Foto van de maand maart 2023 van “Fotoclub Focus Udenhout”

/0 Reacties/in /door

Als foto’s van de maand maart 2023 van “Focus op Nederland” is in de categorie iris-fotografie met een meerderheid van stemmen gekozen “iris” van Connie Slenders uit Udenhout. We feliciteren Connie met het maken van deze mooie foto.

Namens Fotoclub Focus Udenhout,
Peter van Kollenburg

Ter informatie:
De jaarlijkse foto-expositie van Fotoclub Focus Udenhout gaat voor het eerst na de corona periode weer van start op 20, 21 en 22 oktober 2023, in het Atrium van de Eikelaar te Udenhout.

Drie voorstellingen van Theatergroep Udenhout

/0 Reacties/in /door

Corona gooide driemaal roet in het eten en daardoor is het vier jaar geleden dat er een toneelvoorstelling van Theatergroep Udenhout was. Maar afgelopen week dan ook meteen driemaal. Donderdagmiddag de generale repetiti e bij de jaarvergadering van Contact 50, waar veel ouderen het publiek vormden. Vrijdag- en zaterdagavond de voorstellingen in ‘t Plein. De vrijdagavond was al snel uitverkocht en de zaterdag nagenoeg. Dat betekent dat de twee voorstellingen bijna 300 bezoekers trokken. Een teken dat niet alleen de spelers, maar ook het publiek ernaar uitkeken. Je zag hele vriendengroepen en families die de gelegenheid hadden genomen om hier een avondje uit van te maken. Bijzonder was dat de schrijver van “Computerperikelen op de boerderij”: Peter Damen, een van de voorstellingen heeft bijgewoond. De toneelvoorstelling bestond uit twee humoristische eenakters.

Er Lekker even uit
Het regent al weken op de camping en de caravan van Cora (Esther de Klerk) en Wim (Nol Luijbregts) heeft zijn beste ti d gehad. De ouders van  Cora komen op bezoek. Opa (Clemens Schoonus) is Wims werkgever en Cora vindt dat haar man een beter salaris verdient. Oma (Corrie Snoeren) is nogal bezorgd want opa is pas ontslagen uit het ziekenhuis na een prostaatoperatie. Terwijl dochter Willeke (Yvette van den Bersselaar) nergens zin in heeft zoeken de mannen gezelligheid in de drank en de buurvrouw (Joke Kemps). Maar de alcohol maakt al snel de tongen los.

Computerperikelen op de boerderij
Boer Krelis (Clemens Schoonus) ontkomt er niet meer  aan, zeer tegen zijn zin moet ook hij aan de computer. Boer Krelis en zijn vrouw Mien (Corrie Snoeren) hebben er geen enkel verstand van en ze roepen de hulp in van computerverkoper Karel-Jan (Rob van der Meijden). De verwikkelingen beginnen pas goed als de zus van Mien, de non Festia (Tineke Robertz), plotseling aan de deur staat. Als Trudy (Esther de Klerk), een oude kennis van Mien, daarna ook nog opduikt wordt het boer Krelis allemaal te veel. Het publiek genoot ervan. Een avond lachen daar is men voor gekomen en dat heeft men gekregen. Gezien het enthousiasme van de spelers en het publiek zal de Theatergroep Udenhout zich inspannen voor meer voorstellingen in de toekomst. Een uitbreiding van spelers zou daarbij heel wenselijk zijn.
Voor iedereen die na deze avond belangstelling heeft; neem contact op met Clemens Schoonus, tel: 0620858058. Hij kan je meer vertellen over de theatergroep.

Tekst: Kristel Teunissen, Theatergroep en Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Kees van Kempen: De Brabantse geschiedenis in Udenhout en Biezenmortel

/0 Reacties/in /door

Bij gelegenheid van zijn 70-ste verjaardag is op 30 maart door Kees van Kempen, voorzitter van Erfgoedcentrum ’t Schoor en secretaris van  Brabant Heem, het boek De Brabantse geschiedenis in Udenhout en Biezenmortel gepresenteerd, en het eerste exemplaar uitgereikt aan Burgemeester Weterings. Het boek is tot stand gekomen i.s.m. het schrijversteam van ’t Schoor.

