(3de is volwassen!) Sleepwater “here we are, where are we”

Het derde album van de band Sleepwater verscheen in 2018 maar heeft zo’n zes jaar op zich laten wachten. In die jaren is er heel wat gebeurd. Ook in de band. De broers van Opstal gingen meer en meer hun eigen weg. Wil oogst inmiddels met zijn eigen projecten aardig wat aandacht onder de naam Songbelt, CounTrees en sinds kort ook Corage. Momenteel bestaat Sleepwater uit Ad Opstals, Martin de Ruijter, Edwin Paanakker en Frans Haarmeijer. We zien ook bijdragen van de gastmuzikanten Wil Opstals, Peer Desmense en Fred van Gennip op het album en ook op het podium spelen ze met regelmaat mee. Veel roots van de band liggen in ons eigen Udenhout.
Toch is hij paraat op deze groepsplaat.
Deze keer werd het album niet opgenomen in de studio van een van de maatjes in de band, maar werd er gebruik gemaakt van een homerecording studio.
Tevens zijn vele instrumenten door de band zelfgebouwd maar ook de microfoons die gebruikt zijn bij de opnames zijn van eigen makelij. Alles bij elkaar is het geluid van de groep goed gekomen. Als dat dan ook nog gekoppeld wordt aan goed songmateriaal dan zijn we er haast, zou je zeggen. En dat kan ik inmiddels na vele draaibeurten beamen!

Deze derde van Sleepwater is rijp om opgepakt te worden door een professioneel label en professionele aandacht te krijgen bij de alternatieve muziekliefhebbers.
Dat “here we are, where are we” nu eerst in eigen beheer verschijnt is naar mijn idee een collectorsitem voor de toekomst. Laat de platenbazen maar luisteren naar dit album en herkennen wat ik er ook in hoor. Ik noem een paar voorbeelden.

‘Black Horse’ is een nummer met flinke referenties naar The Jayhawks. Prachtige samenzang met verschillende stemkleuren. ‘Wrapped in Silk’ laat het gevoel van The Jayhawks bestaan, maar voegt daar REM aan toe en aan het einde van het liedje doet Sleepwater een gooi naar een hoog meezinggehalte van deze compositie.

Het machtig mooie ‘You’re Gone’ start met fraai cello-werk om vervolgens met dameszang het onderscheid te maken op het album. Zangeres Hilde Rockx laat zich hier van haar beste kant horen. Echt een aanwinst voor de groep. Niet alleen in dit nummer waarin ze de leadzang doet, maar ook in haar fraaie backing vocalen waarmee de liedjes steeds mooier kleuren.

En zo valt er van vele liedjes wat te zeggen. De pareltjes rijgen zich aaneen. Dat zit ook verborgen in de teksten die met de titels van de songs een ketting vormen. Ik ga dit album nog vele malen met genoegen tot me nemen.

De hoop dat we kort van de release wat van dit album op de vaderlandse radiozenders te horen zou zijn is helaas niet bewaarheid geworden. Wel hoorde ik laatst van iemand die het album in Amerika bestelde maar het album netjes door een van de bandleden kreeg thuis afgeleverd, gewoon persoonlijk van hand-tot-hand. Hoe ver weg ineens heel dichtbij kan zijn. Sleepwater verdient nog steeds de aandacht. Laat ze maar groeien!

 

Joost Festen, correspondent

4 Mei herdenking in Udenhout

Op een zeer onstuimige lentedag zijn op 4 mei in het hele land de slachtoffers van de tweede wereldoorlog herdacht. Ook in Udenhout werd stil gestaan bij de oorlogsslachtoffers in Udenhout en Biezenmortel, vanwege de Coronamaatregelen in zeer kleine kring.
In een waterig avond zonnetje werden op het Udenhoutse kerkhof door Cees de Graaf, voorzitter van de Dorpsraad, de overleden dorpsgenoten en geallieerden gememoreerd, die gestorven zijn voor onze vrijheid.
In een korte overpeinzing maakte Hein Abbing, voorzitter van Contact 50, de noodzaak om te blijven herdenken duidelijk. “Je bent pas echt dood wanneer er niet meer aan je gedacht wordt”.
Beide sprekers gaven aan dat we door de coronabeperkingen iets ervaren hebben van onvrijheid, maar dat niets te vergelijken is met de ontberingen en onvrijheden van een oorlog. Door de velen die tijdens de oorlog het leven lieten, hebben wij de vrijheid herkregen, die we nu kennen.
Vervolgens werden de namen van de oorlogsslachtoffers voorgelezen door Frank van Hoogdalem van Stichting Udenhouts Belang.
Lia Clement van Erfgoedcentrum ’t Schoor las een gedicht voor van de 15 jarige Femke, die in haar gedicht wil benadrukken dat wij keuzevrijheid hebben in ons land en dus ook de keuzevrijheid om ieder jaar te gedenken.
Door de sprekers werden bloemstukken gelegd op de drie graven van Britse soldaten op ons kerkhof. Buiten Coronatijd is deze bloemenhulde een rol die leerlingen van basisschool de Mortel graag op zich nemen. Dit jaar moest die rol zich helaas beperken tot een bloemendonatie.
Ter afsluiting werd een minuut stilte in acht genomen. De aanwezigen spraken de hoop uit dat bij de 4 mei herdenking van volgend jaar weer vele dorpsgenoten aanwezig mogen zijn, dit om de herinnering levend te houden.

