en zo namen zij de Rustende Jager over van Tante Toos en Ome Piet. Heel bijzonder is dat dit patroon zich heeft herhaald. Jo en Nelly hebben geen kinderen en hun petekind Martijanne van Zon heeft van jongs af aan gezegd dat ze graag de Rustende Jager over zou willen nemen en zo is het ook gebeurd. Zij heeft de zaak overgenomen van tante Nelly en Ome Jo.
Hoogtepunten voor Jo en Nelly zijn de aankoop van de Rustende Jager in 1981. Oma Klijn had in het verleden het pand verkocht aan natuurmonumenten. Het terugkopen zodat het opnieuw in de familie kwam was voor hen heel belangrijk. Een ander hoogtepunt was het 100-jarig bestaan in april 2020 en het verkrijgen van het predicaat Koninklijk. Ter gelegenheid daarvan heeft erfggoedstichting ’t Schoor een prachtig boek samengeteld over de hele geschiedenis van de Rustende Jager. Door Corona is dit niet echt gevierd kunnen worden, maar Jo en Nelly hebben dit boek geschonken aan de beoogde gasten. Jo en Nely zijn nog bijna dagelijks te vinden in de Rustende Jager waar ze veel vaste gasten ontmoeten. Vaste gasten waarvan sommigen ze straks ook tegen gaan komen in hun nieuwe woonplek, want ze zijn afgelopen weekend van hun boerderij aan de Oude Bosschebaan verhuisd naar Molenwijck in Loon op Zand.

Tekst: Wilma de Jong, de Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, de Wegwijzer