WensKerstboom in Udenhout
“Wie zet jij in het licht?”
Met deze vraag wordt een ieder uitgenodigd om een kerstbal in de Wensboom bij het Bijna Thuis Huis aan de Schoorstraat 21 te komen hangen op zaterdag 18 december en zondag 19 december tussen 14.00 uur en 19.00 uur. Een kerstbal in een verlichte kerstboom voor iemand die het moeilijk heeft, of die erg gemist wordt, die erg sterk is, waarvan gehouden wordt. Een “lichtpuntje” in een donkere tijd waarin Corona weer slachtoffers maakt, mensen angstig zijn, patiënten alles op alles moeten zetten om te herstellen, oude en jonge mensen vereenzamen, van zorgmedewerkers bijna het onmogelijke gevraagd wordt, operaties en chemokuren worden uitgesteld, horeca ondernemers hun deuren weer (gedeeltelijk) moeten sluiten.
Veel evenementen, die mensen verbinden in de donkere wintermaanden zoals de Kersttocht, de Kerstmarkt bij ASVZ, het Winterparadijs, zijn noodgedwongen afgelast. Bij de Wensboom kan iedereen op afstand en in de buitenlucht contact met een ander hebben.
Vanaf maandag 13 december kan een lege kerstbal afgehaald worden bij het Bijna Thuis Huis. Deze kerstbal vind je in een mand buiten aan de voorkant van het huis.
Veel deelnemers aan de Nationale Post Code Loterij hebben een cadeaubon ontvangen voor een set sfeerlichtjes. Mocht u de cadeaubon niet zelf willen gebruiken, wilt u dan zo vriendelijk zijn om de bon of de sfeerlichtjes in te leveren bij het Bijna Thuis Huis? De sfeerlichtjes zullen gebruikt worden om de Wensboom nog meer in de warmte en het licht te zetten. (Let u wel op: de bonnen zijn maar tot uiterlijk zondag 12 december te gebruiken.)
Met allen kunnen we elkaar bij de Wensboom “een lichtje” geven, warmte en verbinding. Ik hoop dat vele dorpsgenoten uit Udenhout en Biezenmortel van de gelegenheid gebruik zullen maken.
De Wensboom wordt mogelijk gemaakt door BTH Udenhout i.s.m. diverse ondernemers uit Udenhout.
Nelleke Sträter, de Wegwijzer.
Birgitte, Jet en Astrid vormen samen met nog 32 andere vrijwilligers (in leeftijd variërend van 18 tot 78 jaar) en Coördinator Nicole samen 1 team. Een geweldig team, dat mensen bijstaat in hun laatste levensfase, in een huiselijke omgeving aan de Schoorstraat. Astrid, Jet en Birgitte zijn vanaf de start van het Hospice in Januari 2019 vrijwilliger. Ze hebben zich aangemeld na een oproep in de Wegwijzer, na de Open Dag en vanwege het enthousiasme van Nicole.
Een thuis in Biezenmortel voor mensen met een verstandelijke beperking
De dichter en muzikant Martin de Ruijter presenteerde op 14 november jl. zijn dichtbundel “Wolken bewaren”. Een fraai vormgegeven bundel met gedichten van zijn hand. Een mooie hardcover siert het volledig in eigen beheer uitgegeven werk. In de bundel treffen we naast de gedichten ook foto’s van de kunstenaar zelf. Omdat een gedichtenbundel geen werk is dat je van voor tot achter in een adem tot je moet nemen, ontbreekt in dit geval een lintje niet.