 

Tekst: Nelleke Sträter, correspondent
Foto’s: Pieter Michielsen

Cleaning Clowns

De naam is een beetje mal, maar dekt perfect de lading. Het initiatief is ontstaan tijdens corona, toen fysieke nabijheid uitgesloten was: een clown tovert vanachter de ramen een glimlach op het gezicht van iemand in een verpleeghuis door bijvoorbeeld tekeningen op de ramen te maken en die vervolgens weg te spoelen. Cleaning Clown Desiré Festen (één van de zes cleaning-clowns https://cleaningclowns.nl) heeft op die manier het afgelopen jaar al voor vele mooie momenten in  verpleeghuizen gezorgd. Ook in Udenhout bij de Eikelaar maar ook bij diverse zieken van klein tot groot heeft ze met haar clownsmaatjes haar opwachting gemaakt.
Het begint hier met contact maken, ze peilt, wie is die man of vrouw of kind aan de andere kant van het raam, wat wil die, is die uitbundig of juist timide? Hoe wil zij of hij benaderd worden? Afhankelijk van de stemming of het karakter van de man of vrouw of kind voor wie ze komt, begint ze te spelen en kiest improviserend een benadering. Laatst was er een mevrouw met dementie en een grote teddybeer op schoot. Toevallig had Desiré ook een klein beertje bij zich, die zette ze ook op
haar schoot. De vrouw aaide haar beer, Desiré deed hetzelfde. Ze merkte dat er iets in het gezicht van de vrouw veranderde toen ze vervolgens een stift pakte en op
het raam een derde beer tekende. Zo ontstond een heel berengezin, de twee vrouwen knuffelden elk hun beertje, elk aan hun kant van het raam, en ineens was het of dat raam er niet meer was, of ze via de beren elkáár aanraakten. Er verscheen een twinkeling in de ogen van de vrouw, vertelde Desiré. Ze wilde dichterbij komen, ook al lukte dat niet want ze zat in een rolstoel. Het ontroerde de clown dat het haar gelukt was te begrijpen wat de bewoner van het verpleeghuis nodig had. Door goed te kijken naar wie ze tegenover zich had, zag ze in hoe ze die vrouw moest benaderen. Die ene glimlach was haar beloning.
En wat is het mooi als een kind waarvoor ze optrad in de eenzaamheid van de eerst lockdown, toen bezoek krijgen tijdens zijn verjaardag niet mogelijk was, het volgende jaar op zijn verjaardag op zijn verlanglijstje zet dat hij weer zo’n clown wil! Dat de inzet van de Cleaning Clowns tijdens de corona-pandemie wordt opgemerkt door het koninklijkhuis werd duidelijk op koningsdag 2021 toen ze een maaltijd kreeg aangereikt die tijdens het bezoek aan Eindhoven voor haar was bereid. Een koninklijke verrassing als blijk van waardering voor de inzet.

Voor de foto’s zie link:
https://photos.app.goo.gl/zfvBzVnXBTbPhcnTA

Joost Festen, correspondent

Foto van de maand maart 2021 van “Fotoclub Focus Udenhout”

Als foto’s van de maand maart van “Fotoclub Focus Udenhout zijn met een meerderheid van stemmen, 2 foto’s tot foto van de maand gekozen met een gelijk aantal stemmen. “Grote Leeuwenbek” van Paula Sallevelt uit Udenhout en “Loopbrug in de mist” van Martin Jansma. We feliciteren Paula en Martin met het maken van deze mooie foto’s.
Vanwege het Coronavirus is onze jaarlijkse foto-expositie van oktober 2020 verzet naar 2021. Elke maand word er een foto van de maand gekozen en gepubliceerd. De foto’s worden tentoongesteld op de foto-expositie van “Focus op Nederland” in oktober 2021. Voor meer informatie kunt u kijken op onze site www.fotoclubfocus.nl.
Namens Fotoclub Focus Udenhout Peter van Kollenburg

