Bij bridge heb je altijd een maatje
Bridge speel je altijd met z’n tweeën. Dus vond ook dit interview plaats met twee bridgers: Huub Hannen en Herman Rooney. Huub is voorzitter van “Bridge Club Udenhout” (BCU) en Herman is daar secretaris.
BCU bestaat al een hele tijd; het duurt zelfs niet lang meer en het 40-jarig jubileum kan worden gevierd. De club werd opgericht door Margriet Dunk en Huub Hannen. Deze laatste heeft zich nu wel opgewerkt tot voorzitter; toentertijd beheerste hij het spel nauwelijks.. “Je moet ook eerst les nemen, voordat je zinnig mee kunt doen tijdens de club-bijeenkomsten”, aldus de waarschuwende woorden van de beide bestuursleden.
Gelukkig gaat de club die lessen voor nieuwkomers binnenkort weer faciliteren. De cursus gaat 12 bijeenkomsten inhouden van steeds enkele uren. BCU hoopt daarmee een nieuwe push te realiseren die de club weer boven een ledental van 100 zal brengen. Momenteel zijn dat er 96 en met een gemiddelde leeftijd van 74 jaar is dat een beetje zorgelijk. In midden-Brabant had je tot voor kort 29 clubs. Dat zijn er nu nog 22. “Wij willen geen club worden die straks ook af gaat vallen. Dat is ook helemaal niet nodig”, wordt betoogd, want bridge is machtig gezellig en spannend.
Ik reageer een beetje kritisch: “Je mag toch niet met elkaar praten?” Een misverstand, leer ik. Tijdens het spel mogen de partners elkaar geen signalen geven, waardoor de tegenspelers worden benadeeld. Je mag dus best iets zeggen, zeker ook tussen de partijen door.
Ik blijf kritisch: “Als je je huwelijk wilt verwoesten, moet je samen met je man/vrouw een bridgepaar vormen”. Dat blijkt reuze mee te vallen. Velen vormen weliswaar een bridgekoppel met een ander dan de eigen huwelijkspartner, maar er zijn er ook veel die harmonieus bridgen met de vaste bedgenoot. Na het gezellige avondje op de club, kan het daarna thuis nòg gezelliger worden.
Overigens… er zijn uitzonderingen. Herman en Huub vertellen me huiveringwekkende verhalen van mensen die hun partner na een vermeende fout uitfoeteren. En er schijnen figuren te zijn die normaliter leuk en aimabel zijn, maar ingeval van een slecht lopende wedstrijd, kunnen veranderen in een tierend monster.
Die zijn er bij BCU niet! Tijdens de bridge-bijeenkomsten (op dinsdagavond en op donderdagmiddag in ‘t Plein) is het steeds leuk en gezellig. Er worden dan altijd wedstrijden gespeeld. Na afloop van de bijeenkomst zijn alle resultaten meteen bekend (dankzij de computer). Feitelijk is er sprake van een competitie in clubverband met een promotie- en degradatieregeling. Op het eind van het seizoen (september – mei) zijn ook de clubkampioenen bekend. Op 2 mei start vervolgens de “zomerbridge”, waarvoor ook niet-leden kunnen inschrijven. En datzelfde recht hebben BCU-leden bij toernooien van andere clubs. Tenslotte is er nog de Kerst- en Paasdrive. Dan gaat het primair om een fijne sfeer en traditioneel zijn dan vrijwel alle leden aanwezig.
Mensen die van ambiance, spanning en een uitdagend kaartspel houden, kunnen hun hart het hele jaar ophalen bij BCU.
Tekst: Jan de Kort, De Wegwijzer
Foto: Henny Schilders, De Wegwijzer










Eerst wat indrukwekkende cijfers. 787 basisschool leerlingen, 110 hulpouders, 42 leerkrachten en stagiaires, 3 basisscholen, 5 sportclubs en een gloednieuwe sport BSO. De koningsspelen Udenhout en Biezenmortel zijn niet alleen uitgegroeid tot een serieus sport en spel evenement, maar ook tot een schoolvoorbeeld van gezonde samenwerking. Letterlijk en figuurlijk.
Dit jaar sloten zich voor het eerst ook vijf sportverenigingen aan. VCU, MHCU, TPVU, SVSSS en dansschool Jump Dance Factory . Zij boden sportclinics aan, zodat kinderen op een laagdrempelige manier konden kennismaken met volleybal, tennis en padel, voetbal, hockey en dans. Een hele creatieve methode om kinderen hun sportieve interesses en aanleg te laten ontdekken en tegelijkertijd te investeren in nieuwe aanwas van onze sportclubs. Enthousiaste doorpakkers konden zich dan ook meteen bij de clubs aanmelden.
Kortom de koningsspelen Udenhout en Biezenmortel zijn uitgegroeid tot een feest van samenwerking, dat kinderen een breed spectrum aan sport, spel en beweging biedt. Een evenement waar scholen, verenigingen, hulpouders en sponsors trots op mogen zijn.
Volgens Harm Muntz staan woninginbraken volop in de belangstelling, maar staat digitale/cybercriminaliteit op nummer 1 in de misdaad lijst (digitale criminaliteit loont meer dan woninginbraken). Er wordt echter weinig over gemeld en gepraat omdat slachtoffers zich schamen, zich dom voelen dat ze “erin getrapt zijn”. Toch heeft cybercriminaliteit veel impact op de slachtoffers. Ze voelen zich overvallen en aangetast in hun veiligheid, ze ervaren verlies van vertrouwen en onrust. Dat er zo weinig over gepraat wordt is jammer, volgens Harm. Het zou waardevol zijn wanneer slachtoffers hun familieleden, vrienden en buren zouden waarschuwen. “Want het kan ons allemaal overkomen, zowel ouderen als jongeren. Een op de vijf Nederlanders krijgt er mee te maken”.