Kees geeft aan altijd al wel interesse in geschiedenis gehad te hebben. Bij het 100-jarig bestaan van het kerkgebouw in Udenhout in 1991 werd hem gevraagd om een boekje uit te brengen. In 1992 gevolgd door de vraag van Pater Monaldus om samen met Kees van den Bersselaar, Harrie van den Bersselaar, Frans van Iersel, Annie van Roessel-Kolen en Frank Scheffers een boek te schrijven over de kerk in Biezenmortel. Hiermee was het ontstaan van het schrijversteam een feit.

Ruim 6 jaar geleden volgde Kees een cursus aan de Universiteit van Tilburg over de geschiedenis en de cultuur van Brabant. Kees leerde om met Brabantse ogen te kijken naar de (Brabantse) geschiedenis, een ander perspectief, een geweldige ervaring. Op dat moment ontstond het idee om een boek te schrijven over de concrete gevolgen van de algemene (Brabantse) geschiedenis voor Udenhout en Biezenmortel.

Kees vertelt dat de Gouden Eeuw in de Nederlanden helemaal geen Gouden Eeuw voor de Brabanders was. Holland investeerde niet in Brabant, integendeel, de 17de eeuw was hier in Brabant een langdurige periode van hele grote armoede. De Brabantse Gouden eeuw was van pakweg 1450 tot 1550. Het Hertogdom Brabant kende in die jaren een bloeiende economie en cultuur (Jeroen Bosch) en Den Bosch was een welvarende, invloedrijke stad, ook wel “het kleine Rome” genoemd.
De Tachtigjarige oorlog was voor Brabant een vreselijke tijd. Oisterwijk, waar Udenhout onder viel, werd meerdere malen platgebrand. In de analen van de Belastingdienst staat geschreven dat Udenhout in 1584 niet executabel was, geen inkomen, geen vermogen had. Kees vraagt zich af wat er met de families in Udenhout in die tijd gebeurde. Hoe overleefden ze, of zijn ze naar elders gevlucht?

Al met al heeft de jarenlange studie van Kees geresulteerd in een prachtig, vlot geschreven boek, rijk geïllustreerd door Kees van Baest. Jan van
Oevelen zorgde voor de inkleuring van oude zwart-wit foto’s, waardoor ze meer tot de verbeelding spreken. De mooie lay-out werd verzorgd door
Arjan Robben. Het boek is een aanrader voor iedereen, die geïnteresseerd is in de levens van onze voorouders in Udenhout en Biezenmortel. Het boek is te koop voor 25 euro bij ’t Schoor.

Bij de boekpresentatie (voor genodigden) heeft Kees, als inspirerende voorzitter van ’t Schoor, ook aandacht gevraagd voor “zijn” Erfgoedcentrum. ‘t Schoor is gevestigd in het monumentale pand Schoorstraat 2 op de eerste en tweede verdieping. Inmiddels is uit giften een traplift aangeschaft naar de eerste verdieping. Oudere bezoekers, die minder mobiel zijn, hebben moeite om de tweede verdieping te bereiken. Kees heeft zijn genodigden een bijdrage voor een traplift naar de tweede verdieping gevraagd. Kees helpt ’t Schoor met zijn bijdragen dus niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk “in de lift”.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Wil Haans geëerd voor zijn grote verdiensten voor Contact 50 (KBO)

/0 Reacties/in /door

Tijdens de Algemene Jaarvergadering van Contact 50 is aftredend bestuurslid Wil Haans onder luid applaus geëerd met De Zilveren Speld met Gouden Hart van KBO Brabant. De speld werd hem opgespeld door Frans Maas, bestuurder van KBO Brabant. Frans Maas roemde in zijn toespraak de vele activiteiten van Wil, die in 2012 secretaris werd van toen nog KBO Udenhout, maar sinds die tijd op een actieve en inspirerende manier vorm en inhoud gegeven heeft aan vele functies binnen de KBO.