Innovatieprijs voor Sporthal de Roomley

Sporthal de Roomley heeft de innovatieprijs voor sportaccommodaties in de wacht gesleept na de duurzame renovatie. Met een nieuwe techniek is stro in de gevel aangebracht als circulair isolatiemateriaal en zijn oude gymmaterialen hergebruikt. Ook is de buitenruimte klimaatadaptief ingericht en is er duurzame warmte en koude opwekking. Verder is het pand gasloos, zijn er zonnepanelen en een warmtepompinstallatie. De prijs is een initiatief van NOC*NSF, Vereniging Sport en Gemeenten, Sportinnovator, Vakbeurs Sportaccommodaties en de Branchevereniging Sport en Cultuurtechniek.

Koninklijke onderscheiding voor Joke Robben-Smits en Lia Clement-Verhoeven

Na eerder beiden al geëerd te zijn door de dorpsgemeenschap van Udenhout en Biezenmortel als Udenhoutse Broeder, “heeft het Zijne Majesteit de Koning behaagd om”, tijdens  de lintjesregen van dit jaar, “Joke Robben en Lia Clement te benoemen tot lid in de Orde van Oranje-Nassau”.
Dit als dank voor al hun vrijwilligerswerk in de afgelopen decennia.

Joke Robben geeft aan compleet verrast te zijn door de onderscheiding. Zelfs toen zij en haar man bij verrassing opgehaald werden door hun dochter en afgezet werden bij het Stadhuis in Tilburg, dacht zij nog dat zij wellicht ging deelnemen aan een rondleiding door het vernieuwde Stadhuis. De jaarlijkse lintjesregen was volledig aan haar voorbij gegaan.
Het werd een geweldige dag: de feestelijke uitreiking, en nadien het “blokjesfeest” (i.v.m. coronamaatregelen) met familie, vrienden, buren op de door enkele leerlingen en leraren van basisschool de Wichelroede versierde oprit van het huis. Joke vertelt hoe de binding met de school ontstaan is door de vele jaren dat zij met heel veel plezier vrijwilliger was voor de Toneelzolder. Bij de noodgedwongen ontruiming van de Toneelzolder op last van de Brandweer in januari 2020, heeft Joke gezorgd dat er kleding achterbleef voor de leraren en leerlingen, zodat zij ook nu nog bij festiviteiten op school passende kleding kan verzorgen.
Maar ook de Stichting Karnaval Udenhout weet Joke, die ieder jaar samen met haar dochter fanatiek deelneemt aan de optocht, te vinden. Als volleerd coupeuse naaide zij 24 groene jassen voor de uitgebreide Raad van 11. Haar vak als coupeuse komt ook goed van pas bij de verzorging van alle pakken voor “Sinterklaas op het Kasteel”. Joke richtte in het kasteel zelfs een “kleedkamer van Sinterklaas” in, compleet met sportkleding voor de Sint, die immers ondanks zijn hoge leeftijd moet sporten om fit te blijven.
Naast dit alles zorgt Joke ook voor het Mariakapelletje “op de spitse hoek”. Moeder Maria wordt regelmatig geëerd met een mooi (plastic) bloemetje, passend bij de tijd van het jaar. Al dit vrijwilligers werk heeft geresulteerd in een mooi koninklijk lintje, veel aandacht van familie, buren, vrienden en kennissen, veel bloemen en kaarten. Joke is er heel blij mee.