Ik ben op bezoek in het huis waar Jan Haen in 1956 is geboren. Hij woont er nog steeds; naast zijn cafetaria, waar iedereen hem van kent. Niet alleen Jan is hier geboren, maar ook (in 1913) zijn vader Piet. Opa Henri Haen betrok het pand in 1902. Hij was bakker en dat werd ook het beroep van Piet, die rond 1950 een nieuw, klein geldbronnetje ontdekte om zijn gezin (er waren 8 kinderen) te kunnen onderhouden. Er werden automaten geplaatst op een hoek van het pand. Daar kon je o.a. snoepgoed uit trekken, alsmede Bossche en Parijse bollen. Wat later werden sommige vakken ook gevuld met snacks. Dat liep allemaal best goed en in 1953 verbouwde vader Piet zijn zaak en gingen de automaten naar binnen. Omstreeks 1956 (het geboortejaar van Jan!) werd begonnen met frites bakken. In die tijd was er alleen maar frites-verkoop vanaf zaterdagavond als de bakkerij gesloten was. Als kleine jongen al vond Jan de frites-tent boeiend en min of meer vanzelf rolde hij dan ook het vak in. In 1971, tijdens de slipjacht in november, ging hij voor het eerst “op eigen benen” open. Hij was toen nog maar een jongen van 15 jaar en ook nog leerplichtig. In de week ging Jan naar school en in het weekend was hij frites-bakker. 3 Jaar later, vanaf Jan’s 18e, ging cafetaria Haen alle dagen van de week open.
Ik vraag of hij in die halve eeuw ook wel eens iets bijzonders, leuk of vervelend, in zijn zaak heeft meegemaakt. Op die vraag laat Jan een aantal anekdotes de revue passeren. “Vroeger, in de automaten-tijd”, zegt hij, “hadden we een automaat waar je voor een dubbeltje mayonaise op je frites kon krijgen. Maar, er was ook een apparaat dat eau-de-cologne sprenkelde. Er was ooit een klant die dat reukspul op haar frites tapte. Niet lekker”. Hij herinnert zich de oliecrisis van 1973 ook nog goed. “Ik kon niet meer aan aardappels komen, maar een Udenhouts taxibedrijf heeft me toen uit de brand geholpen en vele zakken piepers werden met de taxi aangevoerd”. De automaten waren indertijd ook soms een bron van hilariteit, hoewel Jan het niet bepaald leuk vond als een klant er een halve kroket uit haalde, die daar door een vorige klant in was gelegd. Ooit heeft een klant zelfs een kikker in een automaat gestopt. Toen Jan het in de gaten kreeg, heeft hij het springende beestje maar snel bevrijd. Eens ontving hij een ansichtkaart uit Australië. “Ik mis jouw frites”, had de afzender er op geschreven.
Jan kijkt weliswaar terug op 50 jaar frites bakken, maar hij wil er nog niet mee stoppen. “Over een paar jaar wel”, zegt hij. “Ik weet nu ook nog niet of er tegen die tijd misschien een opvolger is”. Hij moet ook nog nadenken over bezigheden als zijn werkzame leven er binnen afzienbare tijd op zit. “Ik heb ook geen hobby’s”, zegt hij, “daar was nooit tijd voor”.
Vrijdag 12 november: De feestzaal van “Bosch en Duin” vult zich met vele tientallen mannen, een kleiner aantal vrouwen en zelfs enkele kinderen. Weer zijn er jubilea te vieren bij “Jos van den Bersselaar Constructie B.V.” en neemt er een oud-gediende afscheid. Twee maanden geleden was het ook zover. Toen betrof het maar liefst twaalf mannen; nu staat het bescheidener aantal van drie in het zonnetje. Het betreft Wim van Erp, die maar liefst 50 jaar verbonden is aan Van den Bersselaar; Jan Rombouts, die zijn zilveren dienstverband (25 jaar) vol maakt en Frans van der Bruggen, die afscheid neemt van het bedrijf na er maar liefst 46 jaar te hebben gewerkt. Directeur Hans van den Bersselaar staat met wel gekozen woorden stil bij het positieve dat deze mannen hebben betekend voor het bedrijf en bedankt hen hartelijk. Maar het blijft niet bij woorden alleen. De heer van Erp wordt onderscheiden met het insigne van de Koninklijke Metaalunie in massief 14 karaats goud, dat alleen na een zeer bijzonder dienstverband wordt uitgereikt. De heer van der Bruggen ontvangt de gouden Bersselaar-speld die hoort bij een jubileum van 25 jaar of meer.