Ria Monsieurs van Kring Tilburg gaf aan dankbaar te zijn voor alles wat Wil betekend heeft , ook voor Kring Tilburg. Ze konden altijd een beroep op hem doen en hopen dat te kunnen blijven doen.

Henk Kuypers, voorzitter van Contact 50 noemde Wil “een stofzuiger op het middenveld” en vergeleek hem met de oud voetballer Willy van de  Kerkhof. Wil nam alle opengevallen functies binnen Contact 50 er meteen bij. Alles wat bleef liggen, pakte hij op. Een duizendpoot, onmisbaar voor het bestuur.  Volgens Henk genoot Wil van alle activiteiten van de vereniging en nam hij aan de meeste activiteiten deel.

Wil was, naast secretaris, ook tijdelijk penningmeester. Hij was contactpersoon voor de leden en het bestuur en coördinator PR. Hij verzorgde het Jaarboek en het maandelijks magazine “Contactueel”. Op ICT gebied was Wil een vraagbaak , ook voor Kring Tilburg. Hij was mede initiatiefnemer van “’t Koffiemomentje” en het “Repaircafé” en was hier nauw bij betrokken.

In zijn dankwoord liet Wil blijken dat een groot deel van zijn leven in de afgelopen jaren inderdaad draaide om Contact 50. Dat kon hij alleen maar doen omdat zijn echtgenote José hem daar alle ruimte voor gaf. De bloemen, die Wil in ontvangst had genomen, gaf hij dan ook dankbaar aan haar door. Wil vertelde een groot voorbeeld gehad te hebben aan zijn moeder, die door haar bestuurswerk, ook een speld van KBO verdiende (“we hebben er nu dus twee thuis liggen”) en 100 jaar geworden is. Ook dat voorbeeld wil hij graag volgen.

Wil wil graag betrokken blijven bij Contact 50. Hij gaf aan dat bestuur en leden altijd een beroep op hem kunnen doen en sloot af met een “Tot ziens bij de fietstocht van komende maandag”, de eerst volgende activiteit van Contact 50. Het secretariaat van Contact 50 zal overgenomen worden door Ans van Erven. Ton de Jong gaat de PR doen. Voor activiteiten en beweging tekent Mia van Ingen. Contact 50 is nog op zoek naar een coördinator voor de culturele activiteiten. Met het vertrek van Gerda Coret is deze functie vacant. Contact 50 doet hierbij een oproep aan geïnteresseerden om
zich te melden.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Energie besparen op school doe je zo

/0 Reacties/in /door

Stichting Green Deal is in de groepen 7 en 8 van Basisschool de Wichelroede gestart met een scholenproject: de Energiezuinige School. In het najaar is Basisschool de Mortel aan de beurt. Het project (5 lesblokken van anderhalf uur) draait om bewustwording hoe zuinig om te gaan met energie binnen de school. Ook wordt gesproken over vormen van duurzame energie en een gezonde leefomgeving. Het project wordt afgesloten met een eindpresentatie door de leerlingen (op 14 april) voor ouders, opa’s, oma’s en andere geïnteresseerden uit het dorp. In deze presentatie laten de kinderen zien hoe een imaginair nieuw te bouwen school in 2030 eruit kan zien. De nieuw te bouwen school moet zo energiezuinig mogelijk zijn. De energie, die nodig is, moet in, op en rondom de school opgewekt worden. De presentatie kan bestaan uit een tekening, moodboard, maquette, lied etc.

