Biezenmortel bruist
Het evenement heet Biezenmortel bruist en bruisen deed het! Het is het tiende jaar en de negende editie, want vorig jaar ging het door Corona niet door. Een dit
jaar was het spannend. 3,5 week voor de datum heeft de organisatie besloten: “het gaat door!” Wel met inachtneming van alle veiligheidsmaatregelen. Er wordt
dan ook zorgvuldig bij de ingang gecontroleerd op de Corona app.
René Broeders vertelt dat ze tot juni alleen digitaal hebben overlegd om alles te organiseren en die organisatie vergt nogal wat. Hij is voorzitter en er zijn negen commissies, waarvan de voorzitters de kern van de organisatie vormen. Na de evaluatie in september begint hij met de voorbereiding en vanaf december komt men maandelijks bij elkaar om alles te organiseren. In deze bijzondere tijd vergt dat heel wat. Naast een fantastisch programma in elkaar zetten was dat dit jaar
ook eindeloos veel vergunningen, protocollen en certificaten, maar het is gelukt!
De zaterdagavond was een groot succes. Alle 750 kaarten verkocht, optredens van Doerak, Derek shots, Joepie Fourtie, Kruzo en DJ Daan. De optredens waren natuurlijk de basis, maar het succes was het enthousiasme van het publiek: eindelijk weer met velen bij elkaar, eindelijk weer sámen genieten in elkaars nabijheid en niet via schermpjes, eindelijk eindeloos kletsen, drankje met elkaar: eindelijk elkaar weer ontmoeten!!!!
En dan de zondag: Het weer werkte ongelooflijk mee. Prachtig weer en een aanbod van Biezenmortel Bruist activiteiten en programma waar iedereen blij mee was. Op het terrein kinderen op speelgoed tractors, op de springkussens, in de zandbak, bij de clown en bij het schminken. Alleen maar enthousiasme en blije gezichten. Jeugd die chillt bij de platenbus. Ouders die na lange tijd weer van het ene groepje bekenden naar het andere groepje slenteren en met elkaar bijpraten.
De organisatie heeft ook rekening gehouden met de Formule 1 wedstrijd in Zandvoort en dus zien we in de tent ook een aantal enthousiastelingen de wedstrijd op scherm met headset volgen.
Dit jaar zijn voor het eerst ook de Duinboeren actief betrokken. Zij verzorgen deze middag de catering en presenteren zich op deze manier.
Biezenmortel bruist, trekt ieder jaar weer volop publiek. Mensen die in Biezenmortel wonen, of gewoond hebben en daar oude bekenden treffen, maar ook steeds meer
mensen die niet direct bekend zijn, onder andere van de verschillende campings in Biezenmortel. Biezenmortel kan terugkijken op een fantastisch Biezenmortel bruist.
Tekst: Wilma de Jong, correspondent
Foto’s: Pieter Michielsen, Biezenmortel Bruist/redactie
Sint Antonius-Sint Sebastiaan mag starten, maar niet voordat Pastoor Looyaard als vertegenwoordiger van het kerkelijk gezag en burgemeester Weterings als vertegenwoordiger van het burgerlijk gezag drie schoten hebben mogen lossen. Daarna mag eerst Wil van der Laak, hij is namelijk keizer, dat ben je als je driemaal achter elkaar koning bent geworden en komt dus niet veel voor. Dan start het écht. Na 118 schoten is het heel spannend: er hangt nog een klein stukje hout in de boom en dan: bij het 119e schot, schiet Frans Manni het laatste stukje vogel naar beneden: hij wordt de nieuwe koning van het Gilde Sint Antonius-Sint Sebastiaan.
Dan mag het Gilde Sint Joris. Deze vogel is wat groter dan de andere vogel en aanvankelijk wordt de vogel niet veel kleiner totdat opeens bij een schot de helft van de vogel naar beneden komt. En dan wordt het ook deze keer spannend, je voelt de wens van iedereen die schiet: laat mij dit jaar de koning worden! Bij het 154e schot komt het laatste stukje naar beneden: Mart van Raak is de nieuwe koning van het Gilde Sint Joris. Nadat beide besturen de koningen koningswaardig hebben gevonden volgt de ceremonie van installatie.
Waarom Hockey? Robert en Hanneke hockeyden beiden. Pien was ook goed in turnen en tennis, maar de liefde voor Hockey was het grootst. Al snel viel haar talent op. Pien was gewoon erg goed, maar er is meer nodig dan talent vertellen haar ouders. Als haar vader naar het hockeyveld ging om zelf te spelen of te coachen ging ze altijd mee om te kijken en te leren. Pien was enorm geïnteresseerd. Focus en de mentaliteit om te willen verbeteren en daar veel voor over hebben. Dat maakte dat Pien vervolgens van Udenhout naar Berkel- Enschot, naar Tilburg en uiteindelijk bij ’s Hertogenbosch op steeds hoger niveau ging spelen. Haar ouders benadrukken dat het willen, maar vooral het ook leuk vinden essentieel is. Want er komt veel bij kijken. Het vele trainen betekende voor Pien ook dat ze als tiener minder sociale contacten op kon bouwen. Dan moet de vreugde en het enthousiasme voor je sport groter zijn dan die behoefte. Ieder jaar was de vraag van Robert en Hanneke dan ook: Pien, vind je het nog steeds leuk, wil je dit? Altijd was het antwoord ja en dat maakte dat Robert en Hanneke haar vervolgens steunden in haar ambitie. Jaren als chauffeur fungeren om van de ene training naar een volgende wedstrijd te rijden, altijd supporter. Dit heeft voor het gezin ook tot hele mooie reizen geleid. En dan dit jaar de kroon op al deze jaren: De Olympische Spelen, het allerhóógst bereikbare niveau. En dan is daar Corona en kun je niet mee. Robert en Hanneke hebben álle wedstrijden gezien, maar het was wel anders: Midden in de nacht de wekker zetten om dan vanuit je bed naar een wedstrijd te kijken is wel anders dan op tribune te zitten. Via Whats app, bellen en foto’s om je dochter te ondersteunen en te feliciteren is toch anders dan haar te omhelzen. Toch hebben ze het gevoel dat ze alles, gezien de omstandigheden zo goed mogelijk hebben meegekregen. Ze hebben de emotie op het gezicht van hun dochter gezien, de blik in haar ogen bij het omklemmen van de gouden medaille: een droom is waargemaakt!!!