Ook voor Lia Clement kwam het lintje als verrassing. Dit terwijl zij via haar man toch al bekend was met het hele “decoratiegebeuren”. Pas toen haar kleinkind zei:
“Oma, jij wordt vandaag prinses” begon er bij Lia wat te dagen. Ze heeft genoten van de feestelijke uitreiking, was blij verrast door het vlagvertoon van de buren in de straat, heeft gezellig koffie gedronken met de buren en beste vriendinnen op de oprit, en heeft lekker gegeten met haar gezin. Ook twee dagen na de uitreiking heeft 
ze nog geen kans gehad om alle bloemen uit te pakken omdat ze intussen ook nog Oma geworden is. Het “regent” nog altijd telefoontjes b.v van medevrijwilligers van Erfgoedcentrum ’t Schoor, de stichting waar ze elke dag wel even voor in touw is binnen het schrijversteam, als secretaris, bij exposities, rondleidingen en cursussen. Blij is ze dat de stichting ook jonge mensen als vrijwilliger aantrekt, zeker nu er meer aandacht gegeven wordt aan het gebruik van sociale media en digitalisering om de geschiedenis van Udenhout en Biezenmortel levendig te houden.
Via de passie van haar inmiddels overleden man is Lia betrokken geraakt bij SVSSS, als jeugdleider, binnen de supportersclub en als schrijfster van het maandblad “Sportflits”. Op dit moment brengt ze nog affiches rond voor de club en wanneer corona voorbij is, zal ze ook weer langs de lijn te vinden zijn van SVSSS, “de mooiste voetbalclub van Brabant”, waar ze veel vrienden heeft .
Lia is 11 jaar secretaris geweest van STUVO, een stichting die bij oprichting tot doel had om “vrouwen te oriënteren op de samenleving” maar die uitgroeide tot volwaardig volwassen onderwijs.
Binnen koor Andantino, waar ze met heel veel plezier zingt, is Lia verantwoordelijk voor de PR en “lief en leed”. Daarnaast verleent ze hand en span diensten voor mooie dorpse initiatieven als de koekloterij op de kermis en het “Winterparadijs”.
Ook is ze altijd mantelzorger geweest voor meerdere familieleden.
Lia geeft aan “vereerd te zijn met het lintje, maar deelt het lintje graag met iedereen die iets doet voor een ander. We moeten het immers samen doen in een dorp als Udenhout en Biezenmortel”. 

Joke en Lia, nogmaals van harte gelukgewenst !

Tekst: Nelleke Sträter, correspondent
Foto’s: Pieter Michielsen

Feestelijke opening 3 in 1 winkel aan het Tongerloplein

Onder een grote ereboog van vrolijke ballonnen door loop ik de vernieuwde winkel binnen van Brigitte Venmans en Rob van de Ven. Meteen valt op hoe ruim en licht de winkel is. Als eerste snuffel ik door de uitgebreide collectie boeken en tijdschriften, kranten en wenskaarten in de zogenaamde Readshop. Daarna wandel ik door de lange gangen met DA drogisterijartikelen, om vervolgens uit te komen bij de vele huishoudelijke artikelen van de Marskramer. Daar vind ik Rob, die even tijd neemt voor een gesprekje.

Brigitte en hij hebben een enerverende tijd achter de rug. Bij het vertrek van de Aldiwinkel bood de eigenaar van het pand hen meerdere opties aan. Rob en Brigitte deden marktonderzoek naar de haalbaarheid van de verschillende mogelijkheden.
Uiteindelijk namen ze de gok, kozen voor een gedeeltelijke overname van de Aldiruimte en gingen, als zelfstandige ondernemers binnen de keten van DA drogisterijen, ook “in zee” met de Audaxgroep, die Readshop en Marskramer onder hun hoede heeft.
Ze bezochten ter oriëntatie meerdere winkels en liepen er stage. Ze begeleidden zelf de verbouwing van de winkel en zochten naar uitbreiding van het personeel dat, inclusief Rob en Brigitte, inmiddels uit 7 personen bestaat.
Met de gezamenlijke formule van drogisterij, boekhandel en verkoop van huishoudelijke artikelen vergroten zij het winkelaanbod in Udenhout, dat versmald was na de sluiting van boekhandel “Nogmaals” twee jaar geleden en van kookwinkel “Ons Riet” alweer 5 jaar geleden. 
De nieuwe winkel blijft ook de functie van postkantoor en afhaalpunt voor pakjes behouden.
Rob en Brigitte hopen en vertrouwen erop dat de nieuwe formule aan de behoeft e in het dorp voldoet en goed gaat werken. De eerste reacties zijn gelukkig veelbelovend.

Aan het eind van ons gesprek komt een klant naar Rob toe met de vraag naar een eierprikker. Rob moet even zoeken, samen met de klant wordt de eierprikker gevonden in de uitgebreide sortering. De klant is blij dat ze voor haar aankoop niet naar Berkel-Enschot of Oisterwijk hoeft te gaan. En daar is het Brigitte en Rob natuurlijk juist om te doen. 

We wensen de inwoners van Udenhout en Biezenmortel veel winkelgenot in de nieuwe winkel en Rob en Brigitte een hele succesvolle bedrijfsvoering.