Ik mag aansluiten bij een van de lessen in de klas van meneer Martin. In het Leerlandschap van school gaan de leerlingen enthousiast aan de slag met een proef, aangestuurd door gastdocent Jeroen Jansen en kierenjager Johan Schapendonk. In groepjes van 3 zoeken de leerlingen met een warmte camera in de ruimte naar kieren en naden, waardoor koude lucht naar binnen stroomt. Koude lucht kleurt in de warmtecamera blauw. Met tape worden vervolgens alle kieren en naden dichtgeplakt. Zoals verwacht geeft de camera nu veel minder blauw aan. De kinderen leren zo dat het zinvol is om, waar nodig, in huis en school tochtstrippen aan te brengen en deuren bijvoorbeeld goed sluitend te maken.
Als ik de leerlingen vraag wat ze van de les vinden geeft Daan aan de lessen leuk te vinden. Mats vindt deze les beter dan een gewone les. Anouk vindt het leuk dat ze proefjes mag doen.

Terug in het eigen klaslokaal zijn 1 koffiekan en 2 thermoskannen gevuld met heet water. Bij een van de thermoskannen is de deksel weggelaten. De tweede thermoskan is goed afgesloten. Na een poos gaan de leerlingen meten hoe warm het water is in alle 3 de kannen. Zo leren ze wat isolatie doet.
Niet alleen in de koffie-/thermoskannen, maar natuurlijk ook in hun huis en op school. Maar de kinderen leren ook dat we ons huis en de school niet helemaal “potdicht” kunnen maken om warmte te sparen. Goede ventilatie is nodig voor een goede, gezonde luchtkwaliteit binnen (gemeten met een C0-2 meter).
Jeroen vertelt over duurzame energiebronnen, zoals zonnepanelen en warmtepompen (met warmte uit de aarde of buitenlucht). De warmtepompen kunnen ook gecombineerd worden met goede ventilatie systemen (wel of niet met warmteterugwinning).
Wanneer vervolgens op werkbladen aan de leerlingen gevraagd wordt welke combinatie van warmtepomp en ventilatiesysteem het meest zuinig is (wat betreft warmte en elektrische stroom) en welke combinatie het meest gezond is (luchtkwaliteit), blijkt dat nog niet zo eenvoudig te zijn.
Gelukkig kunnen Jeroen, Johan en Martin helpen bij het vinden van de juiste antwoorden.

Basisschool de Wichelroede is bezig met de aanleg van een nieuw ventilatiesysteem. Aan het eind van de les en de schooldag wordt aan de leerlingen de opdracht meegegeven om na te vragen voor welk systeem de schoolleiding gekozen heeft. Ze zullen het vast en zeker wel te weten komen!

 

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Vrijwilligers Mariakapel Schoorstraat in het zonnetje, sorry de regen…

/0 Reacties/in /door

Rondom het Mariakapelletje aan de Schoorstraat is de lente voelbaar en zichtbaar, ook al regent het vandaag. De bosanemonen steken hun kopjes uit en over een poosje zullen ook de boomkikkers weer te horen zijn. De vrijwilligers van het kapelletje hebben ook “de lentekriebels” en hebben zich verzameld voor een grote schoonmaakbeurt. De “sacristie” wordt uitgeruimd en schoongemaakt, het altaar met het beeld van moeder en kind wordt blinkend opgepoetst. Zitbanken, vloer alles krijgt een beurt. Buiten wordt de grond rondom de kapel opnieuw geëgaliseerd. Met kruiwagens wordt zand uit de Brand aangevoerd om kuilen te dichten.

De vrijwilligers groep is vorig jaar, na een oproep in de Wegwijzer, aangevuld tot een groep van 10 personen. Maria Mescher (haar vader schonk de grond voor de kapel) ging vroeger al met haar moeder mee om het kapelletje te verzorgen. Nu is ook dochter Carla, soms samen met haar zoon, actief. Jan van Groenendaal en Marina de Werdt zijn al heel lang “bij de club”. Jos

Smits, Bart Heuvelmans, Toos van de Bruggen, Diny Broeders, René Bink en Ton de Jong completeren de groep. Zij zorgen per toerbeurt een volle week voor het kapelletje. Ze openen en sluiten dagelijks (de kapel is open van 10-18.00 uur, in de zomermaanden ook wel wat langer, in de winter tot zonsondergang). Zij verzorgen de bloemen en kaarsjes en halen het geld uit de safe, waarmee uit de kaarsenmakerij van ASVZ weer nieuwe kaarsjes gekocht worden. Ze raggen de spinnenwebben weg, vegen en dweilen de vloer, rapen de prulletjes rondom de kapel op, vegen het stoepje en blazen het overtollige blad weg.

In de Meimaand werd vroeger dagelijks het rozenhoedje gebeden in de kapel. Het klokje werd geluid om de mensen uit te nodigen. Sinds corona gebeurt dit niet meer en wordt het rozenhoedje gebeden in de Eikelaar.

In voorgaande jaren werd er meerdere keren ingebroken in de kapel, waarbij ook een van de glas in lood ramen werd vernield. Gelukkig werd door Kees van Esch een glas in lood raampje gevonden uit het Karmelietenklooster in Haaren en kon het op maak gemaakt worden door José Mc Vean. Het raam, voorstellende een fenix, die uit de as herrijst, is gemaakt door kunstenaar Luc van Hoek, die ook het Mariabeeld in de kapel vervaardigde. De vrijwilligers hopen dat de kapel voortaan gevrijwaard blijft van inbraken. Aan hun goede zorg voor het kapelletje zal het zeker niet liggen.

 

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Inkijkje in Kindcentrum de Mortel

/0 Reacties/in /door

Vrijdagmiddag 24 maart zette het vernieuwde Kindcentrum de Mortel haar deuren open.
De rode loper is uitgelegd voor de hoofdingang, en de binnenruimten en tuin zijn feestelijk versierd met ballonnen en slingers. Na een jaar van bouwen, verbouwen, en inrichten kunnen ouders, opa’s, oma’s, buurtgenoten en andere belangstellenden komen kijken naar het prachtige resultaat van alle inspanningen.
Het Kindcentrum herbergt Basisschool de Mortel van Stichting Tangent en Peuteropvang, Kinderdagverblijf (sinds januari 2023) en BSO (Buitenschoolse Opvang) van Humankind. Een prachtige plek voor kinderen van 0 tot en met 12 jaar.

Basisschool de Mortel heeft 13 klassen. Deze zijn verdeeld in 3 onderdelen. De bovenbouw is gegroepeerd rondom de prachtig ingerichte aula, die als Leerplein dienst doet. Leerlingen kunnen hier zelfstandig werken. Het middengedeelte van de school is voor de middenbouw, die ook een mooi Leerplein heeft, waar leerthema’s uitgewerkt kunnen worden. In dit gedeelte bevinden zich ook de personeelsruimten, de bibliotheek, en de gymzaal voor de jonge kinderen. De onderbouw heeft een plek aan de andere kant van de nieuwe hoofdingang en deelt dit deel van het centrum
met de opvanglocaties van Humankind. De Kinderopvang vangt kinderen van 0-4 jaar op van ouders, die overdag werken. De Peuteropvang is bedoeld voor peuters van 2-4 jaar die 2-3 keer per week samen komen spelen en lunchen. Omdat de peuteropvang ook gebruik maakt van een taalprogramma, kunnen kinderen met een taalachterstand een keer extra deelnemen, als voorbereiding op hun start in de basisschool. De Buitenschoolse opvang ontvangt basisschoolleerlingen buiten de schooluren om, zodat hun ouders een volle dag kunnen werken.
Stichting Humankind heeft als filosofie dat kinderen veel buiten zijn en spelen, en ook de basisschool hecht veel belang aan spelen en bewegen buiten. En juist dat kunnen de kinderen van het Kindcentrum naar hartenlust in de prachtig aangelegde schoolplein/tuin rondom de school. Met natuurlijke materialen zijn een prachtige zand-waterpartij, klimtoestel met glijbaan en tipi tenten aangelegd voor de jongen leerlingen aan de achterkant van de school. In het groots opgezette klimtoestel aan de voorkant kunnen de oudere leerlingen zich uitleven. En natuurlijk is er ook voorzien in een voetbal/basketbalveld. Toch moeten al deze mooie voorzieningen deze middag een hevige strijd om de aandacht van de kinderen voeren met de onweerstaanbare regenplassen, die een malse bui heeft achtergelaten.