Nelleke Sträter, de Wegwijzer

Lintjesregen 2021

Afgelopen maandag zijn Lia Clement-Verhoeven en Joke Robben-Smits beiden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau tijdens de Lintjesregen in Tilburg.
In verband met de coronamaatregelen was ook dit jaar de uitreiking van de lintjes maar door een gering aantal gasten bij te wonen. Deze week gaat een correspondent bij de gedecoreerde dames langs om naast een mooie foto ook een mooi verslag te schrijven over de redenen waarom ze deze mooie onderscheiding mochten ontvangen.
We willen ze uiteraard al wel van harte feliciteren met deze mooie waardering!

Koningsspelen 2021

Vorig jaar werd nog aan de Koningsspelen deelgenomen vanachter de televisie thuis. De scholen waren toen dicht vanwege de eerste coronagolf. We zijn nu een jaar verder en nog steeds is het corona dat haar stempel drukt op alle dagelijkse bezigheden. En dat geldt ook voor de Koningsspelen van dit jaar. Weliswaar niet vanachter de televisie thuis, maar toch wel even heel anders dan de Koningsspelen zoals we die gewend waren van de eerste zes edities.

Er waren dit jaar een paar groepen van De Wichelroede neergestreken op sportpark Zeshoeven. Om alles zo ‘corona-proof’ te houden waren de leerlingen van De Mortel dit jaar niet te vinden op het sportpark, maar waren ze in de sporthal en op de speelplaatsen aan de voor- en achterkant van de school met de Koningsspelen bezig.

Op gepaste afstand en volgens de avg-regels,  zijn we op verschillende locaties een kijkje en een kiekje gaan nemen. Gelukkig waren alle kinderen bezig met de verschillende spellen. Alleen Lobke moest aan het Kuilveld van een afstandje toekijken. Zij moest namelijk, ondanks zelf negatief getest te zijn, toch in quarantaine en kon dus ook dit jaar niet aan de Koningsspelen deelnemen. Op naar volgend jaar Lobke, dan is het weer als vanouds…… hopen we!

Theo Bos, pastoraal werker verlaat na 21 jaar Huize Vincentius (ASVZ)

“Met pijn in het hart” heeft Theo Bos naar eigen zeggen besloten om Vincentius per 1 mei te verlaten. Dankbaar is hij voor de ontelbare boeiende en inspirerende  ontmoetingen en contacten, individueel of in groepsverband met de bewoners, met familieleden, met medewerkers, vrijwilligers en collega’s. Dit in de vorm van persoonlijke gesprekken en mooie vieringen, meestal in de kapel van Vincentius, in goede samenwerking met de Sing-Song Zangers (onder leiding van Wim Verbunt en Gemma Nijholt). Met hen en andere bewoners van Vincentius en Prisma ging Theo jaarlijks op eendaagse bedevaart naar Scherpenheuvel en Meersel-Dreef. Drie keer begeleidde hij een indrukwekkende Vincentius Lourdes-reis, de laatste keer in 2019. Bijzonder en betekenisvol heeft hij ook de vele uitvaarten ervaren en de contacten met familie en medebewoners op die momenten. En zo is er nog zoveel meer…

21 jaar geleden “nam Theo het stokje over” van Rector Merkx (na een korte overbruggingstermijn van 2 jaar van Norbertijn Toon Derks). Rector Merkx was zeer geliefd binnen Vincentius en het dorp Udenhout en het leek een hele klus om hem te vervangen. Maar Theo heeft altijd enorme steun ervaren van Rector Merkx, en ook in de samenwerking met de pastores van Udenhout was altijd een gevoel van “aanvulling” en nooit van “concurrentie”. Theo was er blij mee.

Theo heeft meer dan 40 jaar gewerkt in de zorg voor mensen met een beperking. Gestart als groepsleider, koos hij voor een studie theologie in verband met zijn grote interesse in de levensbeschouwelijke zorg en zingeving. Het werk in een instelling bleef zijn passie vanwege de grote betrokkenheid en veelzijdigheid van het ambt. Anders dan in het werk in een parochie kon hij, iets verder op afstand van het bisdom, zijn authenticiteit bewaren: “licht waar het kan, serieus waar het moet”.

Toch heeft Theo besloten Vincentius te verlaten om zich te concentreren op zijn tweede functie (waar meer taken en meer uren gevraagd werden) bij de Congregatie “Dochters Maria en Joseph”, in Den Bosch ook wel “de Zusters van de Choorstraat” genoemd, in 1925 de stichtsters van Huize Sint Vincentius. Theo heeft afgelopen zondag afscheid genomen van Vincentius met een mooie viering, in verband met de coronamaatregelen met een beperkt aantal genodigden, en een gezellige “buitenreceptie” met de bewoners. Vincentius zal altijd een bijzonder plekje hebben in zijn hart.

Nelleke Sträter, correspondent