De open dag trekt veel bezoekers. (Groot)ouders, die hun kinderen op komen halen uit school, lopen belangstellend het hele gebouw door. Een van de bezoekers geeft aan dat hij tegenover het Kindcentrum woont en het steen voor steen opgebouwd heeft zien worden. Hij vindt het fijn nu ook het eindresultaat te kunnen zien. Een mevrouw vertelt: “Je loopt hier zo vaak langs, leuk om te zien hoe het er van binnen uitziet”.
Al met al is het Kindcentrum een plek geworden waar alle mensen, die er hun steentje aan bij hebben bijgedragen, trots op mogen zijn. Voor hen en voor wijkwethouder Maarten van Asten wordt de middag afgesloten met een gezellige receptie.

Tekst: Nelleke Sträter, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

Heemkundekring DKM 75 jaar

/0 Reacties/in /door

In het kader van het 75-jarig bestaansjubileum van Heemkundekring “De Kleine Meijerij, organiseren wij de lezing “De IJzeren tijd in Brabant”.
Deze wordt gehouden op maandag 3 april a.s. om 20.30 uur in de Voorhof in Oisterwijk.

In 2022 bestond DKM 75 jaar (opgericht in 1947) en werd 22/23 uitgeroepen tot feestjaar.

Vorig jaar hielden we een open dag met markt bij ons nieuwe onderkomen in Haaren, Nu de Algemene Ledenvergadering op 3 april met dus aansluitend de lezing.

DKM is een actieve club vrijwilligers die ons erfgoed (materieel en immaterieel) levend willen houden voor het nageslacht. Voor slechts 35,00 per jaar bent u al lid en ontvangt u elk kwartaal een mooi tijdschrift met interessante artikelen over families, monumenten, gebieden en historie van ons werkgebied waaronder de volgende gemeentes vallen: Oisterwijk, Moergestel, Haaren, Esch, Berkel-Enschot, Udenhout, Helvoirt, Heukelom en Biezenmortel.

Tevens kunt u als lid gratis naar de lezingen, krijgt u korting op boeken die we uitgeven (Oisterwijkse Historische reeks bijvoorbeeld) en hopen we in het najaar een mooie excursie te kunnen organiseren voor al onze leden.

Het programma tot de zomer is:

  • 3 april jaarvergadering met aansluitend lezing IJzeren tijd (Voorhof Oisterwijk); waarover hieronder meer.
  • 9 mei Lezing over oud Brabant en de prostitutie in de 17de en 18de eeuw (Park Stanislaus Moergestel)
  • 3 juni Bomenwandeling met Mart van den Oever

Voor meer informatie over deze activiteiten; houdt de plaatselijke bladen in de gaten, daarin volgen t.z.t. exacte tijden en plaatsen waar e.e.a. zal plaatsvinden.

 

Lezing Hans van den Eeden over De ijzeren eeuw in Noord-Brabant
Het begin van een nieuw tijdperk in heel Nederland Tijdens deze lezing van Hans van den Eeden staat de ontwikkeling van de negentiende ofwel de IJzeren Eeuw in Brabant in het middelpunt.
Tijdens deze eeuw veranderde Noord-Brabant van een agrarische in een technologische samenleving. Ook kenmerkt deze eeuw sociale vooruitgang. Vincent van Gogh schilderde er zijn aardappeleters.

Verder reed de eerste trein, vonden tal van uitvindingen plaats en werden de wegen verhard en aangelegd. Tevens werd de infrastructuur drastisch verbeterd. Op politiek gebied maakte Noord-Brabant, tijdelijk, deel uit van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Er werden kanalen en andere waterwegen gegraven. In de negentiende eeuw werd in Brabant een omslag naar de moderne tijd gemaakt. Ook wordt aandacht besteed aan Oisterwijk en het bezoek van Lodewijk Napoleon aan Brabant en Oisterwijk in 1809.

De lezing wordt muzikaal  ondersteund. Hans van den Eeden was onderzoeksjournalist en stafdocent aan de Hogeschool Avans te Breda Hij schreef diverse cultuur-historische boeken en artikelen.

Deze lezing is gratis voor leden, niet-leden kunnen aansluiten € 4,00 per persoon.

De bijzondere hobby van Willie Mc Vean

/2 Reacties/in /door

Doedelzak spelen
In vol ornaat worden we ontvangen door Willie McVean, doedelzakspeler. Helemaal zoals we ons een doedelzakspeler hadden voorgesteld. Aan het accent van zijn onberispelijk Nederlands is te horen dat hij oorspronkelijk uit Schotland komt. Geboren in Kilmicheal Glassery en opgegroeid in Inveraray aan het begin van de highlands. Omdat hij vanaf zijn 11e doedelzak speelde en vroeg het leger in ging, werd hij ingedeeld in het regiment van The Royal Scots Dragoon Guards, het regiment met een doedelzakband.
De tien jaar die hij in dienst doorbracht was dan ook in deze band en ging hij de hele wereld over om te spelen bij militaire taptoes, tournees, herdenkingen etc. Muzikaal hebben zij grote successen gehad, het grootste was met de single “Amazing Grace” wat in het Verenigd Koninkrijk 6 weken nummer één heeft gestaan in de hitparade. Zij hebben ook diverse gouden en platina platen gescoord. Vanwege de liefde belandde hij in Nederland waar hij vanaf 1979 woont.

Doedelzak leren spelen is moeilijk vanwege de techniek. Het kost veel oefening om dat te leren beheersen. Daarnaast is het zo dat men alle stukken uit het hoofd speelt. Willie heeft zo’n 30 à 40 nummers, die bij uitvoeringen worden gespeeld, helemaal paraat. Daarnaast heeft hij zo’n 300 à 400 nummers in zijn hoofd die hij na enkele maten muziek weer naar boven kan halen. Spelen doet hij bij de Dutch Pipes and Drums in Tilburg. Een bloeiende vereniging waar hij ook 33 jaar muzikaal leider is geweest. Met die band wordt zo’n 15 à20 keer per jaar opgetreden, waarvan 6 keer bij meerdaagse taptoes of tournees in heel Europa. Bijzondere optredens waren Taptoe Noorwegen, voor de koning en een optreden voor Queen Elisabeth en Koningin Beatrix. Willie treedt ook vaak alleen op. Meestal bij herdenkingen op militaire begraafplaatsen of bijeenkomsten met veteranen. Daarvoor en omdat hij ook ambassadeur voor Tilburg is, is hij onderscheiden als ridder van Oranje-Nassau. Voor zijn inzet voor het Schotse regiment heeft hij de Queen Elisabeth onderscheiding gekregen. Willie heeft model gestaan voor een standbeeld in de Tilburgse bevrijdingstuin, ter ere van the 15e Scottish Division, die Tilburg mede heeft bevrijd.

Willie ziet er prachtig uit in zijn tenue. Hij heeft wel zo’n vijf verschillende tenues, die zich ook onderscheiden in “day-dress” of “full-dress”, waarbij de laatste uitbundiger is en meer versieringen heeft. Iedere clan in Schotland heeft een eigen ruitmotief. De kousen hebben dezelfde kleuren als de ruit van de kilt en vormen zo een mooi geheel zoals op de foto goed te zien is. Aankleden valt nog niet mee. Bij een uitvoering heeft daarom iedereen ook een ‘kledingmaatje’ die helpt met aankleden.
Het aantal vragen voor optredens neemt de laatste tijd weer toe. De Dutch Pipes and Drums is een bloeiende vereniging met 25 doedelzakspelers, 14 drummers, dansers en nog ongeveer 12 leerlingen. Gezien deze bloeiende vereniging, de vele vragen voor uitvoeringen en zijn enthousiasme zal Willie nog vaak te horen zijn als doedelzakspeler.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer

De bijzondere hobby van Jan de Kort

/0 Reacties/in /door

In de hobbykamer van Jan de Kort staat een kast met daarin vele albums met postzegels. Hij vertelt enthousiast over zijn hobby. Hoe hij als kind een paar jaar postzegels verzamelde, maar daarmee ophield en zelfs niet weet waar deze postzegels zijn gebleven. Hoe komt dan zo’n oude liefde opnieuw in beeld? Dat kwam door zijn kleindochter Nilou, die zo’n 12 jaar geleden, op 7-jarige leeftijd aan haar opa verkondigde: “Opa ik ga postzegels verzamelen”. Zij deed dit ook enthousiast, maar verzuchtte na enige tijd: “Ik moet gaan specialiseren”. Want haar gebeurde, zoals bij iedere beginneling, dat er zoveel invalshoeken zijn om postzegels te verzamelen dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ordenen en keuzes maken, is absoluut noodzakelijk. Als liefhebbende opa ging Jan zijn kleindochter helpen en de postzegels ordenen. En zoals vaak bij kinderen: toen dat klaar was verkondigde ze dat ze geen zin meer had in postzegels verzamelen.
Inmiddels was bij Jan zijn oude interesse in postzegels gegroeid en vond hij het leuk om er verder mee te gaan. Ook voor hem de vraag: waar ga ik me op richten? Zijn interesse voor geschiedenis heeft hem tot de keuze gebracht: ik ga postzegels sparen van alle entiteiten die er zijn of geweest zijn.

Onder postzegelverzamelaars wordt onder entiteiten verstaan: overheidsinstanties of officieel erkende organisaties die postzegels hebben uitgegeven voor het postverkeer. Dan gaat het onder anderen om landen, militaire bezetters, internationale organisaties, kolonies, provincies, stadstaten, kalifaten, maharadjaten en revolutionaire bewegingen. Veel entiteiten zijn inmiddels verdwenen, waarvan sommigen na een heel kort bestaan. Jan is blijer met één zegel van een entiteit waar hij nog niets van heeft dan met 1000 zegels van een land waar hij er al veel van heeft.
Postzegels van entiteiten zijn dus vooral een tastbaar stukje geschiedenis en daar komt de andere interesse van Jan om de hoek kijken.
Nederland is dan maar saai. Er zijn namelijk vanaf 1840 postzegels en Nederland bestaat in zijn huidige omvang vanaf 1830. Als veel interessanter voorbeeld voor zijn hobby noemt Jan Duitsland. Daar had je eerst de Duitse rijken zoals Beieren, Pruisen, Holstein. Daarna onder Bismarck het Deutches Reich, na de 1e Wereldoorlog bezet België een tijd de linker Rijnoever. Elzas-Lotharingen verandert ook voortdurend in de geschiedenis van Frans naar Duits. De opkomst van Hitler, de tweede wereldoorlog en de tijd daarna: allereerst de bezettingszones door de Amerikanen, Russen, Engelsen en Fransen en daarna de tijd na de val van de muur. Al deze gebeurtenissen hebben geleid tot andere entiteiten met eigen zegels.
Omdat hij dit doet voor de hele wereld zal zijn verzameling nooit compleet zijn. Via internet kan hij lijsten opzoeken van de verschillende entiteiten die er zijn of geweest zijn. Hij laat ook zien dat hij al veel heeft maar ook dat er nog veel te verzamelen is. Hij heeft er al vele uren aan besteed en zal dat ook de komende jaren nog met veel plezier doen.

Tekst: Wilma de Jong-Verspeek, de Wegwijzer
Foto’s: Henny Schilders, de Wegwijzer